Ταξιδιωτικές εμπειρίες με τρένο στην Ευρώπη!

Ένα μεγάλο μέρος των ευρωπαϊκών ταξιδιών με τρένο, έχει να κάνει με την αποτελεσματικότητα και την άνεση στις μετακινήσεις, καθώς αποτελούν έναν γρήγορο και ευχάριστο τρόπο για να φτάσει κανείς με ασφάλεια στην προορισμό του.

Αλλά τα ταξίδια με τρένο στην Ευρώπη, μπορούν να αποτελέσουν και μια ανεπανάληπτη εμπειρία: Μπορείτε να θαυμάσετε αλπικά τοπία και παγετώνες, λίμνες και ατέλειωτες φυσικές ομορφιές, απολαμβάνοντας γκουρμέ κουζίνα σε έναν αναπαλαιωμένο συρμό του τελευταίου αιώνα.

Δείτε 10 αγαπημένα ταξίδια με τρένο στην Ευρώπη, όπως τα προτείνει το National Geographic, που υπόσχονται να μείνουν αξέχαστα στον ταξιδιώτη.

Γλυκιά Ελβετία: Το Τρένο Σοκολάτα

Διαδρομή: Από Montreux, μέχρι Broc, Ελβετία

Διάρκεια: 9 ώρες και 45 λεπτά, με επιστροφή

Αυτό το όμορφο τρένο ταξιδεύει το καλοκαίρι και το φθινόπωρο από το Montreux που «βλέπει» στη λίμνη της Γενεύης, μέχρι τη μεσαιωνική πόλη Gruyères, που είναι γνωστή για το τυρί της, με το ίδιο όνομα. Περιηγηθείτε στο τυροκομείο και το τοπικό κάστρο, γευματίστε και ξανανεβείτε στο τρένο, μέχρι το Broc. Από εκεί, θα πάτε με λεωφορείο στο εργοστάσιο σοκολάτας Cailler-Nestle, ανάμεσα στη λίμνη Gruyères και τις βουνοκορφές, για δωρεάν… γλύκα, λίγο πριν το ταξίδι της επιστροφής.

Περισσότερες πληροφορίες στο: www.myswitzerland.com/en/swiss-chocolate-train.html .

Σήραγγες και πάλι σήραγγες: Bernina Express

Διαδρομή: Από Chur, Ελβετία, μέχρι Tirano, Ιταλία

Διάρκεια: 4 ώρες και 14 λεπτά

Αυτό το στενό τρένο, ταξιδεύει με αρκετή κλίση σε ορισμένα σημεία, κάνει πολλές στροφές και περνά από 55 σήραγγες και 196 γέφυρες, φτάνοντας στα 2253 μέτρα υψόμετρο και στη συνέχεια κατεβαίνοντας στα 1800, πριν κάνει στάση. Η λέξη «εξπρές», αναφέρεται στη διαθεσιμότητα θέσεων ακόμη και την τελευταία στιγμή και όχι στην ταχύτητα του τρένου, καθώς αυτό περνά από τις Άλπεις, νότια της πιο παλιάς πόλης της Ελβετίας και μέχρι την όμορφη ιταλική πόλη Tirano. Μέρος της διαδρομής, συγκαταλέγεται στα μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.

Περισσότερες πληροφορίες στο: www.rhb.ch/index.php?id=33?&L=4 .

Ένα… ξενοδοχείο σε ράγες: Francisco de Goya

Διαδρομή: Παρίσι μέχρι Μαδρίτη

Διάρκεια: 13 ώρες και 30 λεπτά

Αναχωρήστε από το Παρίσι το βράδυ, απολαύσετε ένα δείπνο τριών πιάτων θαυμάζοντας το τοπίο της υπαίθρου, κοιμηθείτε στο χαλαρωτικό ρυθμό των σιδηροτροχιών και… ξυπνήστε την επόμενη μέρα στη Μαδρίτη, ξεκούραστοι και έτοιμοι να περιπλανηθείτε στην τρίτη πιο πυκνοκατοικημένη πόλη στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Περισσότερες πληροφορίες στο: www.elipsos.com .

Αναβιώνοντας την εποχή των ιπποτών στα κάστρα της Βρετανίας

Διαδρομή: Από Inverness, Σκωτία, μέχρι Gwynedd, Ουαλία

Διάρκεια: 15 ημέρες

Ανακαλύψτε τα ιστορικά κάστρα του Ηνωμένου Βασιλείου με αυτό το δρομολόγιο που συνδυάζει δύο εβδομάδες με το BritRail pass και με το Great British Heritage pass. Σε αυτό το ταξίδι θα έχετε την ευκαιρία να θαυμάσετε 580 αξιοθέατα, καθώς θα σταματάτε σε διάφορα σημεία της διαδρομής. Το ταξίδι ξεκινά από το Inverness της Σκωτίας, κοντά στο Λοχ Νες, με ξενάγηση στο κάστρο Urquhart. Συνεχίζει νότια προς τη γέφυρα Stirling Bridge, όπου ο William Wallace θριάμβευσε έναντι των Άγγλων το 1297 και προς το κάστρο του Εδιμβούργου. Άλλα αξιοθέατα είναι το κάστρο Dover, με τις πολεμικές του σήραγγες και το κάστρο Caernarfon στο Gwynedd της Ουαλίας, ένα μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς ( http://whc.unesco.org/en/list/374 ).

Περισσότερες πληροφορίες στο: http://www.hudsons.co.uk .

Το επικό ταξίδι: Υπερσιβηρικός Σιδηρόδρομος

Διαδρομή: Από τη Μόσχα μέχρι το Βλαδιβοστόκ, Ρωσία

Διάρκεια: 19 ημέρες

Αυτή η «μυθική» διαδρομή, που αντιπροσωπεύει τη ρωσική κουλτούρα, διασχίζει οκτώ χρονικές για να συνδέσει τη ρωσική πρωτεύουσα, με το λιμάνι του Ειρηνικού Ωκεανού. Το τρένο περνά από την πανέμορφη λίμνη Βαϊκάλη, η οποία μοιάζει να εμφανίζεται από το πουθενά στη μέση της σιβηρικής τάιγκα. Θα συνταξιδέψετε με πολλά διαφορετικά άτομα, αλλά τα κοινωνικά εμπόδια εξαφανίζονται στους επιβάτες, οι οποίοι μοιράζονται μια μοναδική ταξιδιωτική εμπειρία και τη γιορτάζουν με σφηνάκια βότκας! Μπορείτε επίσης να συνδυάσετε αυτό το ταξίδι με εκδρομές και περιηγήσεις σε πόλεις, κατά τη διάρκεια των στάσεων.

Περισσότερες πληροφορίες στο: www.transsiberianexpress.net .

Ένας κόσμος νερού: The Flam Railway

Διαδρομή: Από Flam, μέχρι Myrdal, Νορβηγία

Διάρκεια: 1 ώρα

Πρόκειται για ένα ταξίδι «must» στη χώρα των φιόρδ, που περνά από ένα χωριό στις ακτές του φιορδ Aurlandsfjord και συνεχίζει με μια απότομη ανάβαση. Σε μόλις 19 χλμ., το τρένο ανεβαίνει πάνω από τα 865 μέτρα για να φτάσει στο οροπέδιο Myrdal σε λιγότερο από μία ώρα. Θαυμάστε τον καταρράκτη Rjoandefossen που φτάνει τα 140 μέτρα και τον καταρράκτη Kjosfossen, στα 92 μέτρα, όπου το τρένο κάνει στάση για φωτογραφίες, κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.

Περισσότερες πληροφορίες στο: www.visitflam.com .

Βαυαρέζικη εκδρομή: InterCity-Express (ICE)

Διαδρομή: Από το Μόναχο, μέχρι τη Νυρεμβέργη, Γερμανία

Διάρκεια: 1 ώρα

Θέλετε να ταξιδέψετε γρήγορα; Αυτό το τρένο υψηλής ταχύτητας, θα σας μεταφέρει ανάμεσα σε δύο ιστορικές πόλεις της Βαυαρίας με ταχύτητες μέχρι 320 χλμ. την ώρα. Είναι εντυπωσιακό να παρακολουθείτε την αλλαγή του τοπίου τόσο γρήγορα και το τρένο είναι τόσο ήρεμο. Τον Δεκέμβριο, μια καλή ιδέα είναι να επισκεφθείτε διάφορες πόλεις της Γερμανίας μέσω του σιδηροδρομικού δικτύου ICE και να κάνετε στάσεις στις παραδοσιακές αγορές των Χριστουγέννων για δώρα και gluhwein.

Περισσότερες πληροφορίες στο: www.bahn.de .

Η κομψότητα του παρελθόντος: Venice Simplon-Orient-Express

Διαδρομή: Λονδίνο προς Βενετία

Διάρκεια: Δύο ημέρες, μια νύχτα

Αυτό το τρένο θα σας γυρίσει πίσω στη δεκαετία του 1920 και του ’30, τη χρυσή εποχή των σιδηροδρόμων στην ηπειρωτική Ευρώπη. Η εταιρεία ξόδεψε 16 εκατομμύρια δολάρια για την αποκατάσταση των 35 συρμών στην αρχική art deco κατάστασή τους και οι επιβάτες αναμένεται να ντύνονται κομψά για το δείπνο: τουλάχιστον κοστούμι και γραβάτα για τους άνδρες και το αντίστοιχο για τις γυναίκες. Ξυπνήστε απολαμβάνοντας τη θέα των Άλπεων και μάθετε την ιστορία πίσω από την αποκατάσταση καθενός από τα βαγόνια.

Περισσότερες πληροφορίες στο: www.orient-express.com .

Με χαλαρή διάθεση: Balkan FlexiPass

Διαδρομή: Από το Βελιγράδι, Σερβία, στο Bar, Μαυροβούνιο

Διάρκεια: 10 ώρες

Εξερευνήστε την καρδιά της πρώην Γιουγκοσλαβίας, με το Balkan Flexipass (που προσφέρει επιλογές ταξιδιών για πέντε, δέκα, ή 15 ημέρες, μέσω της Βουλγαρίας, της Ελλάδας, της πΓΔΜ, του Μαυροβουνίου, της Ρουμανίας, της Σερβίας και της Τουρκίας). Ξεκινήστε από το Βελιγράδι, με την πλούσια νυχτερινή ζωή και σταματήστε στα μέρη που θέλετε εσείς, για ψώνια ή διασκέδαση. Το Bar είναι μια αρχαία πόλη που έχει επηρεαστεί από διάφορους πολιτισμούς της Αδριατικής. Τα τρένα πάντως, μόνο πολυτελή δεν είναι, αλλά οι ντόπιοι που θα γνωρίσετε στις στάσεις σας, είναι ιδιαίτερα συμπαθητικοί και χαρακτηριστικοί του κάθε τόπου.

Περισσότερες πληροφορίες στο: www.raileurope.com/rail-tickets-passes/balkan-flexipass/index.html .

Πολυτέλεια στις ράγες: The Transylvanian Odyssey

Διαδρομή: Από τη Βουδαπέστη, μέχρι την Κωνσταντινούπολη

Διάρκεια: 4 ημέρες

Στα κορυφαία τρένα στην Ευρώπη, συγκαταλέγεται και το Danube Express, ένα ιδιωτικό τρένο με κλασική κομψότητα, σύγχρονες ανέσεις και εξαιρετική κουζίνα. Σε αυτή τη διαδρομή, η οποία αρχίζει από τη Βουδαπέστη, θα διαπεράσετε την «καρδιά» της Τρανσυλβανίας και θα απολαύσετε μια περιήγηση με τα πόδια στη μεσαιωνική πόλη Sighişoara, τη γενέτειρα του Δράκουλα (Βλαντ Ντράκουλα). Στην πανέμορφη Κωνσταντινούπολη, κατά μήκος του Βοσπόρου, το παλάτι Τοπ Καπί, σηματοδοτεί τον ορίζοντα.

clickatlife.gr

Σμύρνη: Η πόλη της καρδιάς!

Το μεγαλύτερο μέρος της καρδιάς μου, κρατούν οι αναμνήσεις από την αγαπημένη μου γιαγιάκα Κλειώ. Ηταν τόσο όμορφα όταν με νανούριζε τα βράδια που με κοίμιζε στο κρεβάτι με τα ασπροκέντητα σεντόνια με τις δαντέλες «ρισελγιέ», που μοσχοβολούσαν «μοσκοσάπουνο». Μου άρεσε το «Ηβίιιιιι» που φώναζε όταν κάναμε αταξίες, οι γεμιστές καραμέλες που μου έδινε όταν ήμουν «καλό παιδί», η σπιτική βυσσινάδα που απολαμβάναμε ξαπλωμένες στις σεζλόνγκ στη μικρή βεραντούλα της «οξώπορτας» του προσφυγικού σπιτιού της Καλλιθέας.

Μάλιστα, όταν περνούσε και ο θείος Φωκίων με τη μικρή Κλειούλα, πότε κατέβαινε η γυάλα με το γλυκό συκαλάκι, πότε εμφανιζόταν η καλοκρυμμένη φοντανιέρα με τις σοκολατένιες μαργαρίτες! Μα το πιο συναρπαστικό ήταν οι ιστορίες: «Το σπίτι μας ήταν στο Και στην προκυμαία της Σμύρνης. Ηταν προίκα της προγιαγιάς σου της Χρυσάνθης, πολύ μεγάλο και το στόλιζαν αγάλματα». Τότε μου ξαναέδειχνε τη παλιά φωτογραφία των γονιών της: Ο πατέρας της Νίκος Τσατούρας, ομορφάντρας σοβαρός και η Χρυσάνθη το γένος Πάντζαρη, με «μαλάματα» και διαμαντικά – «σα ροβίθια οι διαμαντόπετρες» – και τσακίρικα μάτια. Αγαπημένη μου ήταν η ιστορία του Ρούσσου. «Ο Ρούσσος ήτανε από αριστοκρατική οικογένεια πολύ πλούσιος, ηφόραγε ρούχα φράγκικα και ψηλό καπέλο, αλλά ηρωτεύτηκε μία κοπέλα και δεν τον άφηκαν να τσι πάρει και αυτός ηλωλάθηκε! Ηπήρε ένα μαντολίνο και ήκανε λωλάδες! Ητραγούδαγε μέ’ τσου δρόμους: Αλεμπρέεεεεεεν, Αλεμπρέεεεεν, Αλεμπρέν σανμπρεντολού λαμπρεστολέ, κου, λου». Και δώσ’ του γέλια και τραγούδια!.. Αργησα να κάνω αυτό το ταξίδι. Ομως ήταν το συγκλονιστικότερο της ζωής μου και ήμασταν (πιστεύω) παρέα. Ετσι, γιαγιάκα;

Από την Πούντα στο «Και» και στο «Παραλλέλι»

Αρχισα την περιπλάνηση στη Σμύρνη από το Αλσαντσάκ – την παλιά Πούντα. Ωστόσο, οι παλιές επαύλεις έχουν αντικατασταθεί με πολυώροφα πανομοιότυπα κτίρια χωρίς αισθητική που κάποια φέρνουν σε άχαρες εργατικές πολυκατοικίες. Ομως τα έργα ανάπλασης με επιχωματώσεις, επιμήκυναν την παλιά προκυμαία και δημιούργησαν το νέο λιμάνι όπου καταλήγει η λεωφόρος Ataturk Caddesi. Φαρδιά και μεγάλη η λεωφόρος Ataturk Caddesi, το παλιό «Και» – το Birinci Kordon, όπως το λένε οι ντόπιοι – και το παλιό «Παραλλέλι», ο παράλληλος δρόμος της, η Cumhuriet Bulvari ή Ikinci Kordon, οριοθετούν, όπως και τότε, το αριστοκρατικότερο κομμάτι της Σμύρνης. Με πλατείες και δενδρoστοιχίες, πολυτελή καταστήματα καθώς και νυχτερινή ζωή με εστιατόρια, ταβέρνες, κλαμπ, κινηματογράφους που σφύζουν από κίνηση τα σαββατόβραδα, γεμάτα νεολαία. Εδώ οι ξένες γλώσσες δίνουν και παίρνουν χάρη στην έντονη τουριστική κίνηση – ειδικά στους καλοκαιρινούς μήνες – αλλά και στην εμπορική, λόγω των Εκθέσεων που διοργανώνονται κάθε τόσο στο Kultur Park που δημιουργήθηκε στη θέση των καμένων ελληνικών σπιτιών από την Καταστροφή.

Στην πλατεία Κονάκ

Η πλατεία Κονάκ είναι η «καρδιά» της Σμύρνης. Ο Μεγάλος Βεζίρης Σαΐντ Πασά ο νεότερος έκτισε των 25 μέτρων «Πύργο του Ρολογιού» το 1901 για την 25η επέτειο του σουλτάνου Αβδούλ Χαμίτ του Β’. Το ρολόι που στολίζει τον Πύργο ήταν το δώρο του γερμανού αυτοκράτορα Γουλιέλμου Β΄. Απέναντι από το Ρολόι βρίσκεται το μικρό χαρακτηριστικό τέμενος Γιαλί Τζαμί οθωμανικής αρχιτεκτονικής του 18ου αιώνα, επενδυμένο εξωτερικά με κεραμικά πλακίδια. Στο Ρολόι βλέπει ακόμη το Κυβερνητικό Μέγαρο του 1871, καθώς και το Δημαρχείο της πόλης. Εκεί είχα συναντηθεί με τον δόκτορα Αχμέτ Σιπαχίογλου, καθηγητή στη Σχολή Καλών Τεχνών, ο οποίος πρόθυμα με είχε ξεναγήσει στο Δημαρχείο όπου εκτίθεται το έργο του – μια μακέτα της προκυμαίας της Σμύρνης πριν από την Καταστροφή. «Αποφάσισα να κάνω αυτό το μοντέλο», μου είχε πει, «καθώς θεώρησα ότι ήταν πολιτιστική συνεισφορά στη φιλία μας. Αρκετοί άνθρωποι στις δύο χώρες μιλούν για ειρήνη χωρίς όμως να κάνουν κάτι ιδιαίτερο και έτσι θεώρησα ότι αυτή η κοινή μας ιστορία θα ήταν ένα πολύ καλό σημείο εκκίνησης. Οχι σαν Ελλάδα ή Τουρκία, παρά σαν Σμύρνη, ως ιστορία αυτής της πόλης. Τον τελευταίο αιώνα έζησαν εδώ μαζί και αρβανίτες, Γάλλοι, Γερμανοί, Ιταλοί, Αγγλοι, εβραίοι, Ισπανοί, σήμερα γίνεται περίπου το ίδιο στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης. Η Σμύρνη ας πούμε ότι ήταν πρωτοπόρος για την εποχή της. Αυτό το μοντέλο είναι κριτικό όσον αφορά την ιστορία των δύο λαών. Είναι μια πολύ καλή συνεισφορά στη σημερινή πολιτική στάση και γι’ αυτό το έκανα»…

Στην παλιά οθωμανική γειτονιά και στα παζάρια

Απ’ τη μία οι διαφημίσεις με τον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής – ταυτόσημο του Αλσαντσάκ -, από την άλλη ένας άλλος κόσμος πιστός στην παράδοση, που ξεδιπλώνεται ακόμη περισσότερο καθώς εισέρχομαι στην παλιά οθωμανική γειτονιά της πόλης. Δαιδαλώδη σοκάκια, δρόμοι σε ομόκεντρα τόξα, παλιά οθωμανικά σπίτια, χαρακτηρίζουν τη συνοικία Κεμεραλτί όπου το τεράστιο πολύβουο παζάρι συγκεντρώνει κατοίκους κάθε οικονομικής κατάστασης αλλά και πολλούς τουρίστες. Φαίνεται ότι τις καλύτερες τιμές προσφέρουν οι οίκοι νυφικών, γι’ αυτό και επικρατεί το αδιαχώρητο. Στο Παζάρι Κιστανέ βρίσκεις φρούτα και είδη διατροφής σε πολύ καλές τιμές. «Τη Σμύρνη φτωχομάνα τη λέγανε» μου λέει η «λεβαντίνα» κ. Κάρμεν. «Θα πας στο Κιστανέ Παραζέ και θα δεις τη φτήνια. Ο φτωχός πάει εκεί για το ψάρι του, την κότα του… Ας πούμε η σαρδέλα εδώ στην Πούντα είναι τρία μιλιόνια, εκεί πέρα είναι ένα μιλιόνι». Το παλαιότερο και σημαντικότερο τέμενος της περιοχής είναι το Χισάρ Τζαμί. Στον γυναικωνίτη ανταλλάσσουμε βλέμματα με τις γυναίκες και όταν με νοήματα ζητώ την άδεια να τις φωτογραφίσω, συγκατανεύουν χαμογελώντας.

Από το Χάνι Κιζλαραγκάσι στην Οπερα

Από τα παλαιότερα οικοδομήματα της πόλης, το Καραβάν Σαράι αυτό, κτίστηκε στα 1741 κατ’ εντολήν του σουλτάνου Μαχμούτ Ι Αγκά και είναι ξεχωριστό δείγμα οθωμανικής αρχιτεκτονικής. Στο τεϊοποτείο πίνουμε μυρωδάτο τσάι χαζεύοντας τον κόσμο που πηγαινοέρχεται στα μαγαζάκια με τις υποτιθέμενες αντίκες. Στο παλιό φωτογραφείο, ο μαγαζάτορας-φωτογράφος μιλάει με θαυμασμό για τη σύγχρονη φωτογραφική τέχνη στην Τουρκία, και παραθέτει τουρκικά περιοδικά και λευκώματα, αποκαλύπτοντάς μου ένα ακόμη πρόσωπο της πόλης. Το ίδιο βράδυ στην «Izmir Delvet Opera ve Balesi» στην παράσταση μπαλέτου, το κοινό είναι ενθουσιώδες και γνωρίζει τα σημεία όπου μπορεί να χειροκροτήσει.

Στο Μπασμανέ και στον Αγιο Βουκόλο

Κοντά στον σιδηροδρομικό σταθμό του Μπασμανέ στέκει ακόμα η πιο παλιά ορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Βουκόλου με τις σημαντικές τοιχογραφίες. Κτισμένη το 1866 πάνω από τα ερείπια ειδωλολατρικού ναού, μετά την Καταστροφή χρησιμοποιήθηκε για λίγο σαν μουσείο και τώρα περιμένει τον αργό θάνατο, πίσω από μια ψηλή μάντρα που την κάνει αθέατη στα αδιάκριτα μάτια. Λίγο παραδίπλα βρίσκεται το Ataturk Lisesi – Λύκειο Αρρένων πλέον -, με τη χαρακτηριστική αρχιτεκτονική κλασικού ελληνικού ρυθμού, γνωστό στους Ελληνες ως «Κεντρικό Παρθεναγωγείο», στο οποίο πριν από την Καταστροφή φοιτούσαν οι κόρες των «καλών» οικογενειών.

Το Αρχαιολογικό Μουσείο και το Βελούδινο Κάστρο

Εγκαινιάστηκε στις 11 Φεβρουαρίου του 1984 στο Πάρκο Μπαχρίμπαμπα στο Κονάκ, σε ένα τριώροφο κτίριο που καταλαμβάνει 5.000 τ.μ. και φιλοξενεί πάνω από 1.500 εκθέματα από το 5000 π.Χ. μέχρι τον 14ο αιώνα μ.Χ. Υπέροχο δείγμα νεοκλασικής αρχιτεκτονικής αποτελεί το παλιό κτίριο (1831) του Νοσοκομείου του Αγίου Ρόκου, που βρίσκεται ακριβώς απέναντι, και σήμερα στεγάζεται το Μουσείο Εθνογραφίας με λαογραφικά εκθέματα. Ανεβαίνοντας τον δρόμο για το Καντιφέκαλε, το «Βελούδινο Κάστρο» που έκτισε ο Λυσίμαχος (ένας από τους στρατηγούς του Μ. Αλεξάνδρου) τον 4ο αιώνα π.Χ. στις πλαγιές του όρους Πάγος – ένα «δώρο» του Μ. Αλεξάνδρου στους κατοίκους της πόλης για την υποστήριξή τους κατά τη διάρκεια των Περσικών Πολέμων -, το τοπίο αλλάζει. Οσο ανεβαίνουμε ψηλότερα, η θέα του κόλπου της Σμύρνης γίνεται μαγευτική, αλλά ένας εντελώς διαφορετικός κόσμος ζει εκεί. Στο Βαριάντ, μόλις 186 μέτρα πάνω από την προκυμαία, στην πιο πυκνοκατοικημένη γειτονιά της Σμύρνης οι κάτοικοι δύσκολα τα καταφέρνουν. Στενά σοκάκια, άτακτες κατασκευές σπιτιών όπου η μόνη πολυτέλεια είναι μια κεραία τηλεόρασης, κόσμος φτωχοντυμένος, γυναίκες με καλυμμένα πρόσωπα. Η επόμενη επίσκεψη είναι στην Αγορά. Κτισμένη το 178 μ.Χ. από τον ρωμαίο αυτοκράτορα Μάρκο Αυρήλιο στη θέση Νάματζγκαχ του όρους Πάγος, μετά τις ανασκαφές που ξεκίνησαν το 1932, σήμερα μπορούμε να επισκεφτούμε τον χώρο που περιλαμβάνει την κεντρική πλατεία, περικυκλωμένη από στοές, καθώς και μια σειρά από 13 κολόνες κορινθιακού ρυθμού, ενώ πολύτιμες μαρμάρινες πλάκες και επιγραφές περιμένουν την τοποθέτησή τους.

Η πλατεία Τσουμχουριέτ και το «Σοκάκι των Ερωτευμένων»

Ο δρόμος της προκυμαίας μάς οδηγεί αυτή τη φορά στο παλιό λιμάνι, εκεί που βρίσκεται το Πασαπόρτ – το παλιό τελωνείο, έργο του Γκούσταβ Αϊφελ (1884), που σήμερα χρησιμοποιείται από την Αστυνομία. Απέναντι περίπου, βρίσκεται η πλατεία Δημοκρατίας, η «Τσουμχουριέτ Μεϊντάνι», με το μνημείο του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ. Το άγαλμα που παρουσιάζει τον Κεμάλ έφιππο με τη στρατιωτική στολή του να δείχνει το Αιγαίο, είναι έργο του ιταλού γλύπτη Pietro Canonica και δημιουργήθηκε το 1932. Στο ύψος της πλατείας αυτής βρίσκονται και τα πολυτελή ξενοδοχεία της πόλης. Ανάμεσά τους το «Sevgi Yolu» – το μικρό «Σοκάκι των Ερωτευμένων», με τους ψηλούς φοίνικες. Στο σοκάκι μάλλον πλειοψηφούν οι πάγκοι των βιβλιοπωλών, αλλά και οι καλλιτέχνες ζωγράφοι του δρόμου. Λίγο παρακάτω στον καφενέ του Izmirli, ο απλός κόσμος καπνίζει ναργιλέ παίζοντας παιχνίδια και εκεί θα πιούμε το καφεδάκι μας.

Το σοκάκι Ντάριο Μορένο και το «Ασανσέρ»

Το 1907 ο εβραίος έμπορος Νεσίμ Λεβί έκτισε αυτό το 40 μέτρων ύψους ασανσέρ προκειμένου να συνδέσει τη γειτονιά Καράτας με τη Χαλίλ Ριφάτ Πασά στη συνοικία Γκιουζέλ Γυαλί. Στο «Ασανσέρ» οδηγεί το σοκάκι «Dario Moreno» που ονομάστηκε προς τιμήν του διάσημου σμυρναίου τραγουδιστή του οποίου το σπίτι έγινε μουσείο. Το πανόραμα από το «Ασανσέρ» είναι μαγευτικό, καθώς απλώνεται από ψηλά όλος ο κόλπος της Σμύρνης. Στο βάθος απέναντι το Καρσίγιακα – το παλιό αγαπημένο Κορδελιό – που πηγαινοέρχονται τα καραβάκια από τις αποβάθρες Κονάκ και Αλσαντσάκ. Εξω από το «Ασανσέρ», σπίτια φτωχικά, πολυκατοικίες με ψηλά κάγκελα, λιθόκτιστες κλίμακες που οδηγούν όλο και σε ψηλότερες γειτονιές. Ο πλανόδιος μανάβης με το γαϊδουράκι διαλαλεί σε κάθε σκάλα τη λιγοστή πραμάτεια του, περιμένοντας τις νοικοκυράδες. Τον ακολουθώ από συνήθεια, όπως ακολουθούσαμε όλο το παιδομάνι τους μανάβηδες με τα γαϊδουράκια, που ψώνιζαν οι Σμυρνιές στα προσφυγικά της Καλλιθέας.

πρόσβαση:

Πέρα από τις έκτακτες οικονομικές αεροπορικές πτήσεις «τσάρτερ», η καλύτερη επιλογή είναι να περάσετε από τη Χίο με καραβάκι απέναντι στον Τσεσμέ, από εκεί θα πάρετε συγκοινωνία ή ταξί για Σμύρνη (85 χλμ., περίπου μιάμιση ώρα). Ο καλύτερος τρόπος για να γνωρίσετε τη Σμύρνη είναι φυσικά με τα πόδια. Στις μεγαλύτερες αποστάσεις χρησιμοποιήστε το μετρό ή πάρτε ταξί που είναι οικονομικό.

διαμονή:

Πολυτελές το κεντρικό «Hilton Izmir» (τηλ. +90 232-4976060, hilton.com) που πρόκειται για ουρανοξύστη με 40 πατώματα και καταπληκτική πανοραμική θέα. Δημοφιλές στους Ελληνες το «Otel Izmir Palace» (τηλ. +90 232 4215583, izmirpalace.com) με θέα στην προκυμαία Αλσαντσάκ, ενώ κοντά στο παζάρι σε αναπαλαιωμένο αρχοντικό στεγάζεται το «Otel Antik Han» (τηλ. +90 232 4892750).

φαγητό:

Από τα ωραία σουσαμένια κουλούρια στους δρόμους – τα «σιμίτια» -, μέχρι τα μπουρεκάκια, τα σουβλάκια, τα φρέσκα μύδια με το λεμόνι, τα ντολμαδάκια, τα κεμπάπ, τα παγωτά καϊμάκι και φιστίκι, τα σιροπιαστά, και η λίστα δεν έχει τελειωμό! Ανάμεσα σε αμέτρητα μικρά και μεγάλα εστιατόρια και ταβέρνες αξίζει να γευματίσετε, πιο πολύ για την ατμόσφαιρα, στο εστιατόριο «1888» (Ikinci Kordon, τηλ. 232 4216690). Πρόκειται για ιστορικό κτίριο του 1888 που είχε κτίσει ο Σύρος Χατζή Νταβούτ για προίκα της κόρης του, στη συνέχεια αγοράστηκε από την εφοπλιστική οικογένεια Σπέκα και μετά την Καταστροφή περιήλθε σε διάφορους ιδιοκτήτες.

tovima.gr

Οι πιο διάσημοι θερμοπίδακες του κόσμου στο Yellowstone

Oι πιο διάσημοι θερμοπίδακες σε ολόκληρο το πλανήτη μας,βρίσκονται στο Yellowstone.Η ονομασία τους προκύπτει από το γεγονός ότι εκρήγνυνται και πετάνε ανά μία ώρα χιλιάδες γαλόνια νερού με πίεση,στον αέρα.

Πιο συγκεκριμένα,οι θερμοπίδακες εκρήγνυνται κάθε μία ώρα περίπου και εκτοξεύουν 38.200 περίπου γαλόνια νερού σε ύψος 30-35 μέτρα πάνω από την επιφάνεια του εδάφους.Τα χιλιάδες αυτά γαλόνια νερού καταλήγουν στο ποταμό Firehole.


Ο θερμοπίδακας αυτός ανακαλύφθηκε 1870.Από το έτος εκείνο και μετέπειτα έχουν καταγραφεί πάνω από 30.000 εκρήξεις.Να επισημάνουμε πως το νερό που εκτοξεύεται είναι πάρα πολύ καυτό.

Παρακάτω ακολουθούν μερικές ακόμη εκπληκτικές φωτογραφίες από αυτό το υπέροχο φαινόμενο.Πραγματικά θα σας αρέσουν.





Παρακάτω μία φωτογραφία που πολλοί θα θαυμάσετε.



Εδώ ένας θερμοπίδακας που δεν εκτοξεύει νερό.












http://greek-weather.org

Πώς δημιουργήθηκαν τα Μετέωρα;

Είναι ένα άρθρο το οποίο αναφέρεται στο πως δημιουργήθηκαν τα Μετέωρα.Είναι σίγουρα ένα πολύ ενδιαφέρον γεωλογικό φαινόμενα και σίγουρα πολύ δεν ξέρουν το πως άραγε προέκυψε το φαινόμενο αυτό.

Τα Μετέωρα είναι ένα σύμπλεγμα από τεράστιους σκοτεινόχρωμους βράχους που υψώνονται έξω από την Καλαμπάκα, κοντά στα πρώτα υψώματα της Πίνδου και των Χασίων.



Σύμφωνα με τη θεωρία του Γερμανού γεωλόγου Φίλιπσον, που επισκέφτηκε την Ελλάδα στα τέλη του 19ου αιώνα, η δημιουργία αυτών των τεράστιων ογκολίθων οφείλεται σ΄ ένα δελτοειδή κώνο από ποταμίσιους ογκόλιθους και ασβεστολιθικά πετρώματα που για εκατομμύρια χρόνια χύνονταν σε θαλάσσια έκταση που κάλυπτε τότε τη Θεσσαλία. 

Οι γεωλογικές μεταβολές των αιώνων ανύψωσαν και αποσφήνωσαν το τμήμα αυτό, όταν αποτραβήχτηκαν τα νερά στο Αιγαίο. Έτσι, αργότερα κατά την τριτογενή περίοδο που διαμορφώθηκαν οι αλπικές πτυχώσεις της οροσειράς της Πίνδου, αποκόπηκε αυτός ο κώνος από τη συμπαγή μορφή του δημιουργώντας επιμέρους μικρότερους, αυτοί που υφίστανται σήμερα, και ανάμεσά τους τη κοιλάδα του Πηνειού ποταμού.

http://greek-weather.org

ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟ - Οι βράχοι που μετακινούνται μόνοι τους !!

Οι κινούμενες ή πλεούμενες ή συρόμενες πέτρες είναι ένα γεωλογικό φαινόμενο όπου, μια πέτρα μετακινείται μεγάλες αποστάσεις σε επίπεδες κοιλάδες, χωρίς ανθρώπινη επέμβαση ή αυτή ενός ζώου. Αυτές οι φαινομενικές πέτρες παρατείρούνται στην -καλά μαντέψατε- κοιλάδα του θανάτου (Death Valley) όπου και οι μετακινήσεις είναι μεγαλύτερες. Καμία εξήγηση δεν έχει μπορέσει να δωθεί ακόμα και οι πέτρες είναι ύπο έρευνα.



Οι αγωνιστικές πέτρες, δεν έχουν μια συγκεκριμένη και κατεγεγραμένη συμπεριφορά. Άλλες ξεκινάνε δίπλα δίπλα, και μετά από κάποιο διάστημα η μια μπορεί να αλλάξει κατεύθυνση, να γυρίσει πίσω, να σταματήσει ή ακόμα και να επιταγχύνει. Η ταχύτητα τους δεν μπορεί να μετρηθεί καθώς οι μετακινήσεις είναι τόσο αργές, που γίνονται σε διάστημα 2-3 ετών. Κανείς δεν έχει παρατηρήσει τις πέτρες να μετακινούνται. 



Οι περισσότερες πέτρες προέρχονται από Δολομίτη (ιζυματογενές βράχος σε μορφή κρυστάλλου) από ένα λόφο ύψους 260μ δίπλα στη κοιλάδα ενώ κάποια προέρχονται από πυριγενή πετρώματα (πετρώματα που προέρχονται από το μάγμα λάβας).



Σύμφωνα με τις έρευνες, οι πέτρες χρειάζονται μια κορεσμένη επιφάνεια με ένα ελαφρό στρώμα πυλού πάνω στην οποία να μετακινηθούν, πολύ ισχυρές ριπές ανέμου για το ξεκίνημα και έναν σταθερό άνεμο για να τις κρατάει σε κίνηση. Αναρωτιέμαι και εγώ, με όλες αυτές τις προυποθέσεις και εγώ θα μετακινούμουν χωρίς ανθρώπινη επέμβαση. Οι τρελοί επιστήμονες που περνάνε χρόνια της ζωής τους να μελετάνε τις 12 αυτές θαυματουργές πέτρες. 

Στην προσπάθειά τους να έχουν μια υπαρκτή κοινωνική ζωή τις έχουν ονομάσει με την Marry Ann να έχει το καλύτερο ξεκίνημα ενώ η Nancy ως πιο ελαφρια και αεροδυναμική να κερδίσει σε συνεχόμενη μετακίνηση 202μ/χειμώνα. Η Κάρεν δεν μπόρεσε να μετακινηθεί γιατί είχε φάει πολύ αυτούς τους χειμώνες και πήρε μερικά κιλάκια (συνολικό βάρος 320 κιλά) και τώρα προσπαθούν να την κάνουν να αδυνατήσει. Είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ανεξήγητα γεωλογικά φαινόμενα, που θίγει τον εγωισμό της πανίσχυρης επιστημονικής κοινότητας.

http://greek-weather.org

ΤΟ ΜΑΤΙ της Σαχάρα

Βρίσκεται στην Μαυριτανία στην έρημο Σαχάρά.

Το μάτι της Σαχάρα ή αλλιώς η δομή Richat έχει μέγεθος 50 χιλιομέτρων και είναι ορατό από το διάστημα και αποτελεί σημείο αναφοράς γιά τους αστροναύτες.

Γιά το πώς σχηματίστηκε υπάρχουν διάφορες θεωρίες.

Αρχικά είχε θεωρηθεί σαν αποτέλεσμα της σύγκρουσης κάποιου μετεωρίτη με την Γη.



Οι ειδικοί πιστεύουν ότι δημιουργήθηκε από την διάβρωση ενός ανυψωμένου μέρους, από φυσικά αίτια όπως η βροχή και ο αέρας,γιατί έτσι μόνο μπορούν να εξηγήσουν την τόσο λεία επιφάνεια των πατωμάτων των κρατήρων.

Η πιό αποδεκτή εξήγηση είναι ότι υπήρχε εκεί ένας ηφαιστειακός θόλος, ο οποίος με την διάβρωση ξεφλούδησε βαθμιαία τα βραχώδη στρώματα, δημιουργώντας έτσι αυτούς τους κρεμμυδοειδείς βραχώδεις κύκλους που βλέπουμε.



http://greek-weather.org