Η διώρυγα του Παναμά: Θεατές στο μεγάλο κανάλι

Η εμπειρία να διασχίζεις τη διώρυγα με κρουαζιερόπλοιο είναι από μόνη της υπεραρκετός λόγος για ένα ταξίδι στον Παναμά

ΚΕΙΜΕΝΟ - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΜΑΡΙΑ ΠΑΣΧΑΛΗ

Από τα μεγάφωνα του κρουαζιερόπλοιου Pacific Queen ακούγεται ντίσκο μουσική της δεκαετίας του '80, καθώς επιβιβαζόμαστε για μια κρουαζιέρα στο 8ο θαύμα του κόσμου όπως έχει χαρακτηριστεί η Διώρυγα του Παναμά. Ο κόσμος, που στην πλειοψηφία του είναι Αμερικανοί τουρίστες, τακτοποιείται στο κατάστρωμα βγάζοντας αμέσως τις φωτογραφικές μηχανές και ποζάροντας για τις πρώτες φωτογραφίες.

Το κανάλι έχει συνολικό μήκος 80 χιλιόμετρα: από την πόλη Κολόν στην πλευρά του Ατλαντικού, μέχρι την Πόλη του Παναμά στην πλευρά του Ειρηνικού. Οταν ένα πλοίο εισέρχεται από τον Ατλαντικό, περνάει πρώτα διαμέσου του κυματοθραύστη του Cristobal, για να εισέλθει στη διώρυγα από τον κόλπο Limon. Μπαίνει στη θάλασσα για απόσταση περίπου 10 χλμ. μήκος και 152 μ. πλάτος. Για να καταστεί δυνατόν να περάσουν τα πλοία από τον έναν ωκεανό στον άλλο, ανεβαίνουν κατ' αρχήν στο επίπεδο της τεχνητής λίμνης Gatun που δημιουργήθηκε από το ομώνυμο φράγμα, κατά μήκος του ποταμού Charges, από τα κλείθρα Gatun. Στη συνέχεια περνούν στο σημείο που βρίσκεται η πόλη Gamboa.

Ξεκινώντας το ταξίδι, από τα μεγάφωνα του πλοίου η μουσική χαμηλώνει και ακούγεται δυνατά η ξενάγηση στα Αμερικανικά και στα Ισπανικά. Περνώντας από το κομμένο βουνό Culebra, που πήρε το όνομα Gaillard προς τιμήν του μηχανικού που αγωνίστηκε να το χωρίσει και έχει μήκος 14 χλμ., μαθαίνουμε ότι μπορεί οι δυσκολίες της διάνοιξης να φάνηκαν στον Ισπανό βασιλιά Κάρολο 5ο ανυπέρβλητες και να δικαιολογήθηκε λέγοντας, όπως οι φραγκισκανοί μοναχοί, ότι «ο άνθρωπος δεν μπορεί να χωρίσει αυτό που ο Θεός ένωσε», όμως οι Γάλλοι ήταν περισσότερο αισιόδοξοι. Ετσι, η γαλλική εταιρεία με αρχιμηχανικό τον Lesseps -κατασκευαστή και της Διώρυγας του Σουέζ- ξεκίνησε εργασίες στις 10 Ιανουαρίου 1880. Οι δυσκολίες όμως και για κείνους ήταν τεράστιες λόγω του εδάφους και της πυκνής ζούγκλας, ενώ ο κίτρινος πυρετός και η μαλάρια αποδεκάτιζαν τους εργάτες. Πάνω από 22.000 άνθρωποι από τη Γαλλία, τη Γουαδελούπη και τη Μαρτινίκα έχασαν τη ζωή τους. Αυτός άλλωστε ήταν και ο λόγος που η εταιρεία χρεοκόπησε και αναζήτησε αγοραστές. Το 1903 ο Παναμάς ανακήρυξε την ανεξαρτησία του από την Κολομβία με την υποστήριξη των ΗΠΑ, που τελικά συμφώνησαν στη δημιουργία του καναλιού (αφού εγκατέλειψαν την αρχική τους επιλογή να κατασκευάσουν διώρυγα στη Νικαράγουα, εξ αιτίας του σεισμογενούς της εδάφους) και εξαγόρασαν το έργο από τη γαλλική εταιρεία με 40.000.000 δολ. Το κανάλι εγκαινιάστηκε στις 15 Αυγούστου 1914 με το αμερικανικό εμπορικό ατμόπλοιο Ancon. Ομως, η τελευταία ιστορική φάση της Διώρυγας του Παναμά ξεκίνησε την 1η Οκτωβρίου 1979, κατόπιν συμφωνίας που υπεγράφη από τον τότε πρόεδρο της χώρας Ομάρ Τορίχος Ερέρα και τον πρόεδρο των ΗΠΑ Τζίμι Κάρτερ, για τη σταδιακή μεταβίβαση του ελέγχου και της εκμετάλλευσης του καναλιού. Κάτι που ολοκληρώθηκε την 31η Δεκεμβρίου 1999.

Αφήνοντας το κομμένο βουνό Gaillard, που ήταν και το δυσκολότερο κομμάτι της κατασκευής, το κρουαζιερόπλοιο, όπως και κάθε πλοίο, κατεβαίνει σταδιακά περίπου εννέα μέτρα μέχρι να φτάσει στο επίπεδο της λίμνης Miraflores, που απομονώνει δύο ζεύγη κλείθρων -Pedro Miguel και Miraflores- μέχρι τον Ειρηνικό. Οταν το πλοίο μπαίνει στο Miraflores, που έχει προέκταση 1.600 μέτρων σε μήκος, τότε σταδιακά θα κατέβει τα δύο τελευταία επίπεδα μέχρι τον Κόλπο του Παναμά στον Ειρηνικό Ωκεανό. Εν τω μεταξύ, ένα πλοιάριο - πιλότος καθοδηγεί το κρουαζιερόπλοιο και όσοι παρακολουθούν τη διαδικασία εισόδου και εξόδου στα κλείθρα εντυπωσιάζονται. Η ατμόσφαιρα στο πλοίο είναι εορταστική! Σαν σε πάρτι, μουσική παίζει από τα μεγάφωνα, στο κατάστρωμα όλοι τριγυρνούν με ένα ποτήρι μπίρα, ενώ κάποιοι κατεβαίνουν εκ περιτροπής στην τραπεζαρία για φαγητό.

Το Pacific Queen, αφού περάσει τα τελευταία κλείθρα, συνεχίζει για την Πόλη του Παναμά. Τώρα η διαδρομή είναι λίγο βαρετή και ο ξεναγός αγωνίζεται να επιβληθεί της φασαρίας, κυρίως των μικρών παιδιών που έχουν κουραστεί από το πολύωρο ταξίδι. Και πάλι όμως μαθαίνουμε ότι χρειάζονται περίπου 8 - 10 ώρες για να διασχίσει ένα μεγάλο πλοίο το κανάλι, αλλά και περισσότερες από 14 ώρες αναμονής, βάσει της σειράς προτεραιότητας που τηρείται από τον πύργο ελέγχου στις δύο εισόδους. Βεβαίως το κανάλι λειτουργεί 24 ώρες το εικοσιτετράωρο και απασχολεί πάνω από 8.000 εργαζομένους. Μηχανήματα τελευταίας τεχνολογίας, κάμερες και ηλεκτρονικοί υπολογιστές ελέγχουν συνεχώς τις δραστηριότητες κατά μήκος της διώρυγας. Μαθαίνουμε επίσης, ότι όλα τα πλοία κατασκευάζονται με τις διαστάσεις των κλείθρων του Παναμά: 305 μέτρα μήκος και 33,5 μέτρα πλάτος, ενώ κατά μέσο όρο ένα πλοίο πληρώνει περίπου 48.000 δολ. για διόδια, ανάλογα με το βάρος του. Τα υψηλότερα διόδια (226.194,25 δολ.) πλήρωσε το κρουαζιερόπλοιο Coral Princess, ενώ τα χαμηλότερα -μόλις 36 σεντς- ο Richard Halliburton που πέρασε τη διώρυγα κολυμπώντας το 1926. Φυσικά, σήμερα το κολύμπι απαγορεύεται.

Λίγο πριν περάσουμε από τον πύργο ελέγχου, περνάμε κάτω από την επιβλητική γέφυρα De las Americas που συνδέει τη Νότια Αμερική με την Κεντρική και τη Βόρεια, μήκους 1669,2 μ. και ύψους 118 μ., που κατασκευάστηκε από τις ΗΠΑ το 1962 και κόστισε 20 εκατομμύρια δολάρια. Σε λίγο βλέπουμε τους ουρανοξύστες της Πόλης του Παναμά και ήδη ένα πλοιάριο - πιλότος μάς κατευθύνει στο λιμάνι. Οταν αποβιβαζόμαστε από το κρουαζιερόπλοιο τα συναισθήματα είναι ενθουσιώδη. Ηταν πράγματι μια μοναδική εμπειρία.

ΠΩΣ ΝΑ ΠΑΤΕ

Μεταξύ άλλων, η αεροπορική εταιρεία Iberia πετάει για Πάναμα Σίτι μέσω Μαδρίτης. Μέσα στην πόλη θα μετακινηθείτε με ταξί σε πολύ χαμηλές τιμές.

ΠΟΥ ΝΑ ΜΕΙΝΕΤΕ

Av. Balboa, με καταπληκτική θέα στον κόλπο το Intercontinental Miramar, τηλ.: (507) 2141000. Οικονομικότερη πρόταση το Cesar Park, Via Israel & 77th str, τηλ.: (507) 2700477.

TIPS

Το διαβατήριό σας πρέπει να έχει τουλάχιστον εξάμηνη ισχύ. Επίσημο νόμισμα είναι το αμερικανικό δολάριο και τα ευρώ γίνονται δεκτά μόνο στις τράπεζες.

ΚΡΟΥΑΖΙΕΡΑ

Ανάμεσα στα κρουαζιερόπλοια που διοργανώνουν μονοήμερες εκδρομές στη διώρυγα, δημοφιλέστερο είναι το Pacific Queen, τηλ.: (507) 2268917. Πούλμαν της εταιρείας θα αναλάβει τη μετάβασή σας στο σημείο της επιβίβασης, καθώς και την επιστροφή σας στην Πόλη του Παναμά. Κατά τη διάρκεια του διάπλου θα ξεναγηθείτε από δίγλωσσο ξεναγό (Ισπανικά και Αγγλικά) και θα σας προσφερθούν αναψυκτικά, γεύμα και γλυκά.

kathimerini.gr

Τα καλύτερα φθινοπωρινά ταξίδια για το 2012

Σας προτείνουμε τα καλύτερα φθινοπωρινά ταξίδια για το 2012, σε μέρη που φιλοξενούν φεστιβάλ και εκδηλώσεις, είτε ξεχωρίζουν για τις ομορφιές και τα αξιοθέατά τους αυτή την περίοδο.

Τι κι αν ο καιρός αρχίζει να δροσίζει. Το φθινόπωρο αποτελεί ιδανική εποχή για ταξίδια, ιδιαίτερα σε μέρη που φιλοξενούνται φεστιβάλ και εκδηλώσεις με αφορμή τη συγκεκριμένη εποχή.






 Το National Geographic, προτείνει τα καλύτερα φθινοπωρινά ταξίδια για το 2012…

Διεθνής γιορτή αερόστατου, Albuquerque, Νέο Μεξικό

Όλα τα μάτια θα είναι στραμμένα στον ουρανό πάνω από τη μεγαλύτερη πόλη στο Νέο Μεξικό, από τις 6 έως τις 14 Οκτωβρίου για το 41ο Albuquerque International Balloon Fiesta. Περισσότερα από 600 αερόστατα αναμένεται να απογειωθούν όλα μαζί, από μια τεράστια περιοχή που ισοδυναμεί σε έκταση με 54 γήπεδα ποδοσφαίρου.
Οι φετινές εκδηλώσεις, συμπίπτουν επίσης με τα γενέθλια 100 χρόνων για το Νέο Μεξικό.


Devil’s Pool στους καταρράκτες Victoria Falls, Livingstone, Ζάμπια

 Η ξηρή σεζόν (Σεπτέμβριος-Δεκέμβριος), στην κορυφή του μεγαλύτερου καταρράκτη του κόσμου, δίνει τη σπάνια ευκαιρία στους επισκέπτες, να κολυμπήσουν στην πιο εντυπωσιακή φυσική πισίνα του κόσμου, στις άκρες του καταρράκτη!

Στο χείλος του, στα 110 μέτρα, βρίσκεται η επονομαζόμενη «πισίνα του διαβόλου», προσβάσιμη από το νησί Λίβινγκστον στη μεριά της Ζάμπια (οι περισσότερες τουριστικές περιοχές βρίσκονται στην πλευρά της Ζιμπάμπουε). Το φθινόπωρο, όταν το ποτάμι είναι στο χαμηλότερο σημείο του και λιγότερο ορμητικό, ένας φυσικός βράχος σαν τοίχος στην άκρη του καταρράκτη, επιτρέπει την ασφαλή κολύμβηση στην «πισίνα», δίπλα στο σημείο όπου πέφτουν τα νερά!


Εθνικό φεστιβάλ συγκομιδής μήλων, Arendtsville, Πενσυλβάνια, ΗΠΑ

Για δύο Σαββατοκύριακα τον Οκτώβριο (το 2012, 6-7 και 13-14 Οκτωβρίου), οι Δήμοι Arendtsville και Biglerville, γιορτάζουν το φθινόπωρο με το Εθνικό φεστιβάλ συγκομιδής μήλων. Εκτός από τα κεράσματα που έχουν να κάνουν με το μήλο –ντόπια φρούτα, μηλίτης, σπιτικά ζυμαρικά και σάλτσα, μηλόπιτα κ.ά.- διοργανώνονται επίσης κι άλλες εκδηλώσεις, όπως εκθέσεις με αυτοκίνητα αντίκες, καλλιτεχνικές εκθέσεις, παζάρια κ.ά.

Λίμνες Great Masurian, Βορειοανατολική Πολωνία

Η Masuria στη βορειοανατολική Πολωνία, είναι μια αραιοκατοικημένη περιοχή με 2.000 λίμνες (με μεγαλύτερες τις Niegocin και Sniardwy) και νησάκια με πυκνά δάση, που βρίσκεται περίπου 270 χλμ. από τη Βαρσοβία . Ένα δίκτυο ποταμών και καναλιών καθιστά δυνατή τη μετάβαση από λίμνη σε λίμνη, με καγιάκ, μικρά σκάφη, ή ιστιοφόρα. Το καλοκαίρι ο τουρισμός είναι πολύς και ο χειμωνιάτικος καιρός φτάνει νωρίς, οπότε προγραμματίστε ένα ταξίδι το Σεπτέμβριο ή τον Οκτώβριο για να μπορείτε να κάνετε ποδήλατο στα δρομάκια με τα πεσμένα φύλλα των δέντρων και να κάνετε βόλτες στα όμορφα δάση (όπου ζουν βίσωνες, άλκες και αγριόχοιροι) . 

 Αρκετά μονοπάτια στα γύρω χωριά και τις πόλεις (συμπεριλαμβανομένων των Elk, Ketrzyn, Gizycko, Mikolajki, Mragowo, Ryn και Wegorzewo) οδηγούν σε εντυπωσιακά κάστρα, μπαρόκ εκκλησίες, αποθήκες του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου και άλλα ιστορικά μνημεία.

Διεθνής έκθεση λευκής τρούφας της Alba, Alba, Ιταλία

Στην περιοχή Πιεμόντε, στα βορειοδυτικά της Ιταλίας, οι κυνηγοί τρούφας και τα κυνηγόσκυλά τους, ψάχνουν σχολαστικά στα πλούσια δάση κάθε φθινόπωρο, για το θαμμένο θησαυρό, τη λευκή τρούφα Alba . Γνωστή και ως λευκός χρυσός, είναι το πιο πολύτιμο μανιτάρι του κόσμου και έχει πάρει το όνομα της μεσαιωνικής πόλης που βρίσκεται περίπου μιάμιση ώρα νοτιοανατολικά του Τορίνο. Η Alba είναι επίσης γνωστή για το κρασί, τη μαρμελάδα και τη nocciola (κρεμώδη σοκολάτα με φουντούκι).

 Η Διεθνής έκθεση λευκής τρούφας της Alba, διοργανώνεται κάθε Σαββατοκύριακο από τις αρχές Οκτωβρίου έως τα μέσα Νοεμβρίου (φέτος 6 Οκτ.-18 Νοεμ.). Το φεστιβάλ ξεκινά με τους παραδοσιακούς αγώνες γαϊδάρων και μια μεγάλη παρέλαση ντόπιων, ντυμένων με μεσαιωνικές ενδυμασίες. Επισκεφθείτε την αγορά World Market , για να δοκιμάσετε ή να αγοράσετε ελαιόλαδο με άρωμα τρούφας, θαλασσινό αλάτι, βούτυρο, σάλτσες, ζυμαρικά και ριζότο.

Βλέποντας τα φύλλα να πέφτουν, Hokkaido, Ιαπωνία

Το βορειότερο και δεύτερο σε μέγεθος νησί της Ιαπωνίας έχει εντυπωσιακά τοπία. Πέρα από τα όρια της πρωτεύουσας, Sapporo, το Hokkaido είναι σε μεγάλο βαθμό ένας ανέγγιχτος, φυσικός παράδεισος με άγρια φύση όπου ζουν ελάφια και καφέ αρκούδες, πανύψηλα βουνά, απομακρυσμένα παρθένα δάση και λίμνες.

 Η σεζόν Koyo (πτώση των φύλλων), ξεκινά στο Εθνικό Πάρκο Daisetsuzan, το μεγαλύτερο της Ιαπωνίας, στα μέσα Σεπτεμβρίου . Φυσικοί παράγοντες υπαγορεύουν τη διαμόρφωση του τοπίου, αλλά το χρυσό, πορτοκαλί, πορφυρό… χαλί από φύλλα, είναι συνήθως είναι συνήθως πιο εντυπωσιακό στα τέλη Σεπτεμβρίου και στις αρχές Οκτώβρη, ανάλογα με την περιοχή.

200α γενέθλια του Καρόλου Ντίκενς, Portsmouth, Αγγλία

100 χλμ. νοτιοδυτικά του Λονδίνου, βρίσκεται το Πόρτσμουθ, μια πολυσύχναστη πόλη-λιμάνι που βρίσκεται κυρίως στο νησί Portsea. Η ναυτική παράδοση της πόλης χρονολογείται από το 897, όταν ο βασιλιάς Alfred ο Μέγας απέπλευσε από εδώ για να πολεμήσει τους Δανούς. Αλλά η λογοτεχνική παράδοση της πόλης -ειδικά η επέτειος 200 χρόνων από τη γέννηση τους Καρόλου Ντίκενς- αποτελεί το κυρίαρχο γεγονός φέτος .

 Οι εκδηλώσεις προς τιμήν του Ντίκενς για το 2012, περιλαμβάνουν την ειδική έκθεση «A Tale of One City) (έως 4 Νοεμβρίου), που απεικονίζει τη ζωή στο Πόρτσμουθ την περίοδο 1812-1870, καθώς και δωρεάν ξεναγήσεις που καταλήγουν στην είσοδο του ιστορικού ναυπηγείου. 

 Επιπλέον, το Μουσείο Γέννησης του Charles Dickens, επεκτείνει την περίοδο λειτουργίας του μέχρι 4 Νοεμβρίου, αναπαριστώντας την παιδική ηλικία του Ντίκενς στη βικτοριανή Αγγλία. Στη συλλογή του συμπεριλαμβάνεται ο καναπές όπου πέθανε ο συγγραφέας από εγκεφαλικό επεισόδιο σε ηλικία 58 χρόνων.

Milford Sound, Εθνικό Πάρκο Fiordland, Νέα Ζηλανδία

Ο ανοιξιάτικος καιρός φτάνει συνήθως το Σεπτέμβριο στο Εθνικό Πάρκο Fiordland, το Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς που βρίσκεται στο νότιο νησί της Νέας Ζηλανδίας. Το πιο εύκολα προσβάσιμο φιόρδ είναι το Milford Sound, που χαρακτηρίζεται ως το «όγδοο θαύμα του κόσμου». 

Καταρράκτες, τροπικά δάση και εντυπωσιακά βράχια, παρατάσσονται δίπλα στον παγετώνα, όπου ζουν δελφίνια, φώκιες, θαλάσσια λιοντάρια και πιγκουΐνοι. Το χιόνι διατηρείται εδώ για πολύ και ο Οκτώβριος και ο Νοέμβριος είναι οι ασφαλέστεροι μήνες για να ταξιδέψετε στον διάσημο Milford Road από το Te Anau («Πύλη προς τα φιόρδ»), μέσα από το πάρκο, μέχρι το Sound.

clickatlife.gr

Ποιά χώρα έχει το πιο ενδιαφέρον παρελθόν;

10 κλασικοί ταξιδιωτικοί προορισμοί ιστορικού ενδιαφέροντος, οι οποίοι αποτελούν καλές ιδέες για αποδράσεις, που μας μεταφέρουν πίσω στο χρόνο.


Αν θέλετε το ταξίδι σας να είναι από μια άποψη και... ταξίδι στο χρόνο, ακολουθούν 10 κλασικοί ταξιδιωτικοί προορισμοί ιστορικού ενδιαφέροντος. Από τα επιβλητικά ευρωπαϊκά κάστρα, μέχρι τις Πυραμίδες και φυσικά τον Παρθενώνα, το εισιτήριό σας «σφραγίζεται» από την ιστορική μνήμη της ανθρωπότητας...

Αθήνα, Ελλάδα

Ο Παρθενώνας δεν είναι μονάχα αριστούργημα της παγκόσμιας αρχιτεκτονικής και φυσικά του αρχαιοελληνικού πολιτισμού, αλλά και των απαρχών της έννοιας της δημοκρατίας. Χτίστηκε στα χρόνια του Περικλή, στα μέσα του 5ου π.Χ. αιώνα, σα δωρικός ναός προς τιμή της θεάς Αθηνάς, αλλά και σαν «θησαυροφυλάκιο» για τη συμμαχία της Δήλου. Πολλά από τα γλυπτά του, τα γνωστά μας «μάρμαρα», είχαν αφαιρεθεί από τον λόρδο Έλγιν και βρίσκονται σήμερα μεταξύ άλλων στο Βρετανικό Μουσείο. Οι ελληνικές κυβερνήσεις τα τελευταία 30 χρόνια έχουν κάνει προσπάθειες για την επιστροφή τους, οι οποίες ωστόσο ακόμη δεν έχουν ευοδωθεί.

Κάιρο, Αίγυπτος

Η Αίγυπτος είναι μία από τις πλέον πλούσιες χώρες από άποψης πολιτιστικής κληρονομιάς και από τους παλαιότερους ταξιδιωτικούς προορισμούς για ιστορικούς λόγους, από τότε τουλάχιστον που νοείται η έννοια «ταξίδι αναψυχής». Η Αρχαία Ελλάδα και η Ρώμη ήταν από τα πρώτα μέρη που έδειξαν ενδιαφέρον, από την αρχαία κιόλας εποχή, για τη χώρα που διατρέχει ο Νείλος. Η εικόνα που είναι ταυτισμένη περισσότερο από κάθε άλλη με τη φυσιογνωμία της Αιγύπτου, είναι εκείνη της Μεγάλης Πυραμίδας και της Σφίγγας στη Γκίζα. Τα υπόλοιπα «υποχρεωτικά» αξιοθέατα περιλαμβάνουν την Κοιλάδα των Βασιλέων, το Abu Simbel, το Αιγυπτιακό Μουσείο, τη Saqqara, την Λουξόρ και την Καρνάκ. Το σίγουρο είναι ότι, οπουδήποτε και αν πάτε, θα νιώσετε σαν να έχετε κάνει ένα γιγαντιαίο βήμα πίσω στο χρόνο...

Ρώμη, Ιταλία

Η Αιώνια Πόλη, γεμάτη με μερικά από τα πλέον εκθαμβωτικά και χαρακτηριστικά μνημεία αρχιτεκτονικής στον κόσμο. Αμέτρητα δείγματα αρχαίας ρωμαϊκής, μεσαιωνικής, αναγεννησιακής και μπαρόκ αρχιτεκτονικής, βρίσκονται όπου και να γυρίσει κανείς το βλέμμα του. Παρ' όλ' αυτά, κανένα ταξίδι στη Ρώμη δεν είναι ποτέ ολοκληρωμένο χωρίς μια επίσκεψη στο Κολοσσαίο, τη Ρωμαϊκή Αγορά, το Πάνθεον, το Circus Maximus, την Αψίδα του Κωνσταντίνου, τη Fontana di Trevi και σε μία τουλάχιστον από τις υπερ-ιστορικές και πανέμορφες πλατείες της πόλης.

Πέτρα, Ιορδανία
Η αρχαία ναβαταϊκή πόλη της Πέτρας, χτίστηκε κοντά στο 100 π.Χ. και αποτελούσε τη συμβολή διάφορων εμπορικών διαδρομών, αυξάνοντας τρομερά το εισόδημα των κατοίκων της.
Κάποιες από τις βασικές τουριστικές «ατραξιόν» είναι το Θέατρο και το Μοναστήρι, αλλά το πλέον αναγνωρίσιμο είναι το Αλ Κάζνεχ, που συνήθως αναφέρεται ως το «Θησαυροφυλάκιο». Η χρήση του ήταν μυστήριο, μέχρι που μια πρόσφατη ανασκαφή αποκάλυψε ότι στην πραγματικότητα ήταν... ταφικό μνημείο, πιθανότατα της βασιλικής οικογένειας.


Taj Mahal, Ινδία

To Taj Mahal είναι από τις πλέον εντυπωσιακές -από δομικής άποψης- κατασκευές στον κόσμο, και η ιστορία πίσω από τη δημιουργία του είναι εξίσου όμορφη. Χτίστηκε μεταξύ 1632 και 1653 από τον Αυτοκράτορα Shah Jahan σαν μαυσωλείο και μνημείο για την αγαπημένη του γυναίκα, Mumtaz Mahal.

Το κατασκεύασαν 20.000 εργάτες από μάρμαρο, επενδυμένο με 28 διαφορετικά είδη πολύτιμων και ημιπολύτιμων λίθων, από ολόκληρη την Ινδία και την Ασία. Το Taj Mahal θεωρείται σήμερα ένα από τα σημαντικότερα αρχιτεκτονικά δημιουργήματα παγκοσμίως και το μέγιστο της ινδομογγολικής αρχιτεκτονικής, το οποίο και περιλαμβάνεται στα Μνημεία της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς.

Machu Picchu, Περού

Το Machu Picchu, γνωστό σε πολλούς ως «Η Άγνωστη Πόλη των Ίνκας», είναι πράγματι το πιο χαρακτηριστικό «απομεινάρι» και ταυτόχρονα ενθύμιο της Αυτοκρατορίας των Ίνκας. Χτίστηκε το 1462 μ.Χ. και εγκαταλείφθηκε μόλις ένα χρόνο αργότερα, γεγονός που το έσωσε από τη λεηλασία και την καταστροφή από τους Ισπανούς κατακτητές, που δεν ήξεραν καν την τοποθεσία του. Ο Αμερικανός ιστορικός Hiram Bingham ξανα-ανακάλυψε το Machu Picchu στα 1911. Οι τρεις βασικές δομές του είναι ο Ναός του Ήλιου, το Δωμάτιο με τα Τρία Παράθυρα και η Πέτρα της Intihuatana, ένα αστρονομικό ρολόι ή ημερολόγιο που έχει ονομαστεί «Το Σημείο του Επικρεμάμενου Ηλίου».

Μέγα Σινικό Τείχος, Κίνα

Ένα από τα Επτά Θαύματα του Κόσμου, το Μέγα Σινικό Τείχος είναι ένα εντυπωσιακό δημιούργημα της μηχανικής. Το τείχος είναι αποτέλεσμα 21 αιώνων χτισίματος και αναστηλώσεων που ξεκίνησαν τον 5ο αιώνα π.Χ. και αρχικός του στόχος ήταν η προστασία της Αυτοκρατορίας της Κίνας από τις επιθέσεις των Xiongnu! Μολονότι υπάρχουν όντως μέρη του τείχους, που κρατάνε από τη δυναστεία των Ming και έχουν αφεθεί σε πλήρη ερείπωση, τα σημεία του που είναι κοντά στα τουριστικά κέντρα, διατηρούνται καλά ή και αναδομούνται, για να δίνουν στους επισκέπτες μια αίσθηση της παλιάς του δόξας.

Angkor Wat, Καμπότζη

Το Angkor Wat είναι «εύκολα» ο πιο αναγνωρίσιμος ναός στην Καμπότζη, αλλά και ένας από τους ομορφότερους. Χτίστηκε τον πρώιμο 12ο αιώνα από το βασιλιά Suryavarman το Β' σαν κρατικός ναός στην πρωτεύουσα της χώρας. Το καλύτερο παράδειγμα αρχιτεκτονικής Χμερ, που περιλαμβάνει πολλά ανάγλυφα και devatas, το Angkor Wat είναι μοναδικό και ως προς το γεγονός ότι είναι ο μοναδικός ναός με αρχιτεκτονική δομή που κοιτά προς τη Δύση.

Stonehenge, Ηνωμένο Βασίλειο

Μολονότι υπάρχουν πολλές θεωρίες για την προέλευση αυτού του νεολιθικού μνημείου, κανείς δε μπορεί να αρνηθεί ότι λίγα μονάχα λεπτά μετά την άφιξη του επισκέπτη εκεί, βρίσκεται μαγεμένος να μελετά τη ρυμοτομία και το μυστήριο του Stonehenge. Οι βασικές αντίπαλες θεωρίες είναι, είτε ότι χτίστηκε ως αστρονομικό παρατηρητήριο, είτε σα θρησκευτικός τόπος, ενώ άλλοι πιστεύουν ότι οι πέτρες θεωρούνταν πως έχουν θεραπευτικές ιδιότητες. Η κατασκευή ξεκίνησε το 3.000 π.Χ. και ολοκληρώθηκε σε 3 διαφορετικά στάδια, με αιώνες διαφορά.

Ευρωπαϊκά Κάστρα

Κατάστικτος είναι ο χάρτης της Ευρώπης από τα μεσαιωνικά και μπαρόκ κάστρα, που φέρνουν στο νου ιστορίες από πριγκίπισσες του παραμυθιού και γενναίους ιππότες. Δεν χτίζονταν μόνο σαν προστατευτικά φρούρια, αλλά επίσης και σαν κατοικίες των γαιοκτημόνων φεουδαρχών και ένδειξη πλούτου και κύρους των βασιλέων. Κάποια από τα πλέον εντυπωσιακά παραδείγματα περιλαμβάνουν το γερμανικό Κάστρο του Neuschwanstein, το γαλλικό Παλάτι των Βερσαλλιών, το ιρλανδικό Κάστρο του Blarney, το Παλάτι της Sintra στην Πορτογαλία, το τουρκικό Παλάτι του Topkapi, το Κάστρο της Πράγας στην Τσεχία, καθώς και το Κάστρο του Leeds στην Αγγλία. travelstyle.gr

To Μυστήριο του Στόουνχετζ

Το Stonehenge θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα και εντυπωσιακότερα μεγαλιθικά μνημεία στον κόσμο. Οι λόγοι για τους οποίους κατασκευάστηκε...
είναι άγνωστοι, αν και οι υποθέσεις που υπάρχουν είναι πολλές. Βρίσκεται τοποθετημένο στην πεδιάδα Salisbury τρία χιλιόμετρα από την πόλη Wiltshire στην νοτιοδυτική Αγγλία.


Η κατασκευή του χωρίστηκε σε τρία μέρη και χρειάστηκαν συνολικά 25 γενιές για να ολοκληρωθεί. Η πρώτη φάση της κατασκευής του έγινε την περίοδο 2950-2900 π.Χ. όπου δημιουργήθηκε ο κύκλος της κατασκευής, διαμέτρου 100 μέτρων και τοποθετήθηκαν ξύλα σε 56 τρύπες που δημιουργήθηκαν γύρω από την περιφέρεια του κύκλου. Η δεύτερη φάση κάλυψε την περίοδο 2900-2400 π.Χ. όπου τοποθετήθηκαν οι πρώτες πέτρες και δημιουργήθηκε και το κέντρο του μνημείου με την τοποθέτηση ξύλων. Τέλος στην Τρίτη φάση που διήρκησε μεταξύ 2550-1600 τοποθετήθηκαν και οι υπόλοιπες πέτρες και πήρε την σημερινή του μορφή. Πάντως η χρήση του ανακαταλήφθηκε γύρω στο 1400 π.Χ.

Ξαναχρησιμοποιήθηκε στο μεσαίωνα για ιεροτελεστίες των δρυϊδων και μετέπειτα στις μέρες για διάφορα ετήσια φεστιβάλ Pop/rock και για τουριστικούς λόγους. Τέλος απαγορεύτηκε η προσέλευση του κοινού από το 1978 και μετά λόγω καταστροφής του μνημείου. Παρατηρήθηκε πτώση και καταστροφή των πετρών μέχρι και γκράφιτι πάνω σε αυτές. Οι μόνοι πλέον που έχουν πρόσβαση είναι οι δρυΐδες και αυτοί μόνο για συγκεκριμένες μέρες το χρόνο. Ο τρόπος με τον οποίο μεταφέρθηκαν οι πέτρες και τοποθετήθηκαν στις θέσεις τους, προβληματίσει ακόμα τους επιστήμονες.

Υπάρχουν συνολικά περίπου 60 πέτρες όπου η μεγαλύτερη από αυτές έχει ύψος 7 μέτρα πάνω από τη γη και 2,4 θαμμένα στο έδαφος. Το βάρος τους φτάνει και μέχρι 45 τόνους και η κοντινότερη πηγή βρισκόταν σε απόσταση 30 χιλιομέτρων. Μερικοί υποστηρίζουν ότι σύρανε τις πέτρες πάνω σε κυλινδρικά ξύλα μέχρι ενός σημείου μετά τα μετέφεραν μέσω ποταμού και ύστερα πάλι τις σύρανε. Στη συνέχεια για να τοποθετηθεί κάθε πέτρα στην θέση της χρειάζονταν περίπου 600 άντρες και καλός συγχρονισμός. Τέλος αυτό το εγχείρημα έγινε σε μία πολύ μεγάλη χρονική περίοδο. Πράγμα που σημαίνει ότι τα άτομα που πήραν μέρος στην κατασκευή του εναλλάσσονταν, κάτι που δυσκόλευε ακόμα πιο πολύ την οργάνωση της όλης επιχείρησης. Οι επιστήμονες πέρα από τις εικασίες δεν έχουν κάτι χειροπιαστό στο οποίο να μπορούν να βασιστούνε και να κατανοήσουν πως δημιουργήθηκε όλο αυτό το οικοδόμημα.

Φυσικά υπάρχουν και κάποιοι μύθοι που διασώζονται στις μέρες μας γύρω από την δημιουργία του Stonehenge. Ο κυριότερος μύθος λέει ότι ο βασιλιάς των βρετανών Aurelius(πατέρας του βασιλιά Αρθούρου) ήθελε να φτιάξει ένα μνημείο στην τοποθεσία που είχαν θαφτεί 300 ευγενείς που είχαν σφαγιαστεί από Σάξονες στρατιώτες. Τότε ο βασιλιάς συμβουλεύτηκε το μάγο Μέρλιν που θα μπορούσε να βρει ένα τέτοιο μνημείο, και ο μάγος του απάντησε ότι υπάρχει ένα βουνό στην Ιρλανδία όπου υπάρχει ένας κύκλος από γιγάντιες πέτρες που λέγονταν (Ο Κύκλος των Γιγάντων), γιατί πιστεύεται ότι τις είχαν μεταφέρει από την Αφρική γίγαντες.

Αυτές οι πέτρες λέγεται ότι είχαν την ικανότητα να γιατρεύουν. Ο βασιλιάς προσπάθησε να μεταφέρει τις πέτρες χωρίς επιτυχία, οπότε ο μάγος Μέρλιν χρησιμοποιώντας την μαγεία του της μετέφερε πετώντας και τις τοποθέτησε στην πεδιάδα Salisbury.

dinfo.gr

Το Δέντρο της Ζωής: Ένα μυστηριώδες φυσικό φαινόμενο

Στέκοντας μόνο του στην καρδιά της ερήμου, μίλια μακρυά από οποιαδήποτε πηγή νερού και άλλης βλάστησης, το Δένδρο της Ζωής, στο Μπαχρέιν, αποτελεί ένα από τα πιο αξιοπρόσεκτα φαινόμενα παγκοσμίως.

Το Δένδρο της Ζωής (Tree of Life) βρίσκεται 2 χιλιόμετρα μακρυά από Jebel Dukhan, επάνω σε έναν υψηλό αμμώδη λόφο 25 μέτρων, ατενίζοντας μια χρυσή θάλασσα από άμμο. Το μυστήριο της επιβίωσής του σε τέτοιες σκληρές συνθήκες το έχει καταστήσει μύθο μεταξύ των ντόπιων του Μπαχρέιν, και έχει προσελκύσει ανθρώπους απ’ όλο τον κόσμο οι οποίοι έχουν την περιέργεια να το δουν από πρώτο χέρι.

Το φυσικό αυτό θαύμα της φύσης μετράει 400 χρόνια ζωής ιντριγκάρει βιολόγους και επιστήμονες εδώ και χρόνια για χρόνια, αφού ακόμα κι αν έχουν βρεί διάφορες θεωρίες, παραμένει ένα αίνιγμα. Δεδομένου ότι πρόκειται για ένα δέντρο mesquite, κάποιοι ισχυρίζονται πως οι ρίζες του απλώνονται πολύ σε βάθος και πλάτος, φθάνοντας σε άγνωστες πηγές νερού, ωστόσο κανένας δεν έχει καταφέρει να αποδείξει κάτι τέτοιο.

Οι ντόπιοι έχουν τις δικές τους εξηγήσεις όσο αφορά το μυστικό του δέντρου της ζωής, όμως αυτές δεν βασίζονται στην επιστήμη. Πολλοί από αυτούς θεωρούν ότι αυτή είναι η πραγματική θέση του κήπου της Εδέμ, ενώ οι Βεδουίνοι είναι πεπεισμένοι ότι το δέντρο έχει ευλογηθεί από τον Enki, τον μυθικό Θεό του νερού. Όποια κι αν είναι η εξήγηση, είναι εκπληκτικό το πως καταφέρνει το “sharajat-Al-Hayat”, όπως το ονομάζουν οι Άραβες, να συνεχίζει να αναπτύσσεται εδώ και 4 αιώνες.

otherside.gr

Αρχαία Αίγυπτος...και οι Πεποιθήσεις περί Ψυχής και Θανάτου

Στις πεποιθήσεις των Αιγυπτίων περί ψυχής περιλαμβανόταν η πίστη πως με την ταρίχευση και τη μουμιοποίηση διατηρείτο η ταυτότητα του ατόμου στην μεταθανάτια ζωή...

Στην Αίγυπτο οι νεκροί τοποθετούνταν αρχικά σε καλαμένια φέρετρα στην καφτή άμμο -τούτο είχε ως αποτέλεσμα την ταχεία αφυδάτωση του σώματος και την επιβράδυνση της αποσύνθεσης- και επακόλουθα θάβονταν. 
Τη συγκεκριμένη ταφική πρακτική ακολούθησαν οι ξύλινοι τάφοι και η εκτεταμμένη διαδικασία της μουμιοποίησης, γεγονός που οδήγησε στην ανάπτυξη σύνθετων ταφικών τελετουργικών. Η ταρίχευση αναπτύχθηκε από τους Αιγυπτίους κατά τη διάρκεια της 4ης Δυναστείας. Αφαιρούνταν όλοι οι μαλακοί ιστοί, ενώ οι κοιλότητες πλένονταν και γεμίζονταν με νάτρον. Κατόπιν ολόκληρο το το σώμα εμβυθιζόταν σε νάτρον. 
Καθώς θεωρείτο αδίκημα επί ποινή λιθοβολισμού οποιαδήποτε βλάβη στο σώμα του Φαραώ, ακόμα και μετά θάνατον, εκείνος που έκανε την τομή στο υπογάστριο διωκόταν τελετουργικά (αποτροπαϊκά) με λιθοβολισμό ως μιαρός.

Μετά την εμβάπτισή τους, τα σώματα αλείφονταν εσωτερικά και εξωτερικά με ρητίνες, για να διατηρούνται και τυλίσσονταν με επιδέσμους από λινό ύφασμα, με ενσωματωμένα φυλακτά και τάλισμαν. 
Στην περίπτωση του Φαραώ ή μελών της οικογενείας του και υψηλών αξιωματούχων το σώμα τοποθετείτο σε μια σειρά αλληλοκαλυπτόμενων φέρετρων. Το μεγαλύτερο και εξωτερικό -μέσα στο οποίο τοποθετούνταν με σειρά όλα τα άλλα- ήταν συνήθως μια λίθινη σαρκοφάγος. Οι πνεύμονες, το συκώτι το στομάχι και τα έντερα διατηρούνταν ξεχωριστά, αποθηκευμένα σε σφραγισμένο αγγείο, το οποίο προστάτευαν οι τέσσερις γιοι του Ώρου. Στη διαδικασία της μουμιοποίησης περιλαμβάνονταν ενίοτε και ζώα των οικογενειών των αιγυπτίων αριστοκρατών, αλλά το πιθανότερο είναι πως ήταν αναπαραστάσεις των θεών.

Η Αιγυπτιακή Βίβλος των Νεκρών είναι μια σειρά διακοσίων αποσπασματικών κειμένων, ύμνων και εικόνων γραμμένων σε πάπυρο, που θάβονταν μαζί με τον νεκρό ή ζωγραφίζονταν στους τοίχους, για να διευκολύνουν το πέρασμά του στον κάτω κόσμο. 
Ένα από τα γνωστότερα παραδείγματα της Βίβλου των Νεκρών είναι Ο πάπυρος του Άνι, περ. 1240 Π.Κ.Ε., στον οποίο, επιπρόσθετα στα κείμενα, περιέχονται πολλές εικόνες του Άνι και της συζύγου του στο τεξίδι τους στη χώρα των νεκρών.

 

Σύμφωνα με μεταγενέστερες πεποιθήσεις η ψυχή του νεκρού οδηγείται στην Αίθουσα της Κρίσης, στο Ντουάτ, από τον Άνουβι και η καρδιά του, εν είδει αρχείου της ηθικής του κατόχου της ζυγίζεται με αντίβαρο ένα φτερό που συμβολίζει την Μα'ατ (η έννοια της αλήθειας και της τάξης).
Αν το αποτέλεσμα είναι ευνοϊκό, ο νεκρός οδηγείται στον Όσιρι στο Ααρού.
Αν το αποτέλεσμα είναι δυσμενές, ο δαίμων Αμμίτ (Καταβροχθιστής των καρδιών) -εν μέρει κροκόδειλος, εν μέρει λέων και εν μέρει ιπποπόταμος- καταβροχθίζει την καρδιά και ο νεκρός παραμένει στο Ντουάτ.

el.wikipedia.org

Alberobello, η πρωτεύουσα των τρούλων

Το Alberobello είναι μια πόλη στην περιοχή του Μπάρι της Ιταλίας γνωστή και σαν η «πρωτεύουσα των τρούλων» εξαιτίας των παραμυθένιων τρούλων του 15ου αιώνα που κοσμούν τα περισσότερα κτήρια της πόλης.

Οι χαρακτηριστικοί τρούλοι είναι ένα συναρπαστικό αρχιτεκτονικό χαρακτηριστικό της περιοχής της Απουλίας...
με σχήμα κωνικό και κατασκευασμένοι χωρίς κονίαμα. Περισσότερα από 1500 κτήρια της πόλης έχουν αυτούς τους κωνικούς τρούλους και η πόλη έχει χαρακτηριστεί μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO.

Η ιστορία των τρούλων ξεκινά το 15ο αιώνα όταν το Βασίλειο της Νάπολης επέβαλε φορολογία σε κάθε νέο αστικό κέντρο που κατασκευαζόταν. Έτσι οι φτωχοί αγρότες της περιοχής δημιούργησαν κτήρια που να ήταν έυκολα κατεδαφίσιμα ώστε να θεωρούνται πρόχειρες κατοικίες και όχι μόνιμο αστικό κέντρο. Με περισσή τέχνη δημιούργησαν τις κωνικές στέγες απλά στοιβάζοντας πέτρες σε κυκλικούς δακτυλίους που τελικά σχημάτιζαν κώνο. Η δομή βέβαια αποδείχτηκε πολύ σταθερή και καθιερώθηκε στην αρχιτεκτονική της περιοχής.

perierga.gr