Τα 10 πιο «καυτά» μέρη του πλανήτη!

Οι πολύ υψηλές θερμοκρασίες, ο καυτός ήλιος αλλά και η ασφυκτική ζέστη κυριαρχούν στα 10 πιο «καυτά» μέρη του πλανήτη, όπου η λέξη «δροσιά» αποτελεί μια εντελώς άγνωστη έννοια! Συχνά μόνο λίγα άγρια ζώα αλλά και μερικά φυτά που αντέχουν στην ξηρασία αποτελούν τους μόνους «κατοίκους», ενώ σε όσες από τις περιοχές διαμένουν κάποιοι άνθρωποι η καθημερινότητά τους είναι κάθε άλλο παρά εύκολη, αφού το «κλιματικό ψήσιμο» είναι γι’ αυτούς αναπόφευκτο!


10. Μάλι, Αφρική


Η θερμοκρασία φτάνει συχνά στους 43,5 βαθμούς Κελσίου, γεγονός που κάνει πολύ δύσκολη τη διαβίωση των ανθρώπων. Αν και η χώρα είναι κατά βάση αγροτική, οι καλλιέργειες επηρεάζονται από τη μεγάλη ζέστη, με αποτέλεσμα η χώρα να περνάει μεγάλες περιόδους οικονομικής ύφεσης. Το Μάλι είναι μία από τις πιο φτωχές χώρες της Δυτικής Αφρικής, παρόλους τους φυσικούς πόρους που διαθέτει, συμπεριλαμβανομένου του χρυσού και του ουρανίου, με το ζεστό κλίμα να επιδεινώνει την κατάσταση.


9. Αριζόνα, ΗΠΑ



Μία από τις δυτικές πολιτείες των ΗΠΑ και η 16η πιο πυκνοκατοικημένη στη χώρα, η Αριζόνα χαρακτηρίζεται ως «καυτή πόλη», με θερμοκρασίες που αγγίζουν τους 42 βαθμούς Κελσίου. Παρόλα αυτά οι χειμερινές χιονοπτώσεις στις οροσειρές που βρίσκονται στο βόρειο τμήμα της πολιτείας συντελούν κατά πολύ στο να ξεφεύγουν κάπως οι κάτοικοι από το διαρκές «ψήσιμο»!

8. Έρημος Καλαχάρι, Νότια Αφρική


Κάθε χρόνο η έρημος Καλαχάρι «χτυπά» θερμοκρασίες πάνω από 45 βαθμούς Κελσίου, ενώ οι βροχοπτώσεις φτάνουν πλέον μόλις τα 3 εκατοστά ετησίως! Παλιότερα, στην έρημο αυτή υπήρχε αρκετό νερό που σχημάτιζε μικρά ποτάμια, κατά μήκος των οποίων ζούσαν πολλά άγρια ζώα. Σήμερα, λόγω της κλιματικής αλλαγής, η μείωση του ζωικού πληθυσμού στην περιοχή είναι ραγδαία.

7. Tirat Tsvi, Ισραήλ


Σε ένα από τα πιο καυτά μέρη του πλανήτη, με θερμοκρασίες που ξεπερνούν τους 47 βαθμούς Κελσίου, βασικά χαρακτηριστικά αποτελούν το βραχώδες έδαφος και οι περίοδοι μεγάλης και αφόρητης ξηρασίας.  Η εν λόγω περιοχή αποτελεί τόπο κατοικίας μιας μερίδας φανατικών πιστών Ισραηλινών, ενώ λόγω της μεγάλης ζέστης οι επισκέπτες είναι ελάχιστοι.

6. Τυνησία, Αφρική


Όποιος επισκεφθεί την Τυνησία για πρώτη φορά, σύντομα θα διαπιστώσει για ποιο λόγο το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού καλύπτει με ρούχα το σώμα του καθόλη τη διάρκεια της μέρας.  Ο ήλιος είναι καυτός και η ζέστη αφόρητη, ενώ οι θερμοκρασίες φτάνουν μέχρι και τους 50 βαθμούς Κελσίου σχεδόν σε όλη τη διάρκεια του χρόνου. Το μεγαλύτερο μέρος της χώρας καλύπτεται από την έρημο Σαχάρα, ενώ το υπόλοιπο από καλλιεργήσιμες εκτάσεις και τροπικά δάση. Παρά το γεγονός ότι η Τυνησία είναι απίστευτα ζεστή χώρα, αποτελεί έναν από τους πιο δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς για τους Ευρωπαίους.

5. Dallol, Αιθιοπία


Ως ένα από τα πιο απομακρυσμένα μέρη της γης, το Dallol «χτυπά» νούμερα πάνω από 53 βαθμούς Κελσίου! Σε αυτό συντελεί και η παρουσία πολλών θερμών πηγών αλλά και ενός ηφαιστείου στην περιοχή, οι καυτοί ατμοί των οποίων -σε συνδυασμό με τη μυρωδιά από το θειάφι- κάνουν την παραμονή εκεί σχεδόν αδύνατη.

4. Oodnadatta, Αυστραλία


Η Αυστραλία είναι γνωστή για τις κοσμοπολίτικες πόλεις της και έτσι δεν αποτελεί καμία έκπληξη το γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι δεν έχουν καν ακούσει το όνομα «Oodnadatta». Πρόκειται για την τέταρτη πιο «καυτή» περιοχή στον κόσμο, όπου κατοικούν περίπου 8.000 άτομα, αντιμετωπίζοντας καθημερινά θερμοκρασίες της τάξης των 55 βαθμών Κελσίου.

3. El Azizia, Λιβύη


Η πόλη El Azizia είναι η πρωτεύουσα της περιοχής Jafara στη Λιβύη και απέχει μόλις 40 χιλιόμετρα από την Τρίπολη. Αν και οι θερμοκρασίες είναι γενικά υψηλές σε όλη τη διάρκεια του έτους, υπάρχουν φορές που ο υδράργυρος ξεπερνά κάθε όριο, προσεγγίζοντας τους 57 βαθμούς Κελσίου. Η πόλη έχει περίπου 280.000 άτομα πληθυσμό,  που ασχολούνται με το εμπόριο και την κτηνοτροφία.

2. Έρημος Dasht-e Lut, Ιράν


Η 25η μεγαλύτερη έρημος του κόσμου βρίσκεται στη δεύτερη θέση της «καυτής» λίστας, φθάνοντας αισίως τους 71 βαθμούς Κελσίου στο πιο hot σημείο της! Κι αυτό, βέβαια, μόνο έκπληξη δεν αποτελεί, καθώς η εν λόγω έρημος είναι μόλις και μετά βίας κατοικημένη από λίγους νομάδες, που τη διασχίζουν κατευθυνόμενοι προς τα πιο δροσερά μέρη της χώρας.

1. Κοιλάδα του Θανάτου, Καλιφόρνια & Νεβάδα, ΗΠΑ


Το λέει και το όνομά της, άλλωστε, καθώς η ζέστη εδώ είναι απλώς… θανατηφόρα! Με θερμοκρασίες που φτάνουν τους 75 βαθμούς Κελσίου, η Κοιλάδα του Θανάτου απλώνεται στις πολιτείες της Καλιφόρνια και της Νεβάδα και λαμβάνει επάξια το Νο1 στη λίστα. Λόγω του αδυσώπητα ζεστού κλίματος, πολύ λίγοι άνθρωποι ζουν εδώ και μόνο μερικά άγρια ζώα μπορούν να αντέξουν τις υψηλές θερμοκρασίες. Αξίζει να σημειώσουμε ότι στην ευρύτερη περιοχή κατοικούσε παλιότερα η φυλή των ιθαγενών Αμερικανών Timbisha.

perierga.gr

9 χώρες που δεν έχουν ούτε ένα βουνό!

Νομίζω ότι είναι αρκετά σπάνιο για όσες χώρες δεν έχουν ούτε ένα βουνό στον ορίζοντα όχι μόνο από την επίπεδη μορφολογία του εδάφους που υπάρχει από άκρη σε άκρη και την απουσία μεγάλων δασών και χιονισμένων βουνοκορφών αλλά και από το γεγονός ότι οι κάτοικοι θα πρέπει να αγνοούν κάθε χειμερινό άθλημα, την ορειβασία και την αναρρίχηση αλλά και τη χαρά που δίνει μια απλή πεζοπορία στα ορεινά μονοπάτια!
Ή καλύτερα, για να τα κάνουν όλα αυτά θα πρέπει να πάνε στο εξωτερικό!  Στη λίστα που ακολουθεί θα δείτε ποιες είναι οι 9 γνωστές χώρες ανά τον κόσμο που στερούνται οροσειρών, ώστε να τις αποκλείσετε διά παντός από τις χειμερινές εξορμήσεις σας…

9. Γκάμπια


Η Γκάμπια είναι μια χώρα χωρίς καθόλου βουνά, ενώ το ψηλότερο σημείο είναι ο «Κόκκινος Βράχος» (Red Rock), που βρίσκεται σε υψόμετρο μόλις 53 μέτρα. Το μεγαλύτερο μέρος της καλύπτεται από έλη και βάλτους, ενώ μόνο το 1/3 της γης χρησιμοποιείται για γεωργικούς σκοπούς, και κυρίως για την καλλιέργεια φιστικιών.

8. Κουβέιτ


Το Κουβέιτ είναι ως επί το πλείστον μια ζεστή χώρα, με μεγάλες εκτάσεις ερήμου, χωρίς βουνά και λίμνες, με τον ομώνυμο κόλπο να συγκεντρώνει τις προτιμήσεις των τουριστών και τα λιγοστά νησιά στην ακτή του Περσικού Κόλπου να κερδίζουν τις εντυπώσεις. Και μπορεί το μοναδικό ψηλό σημείο της χώρας να είναι το Mutla Ridge (306 μ.), όμως το γεγονός ότι το Κουβέιτ διαθέτει μερικά από τα πλουσιότερα κοιτάσματα πετρελαίου στον κόσμο αντισταθμίζει κατά πολύ τις μεγάλες… ορεινές απώλειες!

7. Μολδαβία


Η Μολδαβία είναι μια γενικά χαμηλή υψομετρικά χώρα, χωρίς μεγάλες οροσειρές, αφού το ψηλότερο σημείο που θα συναντήσει κανείς εκεί είναι το Balănesti Hill, το ύψος του οποίου ανέρχεται στα 430 μέτρα. Γενικότερα, το μέσο υψόμετρο της χώρας είναι μόλις 147 μέτρα, με τους Μολδαβούς να αναζητούν σε άλλες χώρες τη μαγεία που προσφέρουν τα χειμερινά σποτ στα βουνά.

6. Γουινέα-Μπισάου


Με έκταση 36.125 τετραγωνικά χιλιόμετρα, η Γουινέα-Μπισάου είναι μεγαλύτερη σε μέγεθος από την Ταϊβάν, το Βέλγιο αλλά και την αμερικανική πολιτεία του Μέριλαντ, όμως το εσωτερικό της καλύπτεται από σαβάνες και ριζοφόρους βάλτους, χωρίς ίχνος βουνοκορφών. Το ψηλότερο σημείο φτάνει μόλις τα 300 μέτρα, γεγονός που κάνει τους κατοίκους να γνωρίζουν μόνο από… επίπεδα εδάφη.

5. Δανία (χωρίς τις Νήσους Φερόε και τη Γροιλανδία)


Απίστευτο κι όμως αληθινό! Η Δανία δεν έχει καθόλου βουνά στα εδάφη της, χωρίς βέβαια να υπολογίζονται οι Νήσοι Φερόες στο Βόρειο Ατλαντικό και η Γροιλανδία στη Βόρεια Αμερική. Η χώρα είναι επίπεδη με μικρή ανύψωση και ψηλότερο σημείο το Møllehøj (170,86 μ.).

4. Εσθονία


Βουνά δεν υπάρχουν ούτε στην Εσθονία, καθώς το μέσο υψόμετρο φτάνει μόνο τα 50 μέτρα και το υψηλότερο σημείο της χώρας είναι η κορυφή Suur Munamägi στα νοτιοανατολικά, με 318 μέτρα ύψος. Τα δάση, βέβαια, καλύπτουν το μισό της χώρας, αποτελώντας σπουδαίους βιοτόπους σπάνιας άγριας ζωής, συμπεριλαμβανομένων αρκούδων, λύκων, αγριόχοιρων και ελαφιών, με χιλιάδες υγροτόπους να μετρούν πάνω από 3.000 έτη ζωής.

3. Λετονία


Η Λετονία βρίσκεται στις ανατολικές ακτές της Βαλτικής Θάλασσας, στο βορειοδυτικό άκρο της Ανατολικής Ευρώπης, μεταξύ Εσθονίας και Λιθουανίας. Περίπου το 98% της χώρας βρίσκεται κάτω από τα 200 μέτρα υψόμετρο, ενώ οι κυματιστές πεδιάδες καλύπτουν το 75% του εδάφους της, με τις εντυπωσιακές καλλιέργειες της κατακίτρινης κανόλας να κερδίζουν στα σημεία! Το ψηλότερο σημείο της Λετονίας είναι το Gaiziņkalns (321 μ.).

2. Λιθουανία


Το έδαφος της Λιθουανίας είναι μια εναλλαγή πεδινών και ημι-ορεινών με ψηλότερο σημείο το Aukštojas Hill (294 μ.), στο ανατολικό τμήμα της χώρας. Η χώρα έχει πολυάριθμες λίμνες και σπουδαιους υγροτόπους, ενώ τα δάση καλύπτουν σχεδόν το 33% της Λιθουανίας.

1. Λευκορωσία


Η Λευκορωσία σε γενικές γραμμές έχει λείο και ελαφρώς λοφώδες ανάγλυφο, με μέσο υψόμετρο τα 160 μέτρα. Το ψηλότερο σημείο είναι το Dzyarzhynskaya Hara, που φτάνει τα 345 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, ενώ οι πολλές πεδιάδες διευκολύνουν την εγκατάσταση του πληθυσμού, τη γεωργία, την κατασκευή των βιομηχανικών επιχειρήσεων αλλά και την παροχή τουριστικών υπηρεσιών και αναψυχής.

perierga.gr

Τα καλύτερα φθινοπωρινά ταξίδια για το 2012

Σας προτείνουμε τα καλύτερα φθινοπωρινά ταξίδια για το 2012, σε μέρη που φιλοξενούν φεστιβάλ και εκδηλώσεις, είτε ξεχωρίζουν για τις ομορφιές και τα αξιοθέατά τους αυτή την περίοδο.

Τι κι αν ο καιρός αρχίζει να δροσίζει. Το φθινόπωρο αποτελεί ιδανική εποχή για ταξίδια, ιδιαίτερα σε μέρη που φιλοξενούνται φεστιβάλ και εκδηλώσεις με αφορμή τη συγκεκριμένη εποχή.






 Το National Geographic, προτείνει τα καλύτερα φθινοπωρινά ταξίδια για το 2012…

Διεθνής γιορτή αερόστατου, Albuquerque, Νέο Μεξικό

Όλα τα μάτια θα είναι στραμμένα στον ουρανό πάνω από τη μεγαλύτερη πόλη στο Νέο Μεξικό, από τις 6 έως τις 14 Οκτωβρίου για το 41ο Albuquerque International Balloon Fiesta. Περισσότερα από 600 αερόστατα αναμένεται να απογειωθούν όλα μαζί, από μια τεράστια περιοχή που ισοδυναμεί σε έκταση με 54 γήπεδα ποδοσφαίρου.
Οι φετινές εκδηλώσεις, συμπίπτουν επίσης με τα γενέθλια 100 χρόνων για το Νέο Μεξικό.


Devil’s Pool στους καταρράκτες Victoria Falls, Livingstone, Ζάμπια

 Η ξηρή σεζόν (Σεπτέμβριος-Δεκέμβριος), στην κορυφή του μεγαλύτερου καταρράκτη του κόσμου, δίνει τη σπάνια ευκαιρία στους επισκέπτες, να κολυμπήσουν στην πιο εντυπωσιακή φυσική πισίνα του κόσμου, στις άκρες του καταρράκτη!

Στο χείλος του, στα 110 μέτρα, βρίσκεται η επονομαζόμενη «πισίνα του διαβόλου», προσβάσιμη από το νησί Λίβινγκστον στη μεριά της Ζάμπια (οι περισσότερες τουριστικές περιοχές βρίσκονται στην πλευρά της Ζιμπάμπουε). Το φθινόπωρο, όταν το ποτάμι είναι στο χαμηλότερο σημείο του και λιγότερο ορμητικό, ένας φυσικός βράχος σαν τοίχος στην άκρη του καταρράκτη, επιτρέπει την ασφαλή κολύμβηση στην «πισίνα», δίπλα στο σημείο όπου πέφτουν τα νερά!


Εθνικό φεστιβάλ συγκομιδής μήλων, Arendtsville, Πενσυλβάνια, ΗΠΑ

Για δύο Σαββατοκύριακα τον Οκτώβριο (το 2012, 6-7 και 13-14 Οκτωβρίου), οι Δήμοι Arendtsville και Biglerville, γιορτάζουν το φθινόπωρο με το Εθνικό φεστιβάλ συγκομιδής μήλων. Εκτός από τα κεράσματα που έχουν να κάνουν με το μήλο –ντόπια φρούτα, μηλίτης, σπιτικά ζυμαρικά και σάλτσα, μηλόπιτα κ.ά.- διοργανώνονται επίσης κι άλλες εκδηλώσεις, όπως εκθέσεις με αυτοκίνητα αντίκες, καλλιτεχνικές εκθέσεις, παζάρια κ.ά.

Λίμνες Great Masurian, Βορειοανατολική Πολωνία

Η Masuria στη βορειοανατολική Πολωνία, είναι μια αραιοκατοικημένη περιοχή με 2.000 λίμνες (με μεγαλύτερες τις Niegocin και Sniardwy) και νησάκια με πυκνά δάση, που βρίσκεται περίπου 270 χλμ. από τη Βαρσοβία . Ένα δίκτυο ποταμών και καναλιών καθιστά δυνατή τη μετάβαση από λίμνη σε λίμνη, με καγιάκ, μικρά σκάφη, ή ιστιοφόρα. Το καλοκαίρι ο τουρισμός είναι πολύς και ο χειμωνιάτικος καιρός φτάνει νωρίς, οπότε προγραμματίστε ένα ταξίδι το Σεπτέμβριο ή τον Οκτώβριο για να μπορείτε να κάνετε ποδήλατο στα δρομάκια με τα πεσμένα φύλλα των δέντρων και να κάνετε βόλτες στα όμορφα δάση (όπου ζουν βίσωνες, άλκες και αγριόχοιροι) . 

 Αρκετά μονοπάτια στα γύρω χωριά και τις πόλεις (συμπεριλαμβανομένων των Elk, Ketrzyn, Gizycko, Mikolajki, Mragowo, Ryn και Wegorzewo) οδηγούν σε εντυπωσιακά κάστρα, μπαρόκ εκκλησίες, αποθήκες του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου και άλλα ιστορικά μνημεία.

Διεθνής έκθεση λευκής τρούφας της Alba, Alba, Ιταλία

Στην περιοχή Πιεμόντε, στα βορειοδυτικά της Ιταλίας, οι κυνηγοί τρούφας και τα κυνηγόσκυλά τους, ψάχνουν σχολαστικά στα πλούσια δάση κάθε φθινόπωρο, για το θαμμένο θησαυρό, τη λευκή τρούφα Alba . Γνωστή και ως λευκός χρυσός, είναι το πιο πολύτιμο μανιτάρι του κόσμου και έχει πάρει το όνομα της μεσαιωνικής πόλης που βρίσκεται περίπου μιάμιση ώρα νοτιοανατολικά του Τορίνο. Η Alba είναι επίσης γνωστή για το κρασί, τη μαρμελάδα και τη nocciola (κρεμώδη σοκολάτα με φουντούκι).

 Η Διεθνής έκθεση λευκής τρούφας της Alba, διοργανώνεται κάθε Σαββατοκύριακο από τις αρχές Οκτωβρίου έως τα μέσα Νοεμβρίου (φέτος 6 Οκτ.-18 Νοεμ.). Το φεστιβάλ ξεκινά με τους παραδοσιακούς αγώνες γαϊδάρων και μια μεγάλη παρέλαση ντόπιων, ντυμένων με μεσαιωνικές ενδυμασίες. Επισκεφθείτε την αγορά World Market , για να δοκιμάσετε ή να αγοράσετε ελαιόλαδο με άρωμα τρούφας, θαλασσινό αλάτι, βούτυρο, σάλτσες, ζυμαρικά και ριζότο.

Βλέποντας τα φύλλα να πέφτουν, Hokkaido, Ιαπωνία

Το βορειότερο και δεύτερο σε μέγεθος νησί της Ιαπωνίας έχει εντυπωσιακά τοπία. Πέρα από τα όρια της πρωτεύουσας, Sapporo, το Hokkaido είναι σε μεγάλο βαθμό ένας ανέγγιχτος, φυσικός παράδεισος με άγρια φύση όπου ζουν ελάφια και καφέ αρκούδες, πανύψηλα βουνά, απομακρυσμένα παρθένα δάση και λίμνες.

 Η σεζόν Koyo (πτώση των φύλλων), ξεκινά στο Εθνικό Πάρκο Daisetsuzan, το μεγαλύτερο της Ιαπωνίας, στα μέσα Σεπτεμβρίου . Φυσικοί παράγοντες υπαγορεύουν τη διαμόρφωση του τοπίου, αλλά το χρυσό, πορτοκαλί, πορφυρό… χαλί από φύλλα, είναι συνήθως είναι συνήθως πιο εντυπωσιακό στα τέλη Σεπτεμβρίου και στις αρχές Οκτώβρη, ανάλογα με την περιοχή.

200α γενέθλια του Καρόλου Ντίκενς, Portsmouth, Αγγλία

100 χλμ. νοτιοδυτικά του Λονδίνου, βρίσκεται το Πόρτσμουθ, μια πολυσύχναστη πόλη-λιμάνι που βρίσκεται κυρίως στο νησί Portsea. Η ναυτική παράδοση της πόλης χρονολογείται από το 897, όταν ο βασιλιάς Alfred ο Μέγας απέπλευσε από εδώ για να πολεμήσει τους Δανούς. Αλλά η λογοτεχνική παράδοση της πόλης -ειδικά η επέτειος 200 χρόνων από τη γέννηση τους Καρόλου Ντίκενς- αποτελεί το κυρίαρχο γεγονός φέτος .

 Οι εκδηλώσεις προς τιμήν του Ντίκενς για το 2012, περιλαμβάνουν την ειδική έκθεση «A Tale of One City) (έως 4 Νοεμβρίου), που απεικονίζει τη ζωή στο Πόρτσμουθ την περίοδο 1812-1870, καθώς και δωρεάν ξεναγήσεις που καταλήγουν στην είσοδο του ιστορικού ναυπηγείου. 

 Επιπλέον, το Μουσείο Γέννησης του Charles Dickens, επεκτείνει την περίοδο λειτουργίας του μέχρι 4 Νοεμβρίου, αναπαριστώντας την παιδική ηλικία του Ντίκενς στη βικτοριανή Αγγλία. Στη συλλογή του συμπεριλαμβάνεται ο καναπές όπου πέθανε ο συγγραφέας από εγκεφαλικό επεισόδιο σε ηλικία 58 χρόνων.

Milford Sound, Εθνικό Πάρκο Fiordland, Νέα Ζηλανδία

Ο ανοιξιάτικος καιρός φτάνει συνήθως το Σεπτέμβριο στο Εθνικό Πάρκο Fiordland, το Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς που βρίσκεται στο νότιο νησί της Νέας Ζηλανδίας. Το πιο εύκολα προσβάσιμο φιόρδ είναι το Milford Sound, που χαρακτηρίζεται ως το «όγδοο θαύμα του κόσμου». 

Καταρράκτες, τροπικά δάση και εντυπωσιακά βράχια, παρατάσσονται δίπλα στον παγετώνα, όπου ζουν δελφίνια, φώκιες, θαλάσσια λιοντάρια και πιγκουΐνοι. Το χιόνι διατηρείται εδώ για πολύ και ο Οκτώβριος και ο Νοέμβριος είναι οι ασφαλέστεροι μήνες για να ταξιδέψετε στον διάσημο Milford Road από το Te Anau («Πύλη προς τα φιόρδ»), μέσα από το πάρκο, μέχρι το Sound.

clickatlife.gr

Fontana di Trevi,το πιο διάσημο συντριβάνι της Ρώμης!

H Fontana di Trevi είναι το πιο μεγάλο, αλλά και διάσημο σιντριβάνι της Ρώμης. Η κατασκευή του ολοκληρώθηκε από τον Νικόλαο Salvi το 1762 και απαθανατίστηκε μπροστά σε εκατομμύρια μάτια μέσω του Marcello Mastroianni και με τη βοήθεια της Anita Ekberg στη ταινία του Fellini, La dolce Vita. Αυτό το εντυπωσιακό μπαρόκ δημιούργημα καταλαμβάνει τον περισσότερο χώρο της πλατείας και μοιάζει να χάνεται μέσα στο palazzo. Αναπαριστά το άρμα του Ποσειδώνα που οδηγείται από Τρίτονες και τα θάλασσια άλογά τους -ένα άγριο και ένα ήμερο- αντιπροσωπεύοντας έτσι τις διαθέσεις της θάλασσας. H ονομασία Trevi ...
υποδηλώνει ότι τρεις δρόμοι (tre vie) ενώνονται εδώ. Το νερό του σιντριβανιού προέρχεται από ένα από τα παλιότερα υδραγωγεία της Ρώμης. Το εξαιρετικό άσπρο των μαρμάρων των γλυπτών αποκαθίσταται με μία περίπλοκη και χρονόβορα διαδικασία που τελευταία φορά πραγματοποιήθηκε το 1991, αλλά δυστυχώς η μόλυνση του περιβάλλοντος έχει προλάβει ξανά να κάνει τη ζημιά της. Όταν επισκέπτεται κανείς τη Fontana di Trevi, οφείλει να ακολουθήσει το διάσημο πλέον έθιμο που τη συνοδεύει, το οποίο είναι να ρίξει ένα νόμισμα πίσω από τον ώμο του στο συντριβάνι, ώστε να εξασφαλίσει το γεγονός ότι θα επιστρέψει στη Ρώμη. Εάν ρίξετε και δεύτερο νόμισμα, τότε θα ερωτευθείτε Ιταλό και με το τρίτο θα τον/την παντρευτείτε.

πηγή     www.pamediakopes.gr

Η Πανέμορφη Μήλος και η Ιστορία της

Το όνομα της Μήλου προέρχεται από την προελληνική λέξη "βήλος", που μεταγενέστερα εξελίχτηκε στο αρχαιολογικό "μήλος" που σήμαινε πρόβατο. Ως πρώτοι κάτοικοι του νησιού θεωρούνται οι Κάρες ή οι Φοίνικες. 
Αρχικά, η Μήλος και η Κίμωλος αποτελούσαν ένα νησί αλλά αργότερα ύστερα από ένα ισχυρό σεισμό το νησί χωρίστηκε στα δύο. 
Kατά την αρχαιότητα, γνώρισε μεγάλη ακμή λόγω του ορυκτού της πλούτου...

Οι ανασκαφές έχουν δείξει ότι κατοικήθηκε ήδη από τη νεολιθική εποχή (7000 π.X.) και σύντομα πλούτισε περισσότερο από τα γειτονικά της νησιά χάρη στον οψιδιανό λίθο, ένα μαύρο ηφαιστειακό πέτρωμα που χρησιμοποιούσαν οι Mήλιοι στα όπλα και τα εργαλεία τους. 

Πιστεύεται μάλιστα ότι είχαν προχωρήσει και σε εξαγωγικό εμπόριο, καθώς ο οψιδιανός της Mήλου έχει βρεθεί στην Πελοπόννησο, την Kρήτη, την Κύπρο, ακόμα και την Αίγυπτο.

Λόγω του πλούτου της, οι Αθηναίοι ενδιαφέρθηκαν γι’ αυτήν κατά τη διάρκεια της Κλασσικής περιόδου, και οι ντόπιοι αναγκάστηκαν να πληρώνουν ετήσιο φόρο στην Αθήνα.

Οι Ρωμαίοι κατέκτησαν το νησί τον 2ο αιώνα π.Χ., και δημιούργησαν μέχρι και δική τους κοινότητα εδώ. Συγχρόνως, έφτιαξαν ένα θέατρο, το οποίο εξακολουθεί να χρησιμοποιείται από καιρό σε καιρό.

Πρέπει να τονίσουμε ότι η Μήλος είναι από τα πρώτα ελληνικά νησιά τα οποία ασπάστηκαν τον Χριστιανισμό, πιθανόν από το 1ο αιώνα και μετά. Αυτό γίνεται ιδιαίτερα εμφανές από τις κατακόμβες οι οποίες αποτελούσαν εκτός από κοιμητήριο και τόπο λατρείας των Χριστιανών.

Αφροδίτη της Μήλου

Η Αφροδίτη της Μήλου θεωρείται ένα καταπληκτικό έργο της ελληνιστικής τέχνης, συνδυάζοντας αρμονικά τη γυναικεία ομορφιά και θηλυκότητα. Χρονολογείται γύρω στο 100 π.Χ και άλλοτε θεωρείτο έργο του Πραξιτέλη, σήμερα όμως είναι σαφές ότι ο δημιουργός της είναι άλλος. 

Το άγαλμα είναι κατασκευασμένο από Παριανό μάρμαρο, έχει ύψος 2,02 μέτρα, βάρος περίπου 900 κιλά. και παριστάνει την θεά Αφροδίτη. Βρέθηκε ακρωτηριασμένο και οι εικασίες, άλλοτε λένε πως η θεά στο αριστερό της χέρι κρατούσε μήλο ή καθρέφτη ή ότι με τα δύο χέρια της κρατούσε την ασπίδα του Άρη, και άλλοτε ότι ήταν έτοιμη να λουστεί. Σύμφωνα με ένα μύθο τα χέρια της έσπασαν πάνω σε καβγά Γάλλων και Ελλήνων αρχαιολόγων κατά τη μεταφορά του αγάλματος. 

Το άγαλμα βρέθηκε σε πάνω από 6 χωριστά κομμάτια, την άνοιξη του 1820 σε μια αγροτική περιοχή της Μήλου από έναν αγρότη, εν ονόματι Γεώργιο Κεντρωτά, και ένα χρόνο αργότερα κατέληξε στο Μουσείο του Λούβρου, όπου και εκτίθεται μέχρι σήμερα. Στο Αρχαιολογικό μουσείο της Μήλου υπάρχει σήμερα ένα γύψινο πιστό αντίγραφό του, το οποίο έστειλε αργότερα ως δωρεά το Λούβρο.

lovingmilos.gr
trekearth.com

Οι Μαορί της Νέας Ζηλανδίας

Μαορί ή Μάορι (Maori) είναι το όνομα ιθαγενούς πληθυσμού της Νέας Ζηλανδίας και της γλώσσας του. 
Η λέξη maori σημαίνει «κανονικός» ή «κοινός»στην Μαορί γλώσσα και διακρίνει τα θνητά όντα από τους θεούς. 
Οι Μαορί της Νέας Ζηλανδίας ισχυρίζονται ότι όταν οι πρόγονοί τους ήρθαν νότια στα νησιά της Πολυνησίας (2.000 μίλια βορειο-ανατολικά της Ν.Ζ.) , είκοσι με τριάντα γενιές πριν (1.000 τουλάχιστον χρόνια, αν όχι περισσότερο), κάποιοι από αυτούς, συνέχισαν νοτιότερα,όπου και εγκαταστάθηκαν. Πιστεύουν ότι...
το Νότιο Σέλας(Aurora Australis) ήταν αντανακλάσεις στον ουρανό από τεράστιες φωτιές που άναβαν οι απόγονοι αυτών των αρχαίων ταξιδευτών, προσπαθώντας με αυτό τον τρόπο να επικοινωνήσουν με τους μακρινούς τους συγγενείς στα νησιά της Πολυνησίας, ελπίζοντας ότι θα έρθουν να τους διασώσουν από την παγωμένη τους κατοικία.

Η θρησκεία των Μαορί είναι στενά συνδεδεμένη με τη φύση και τους προγόνους, και όλα τα πράγματα θεωρείται πως έχουν μια δύναμη ζωής ή mauri, αφού όλα τα ζώντα όντα συνδέονται από μία κοινή καταγωγή μέσω της whakapapa ή γενεαλογίας. Μερικοί άνθρωποι ή αντικείμενα περιέχουν mana - πνευματική δύναμη ή ουσία.

Οι Μαορί έχουν τα δικά τους πιστεύω για τη δημιουργία του κόσμου...
Στην αρχή υπήρχε μόνο κενό, ώσπου εμφανίστηκε ένας ανώτατος δημιουργός που έπλασε τοΡάντζι, που ήταν ο ουρανός, και τη γυναίκα του την Πάπα, η γη. Αυτοί ήταν τόσο αγαπημένοι που βρίσκονταν σε συνεχή εναγκαλισμό και αρνιόνταν να αφήσουν ο ένας τον άλλο. Έτσι το φως δεν έφτανε στη γη καθώς το εμπόδιζε ο Ράντζι. 

Από την ένωση τους γεννήθηκε ο Τανγκαρόα, ο θεός της θάλασσας από τον οποίο κατάγονται οι ωκεανοί και τα ψάρια, ο Τάνε, ο θεός του δάσους από τον οποίο κατάγονται όλα τα πτηνά, ο Ρόνγκο που είναι ο θεός των ειρηνικών δραστηριοτήτων και της γεωργίας και οΤαουχίρι, ο θεός των ανέμων. Αυτά τα παιδιά παρέμεναν στριμωγμένα και μέσα στο σκοτάδι, ανάμεσα στους γονείς τους και πάλευαν για να αποδράσουν.

Πέρασε ο καιρός και τα παιδιά μεγάλωσαν και άρχισαν να συζητούν μεταξύ τους για την άσχημη θέση τους. Ο Τανγκαρόα πρότεινε να σκοτώσουν τους γονείς τους και να ξεφύγουν. Οι άλλοι δεν συμφώνησαν και τελικά ο Τάνε, ο πιο θαρραλέος από όλους, πρότεινε να τους χωρίσουν. Προσπαθώντας να βγει στο φως κατάφερε μετά από πολλά χρόνια να διαχωρίσει τους γονείς του τοποθετώντας τους στη σημερινή τους θέση.

Τότε το φως κατάφερνε να φτάνει στη γη και η γη έγινε πράσινη ενώ ο Τάνε δημιούργησε τον ήλιο και τη σελήνη και διακόσμησε τον ουρανό με άστρα.
Μετά ο Τάνε δημιούργησε την πρώτη γυναίκα, την Χίνε, και την παντρεύτηκε και τα παιδιά τους ήταν οι πρώτοι Μαορί. Ο Ράντζι και η Πάπα όμως ήταν δυστυχισμένοι και νοσταλγούσαν τόσο ο ένας τον άλλον που συνέχεια κλαίγανε. Τα δάκρυα του Ράντζι είναι η βροχή που έφτιαξε τη θάλασσα και τα ποτάμια, ενώ η ομίχλη είναι τα δάκρυα της Πάπα.Ο Ταουχίρι νευριασμένος από τη συμπεριφορά των γονιών του τους απείλησε ότι θα είναι αντιμέτωποι για πάντα με την οργή και τα νεύρα του.
Οι Μαορί της Νέας Ζηλανδίας πιστεύουν ότι η ψυχή επιστρέφει στη γη, μετά το θάνατο, με τη μορφή της πεταλούδας.

Όλα τα πρωταρχικά αυτά στοιχεία της παράδοσής τους αποτυπώνονται πολύ καλά στο χάκα (haka) ένα από τα πολλά είδη ομαδικού χορού ή παράστασης. Εκτελούνται διάφορα χάκα σε σχέση με την περίπτωση. Υπάρχουν χάκα τραγουδιού και χαράς, και πολεμικά χάκα. Υπάρχουν διάφορου τύποι πολεμικού χάκα - ένα που εκτελείται χωρίς όπλα, συνήθως για να εκφράσει δημόσια ή ιδιωτικά αισθήματα, είναι γνωστό ως"haka taparahi". Ένα άλλο, το peruperu, εκτελείται με όπλα. Σε παλαιότερες εποχές, το περουπέρου εκτελείτο πριν από τη μάχη. Σκοπός του ήταν να επικληθεί τον θεό του πολέμου και να προειδοποιήσει τους εχθρούς για τη μοίρα που τους περίμενε. Περιλάμβανε άγριες εκφράσεις προσώπου και γκριμάτσες, το βγάλσιμο της γλώσσας, φούσκωμα των ματιών, γρυλίσματα και κραυγές, και το κούνημα των όπλων. Αν το χάκα δεν εκτελείτο με πλήρη ομοφωνία, αυτό θεωρείτο κακός οιωνός για τη μάχη. Συχνά οι πολεμιστές πήγαιναν γυμνοί στη μάχη,"ντυμένοι" μόνο με τα απίθανα τατουάζ σε όλο τους το σώμα και μία πλεκτή από λινάτι ζώνη γύρω από τη μέση. Σκοπός των πολεμιστών ήταν να σκοτώσουν όλα τα μέλη από την εχθρική πολεμική ομάδα, ώστε να μην παραμείνει κανείς επιζών που να πάρει εκδίκηση. Στο σημερινό περιβάλλον ωστόσο, το χάκα εκτελείται ως σημάδι σεβασμού για εκλεκτούς επισκέπτες, ή για να εκφράσει την σημαντικότητα της περίστασης.

 

πηγή   atlaswikigr.wetpaint.com

Ganvie: Η Βενετία της Αφρικής

Αυτές οι φωτογραφίες δεν απεικονίζουν ένα πλημμυρισμένο χωριό. Πρόκειται για το Ganvié στο Benin, το χωριό με τις περισσότερες κατοικίες μέσα σε λίμνη στην Αφρική. 

Περίπου 20.000 άνθρωποι κατοικούν σε αυτά τα σπίτια που στηρίζονται σε ξύλινες κολώνες μέσα στη λίμνη Nokoué, ενώ η κυκλοφορία στο χωριό, ακόμα και για μια επίσκεψη στον γείτονα, γίνεται μόνο με βάρκες φτιαγμένες από κορμούς δέντρων. 

Η σημασία της λέξης Ganvie είναι “επιζήσαμε” και δόθηκε για να θυμίζει τα γεγονότα που έγιναν πριν αιώνες και οδήγησαν στην ίδρυση αυτού του οικισμού. Πιστεύεται πως οι άνθρωποι της φυλής Tofinu εγκαταστάθηκαν εκεί περίπου πριν 400 χρόνια, για να σωθούν από τους δουλεμπόρους που ήρθαν από τη φυλή Fon και οι δεν επιτρεπόταν για λόγους παράδοσης να πολεμήσουν στο νερό (ή απλά δεν ήξεραν κολύμπι). 

Το Ganvie βρίσκεται περίπου μια ώρα βόρεια από την Cotonou, πρωτεύουσα του Benin, και προσελκύει αρκετό τουρισμό κάθε χρόνο αφού προσφέρει μια ξεχωριστή εμπειρία. Είναι γνωστό ως η Βενετία της Αφρικής, ωστόσο το βιοτικό επίπεδο είναι σαφώς χαμηλότερο ενώ οι κάτοικοι συνήθως δεν ενθουσιάζονται στη θέα των τουριστών. 

otherside.gr