Ζάκυνθος Στολίδι στο Ιόνιο

Πρωτεύουσα και λιμάνι του νησιού η ομώνυμη πόλη. Σύγχρονη αλλά και παραδοσιακή με πολλές επιρροές από την κοντινή Ιταλία, όμως με γνήσια ελληνική ψυχή, είναι μια ζωντανή και χαρούμενη πολιτεία. Στα καφέ της Μπόχαλης κάτω από το κάστρο με την πανοραμική θέα, στην πολυκοσμία της πλατείας του Αγίου Μάρκου με το Μουσείο Σολωμού - Κάλβου, στο ατέλειωτο σουλάτσο στην παραλιακή Στράτα Μαρίνα, όπου δεσπόζει ο επιβλητικός μητροπολιτικός ναός του Αγ. Διονυσίου, και στα πολύχρωμα μαγαζιά στη Ρούγα αξίζει να αφιερώσετε αρκετές ώρες για σεργιάνι και διάφορες μικροαγορές. Η πλατεία Σολωμού είναι η μεγαλύτερη της πόλης όπου δεσπόζει ο επιβλητικός ναός του Αγ. Νικολάου του Μώλου και ολόγυρα ποζάρουν τα κτίρια του Μεταβυζαντινού Μουσείου και της Δημοτικής Βιβλιοθήκης. Αν πάλι τύχετε σε κάποια από τις πολλές μουσικές και θεατρικές δημοτικές εκδηλώσεις που διοργανώνονται κάθε χρόνο, θα ανακαλύψετε έκπληκτοι τη βαθιά πολιτιστική παράδοση του νησιού.

Πρέπει να δείτε

Το Βενετσιάνικο Κάστρο: Από την Μπόχαλη θ’ ανηφορίσετε για το κάστρο, εκεί όπου κάποτε χτυπούσε η μεσαιωνική καρδιά της Ζακύνθου. Αν και ταλαιπωρημένο από τους σεισμούς του 1953, εντυπωσιάζει ακόμα με την παλιοκαιρίτικη γοητεία του.

Παναγιά Αναφωνήτρια: Το σημαντικότερο θρησκευτικό μνημείο του νησιού -ιδρύθηκε τον 15ο αιώνα- και μια από τις πιο όμορφες εκκλησιές στο Ιόνιο όπου μόνασε ο πολιούχος Αγ. Διονύσιος βρίσκεται κοντά στο χωριό Αναφωνήτρια (34 χλμ. από την πόλη της Ζακύνθου). Δειλινό στο Κερί: Στο νοτιοδυτικό άκρο (2 χλμ. από το χωριό Κερί), γαντζωμένος πάνω σε απόκρημνο βράχο ύψους 195 μέτρων, ο φάρος του Κεριού είναι «must» τόσο για την εκπληκτική θέα του όσο για το απαράμιλλο ηλιοβασίλεμα.

Γαλάζιες Σπηλιές: Ενα ακόμη γεωλογικό θαύμα της ζακυνθινής φύσης είναι οι Γαλάζιες Σπηλιές, στη βορειοανατολική πλευρά του νησιού, κοντά στο χωριό Αγιος Νικόλαος, που προσεγγίζονται με εκδρομικό σκάφος ή με τα πόδια από μονοπάτι από όπου θα έχετε πανοραμική άποψη της βραχώδους ακτής.

Οι κυριότερες παραλίες

Λαγανάς: H πιο πολυσύχναστη παραλία του νησιού περικυκλωμένη από πολλά ξενοδοχεία, απέχει 7 χιλιόμετρα από το λιμάνι της Ζακύνθου. Καλαμάκι: Απλωτή αμμουδερή πολύκοσμη ακρογιαλιά που αποτελεί τη φυσική συνέχεια προς Ανατολάς της παραλίας του Λαγανά. Σαφώς πιο ήσυχη (την προτιμούν γυμνιστές) είναι η γειτονική παραλία Βροντερό. Γέρακας: Αναπτύσσεται στην ανατολική άκρη του κόλπου του Λαγανά προφυλαγμένη από θεόρατα βράχια. Αποτελεί το σημαντικότερο σημείο ωοτοκίας της χελώνας caretta-caretta και γι’ αυτό προστατεύεται. Μαραθονήσι: Θα έρθετε με πλοιάριο από το Πόρτο Κούκλα ή τη λίμνη Κεριού για να κολυμπήσετε στην πανέμορφη αμμουδιά. Το βράδυ απαγορεύεται η παραμονή καθώς η περιοχή είναι επίσης βιότοπος της caretta-caretta.

Ανατολικές παραλίες
Τέσσερα χιλιόμετρα νότια από την πόλη της Ζακύνθου απλώνεται η γνωστή παραλία Αργάσι, ιδανική για οικογένειες, καθώς είναι από τις πιο οργανωμένες, με ρηχά νερά. Λίγο νοτιότερα απλώνεται το καταπράσινο Πόρτο Ζόρο, γνωστό για τα ολονύκτια beach parties, και αμέσως μετά το ακρογιάλι του Πόρτο Ρώμα με τις ψαροταβέρνες. Κοντά τους η ακτή του Αγίου Νικολάου παρέχει δυνατότητα για θαλάσσια σπορ. Πάντα στην ανατολική ακτή βόρεια της Ζακύνθου, οι παραλίες Τσιλιβί, Αλικάνας, Αλυκές είναι μερικές από τις πιο δημοφιλείς του νησιού.

Δυτικές ακτές

Αυτό είναι το άγριο, βραχώδες αλλά και εξωτικό πρόσωπο της Ζακύνθου. Εδώ βρίσκεται το διάσημο Ναυάγιο, το οποίο θα προσεγγίσετε με εκδρομικό σκάφος από το Πόρτο Βρώμη και τον Αγιο Νικόλαο (τα πιο κοντινά σημεία). Πανέμορφο είναι το λιμανάκι Πόρτο Ρόξα και το εντυπωσιακό βραχώδες φιόρδ του Λιμνιώνα.

http://www.protothema.gr

Λέρος, για μοναδικές διακοπές

Ένα πανέμορφο νησί στο Αιγαίο, παρεξηγημένο, αλλά ίσως και γι’ αυτό κατακτάει πιο εύκολα τον επισκέπτη που συναντά έναν τόπο φιλόξενο και ξεχωριστό. Η Λέρος είναι το νησί της Δωδεκανήσου με τις περισσότερες εναλλαγές στα τοπία του και το μέρος που επέλεξε η Άρτεμις, η θεά του κυνηγιού για κατοικία της, καθώς ακόμα σώζεται εκεί το ιερό της.

Είναι ενδεικτικό ότι ενώ η έκταση του νησιού είναι 53 τ. χλμ., το μήκος των ακτών του φτάνει το 71 τ.χλμ. Και μπορεί να μη συναντήσετε τις απέραντες αμμουδιές, ωστόσο οι παραλίες είναι πολλές, έχουν αρμυρίκια, βότσαλο και άμμο, άλλες ρηχές άλλες βαθιές και γενικώς θα ικανοποιήσουν τους περισσότερους, ειδικά αυτούς με τα παιδιά, καθώς η πρόσβαση είναι πανεύκολη και η σκιά φυσική (ήτοι δεν θα χρειαστεί να κουβαλάτε ομπρέλες όπου κι αν πάτε). Να κάνετε μπάνιο στην Αγιά Κιουρά, στο Βρωμόλιθο, στο Μπλεφούτη, στα κοσμικά Αλιντα, στη Βελανιδιά, στα «εναλλακτικά» Δύο Λισκάρια όπου ο Τάσος θα σας περιμένει με καφεδάκι αλλά και πολλά πάρτυ στην παραλία, αλλά και στο γραφικό ψαροχώρι Παντέλι. Εκεί πρώτα θα κολυμπήσετε και μετά θα αράξετε στην ταβέρνα Ψαροπούλα για ουζάκι, ψαράκι, γαριδομακαρονάδες και απίστευτους μεζέδες κυριολεκτικά πάνω στο κύμα. Υπέροχο φαγητό και καταπληκτική θέα σας περιμένουν και στην ταβέρνα του Δημήτρη του Καράφλα στα Σπήλια, ενώ αν θέλετε να γευτείτε ιδιαίτερες γεύσεις πρέπει να περάσετε από τον πιο όμορφο κήπο του νησιού. Αυτόν του εστιατορίου Εσπερίδες!

Στο νησί δεσπόζει το κάστρο της Παναγιάς, ένα από τα ομορφότερα κάστρα της Ελλάδας. Αν βρεθείτε στη Λέρο Δεκαπενταύγουστο μη χάσετε το πανηγύρι.

Επίσης να επισκεφτείτε το λιμανάκι της Αγίας Μαρίνας, τόσο για καφέ το πρωί, όσο και για βραδινή διασκέδαση στα ωραία μπαράκια του (ψηφίζουμε «Μελτέμι» και «Θάλασσα» για τα καλύτερα κοκτέιλ του νησιού).

Στο Λακκί, το κεντρικό λιμάνι του νησιού και έναν από τους μεγαλύτερους φυσικούς όρμους της Μεσογείου, θα θαυμάσετε την ιταλική ρυμοτομία με τους φαρδείς δρόμους και τα ξεχωριστά κτήρια, αποτύπωμα μίας άλλης εποχής που η Λέρος βίωσε τον προηγούμενο αιώνα.

Στην καταπράσινη Μερικιά θα γίνετε μάρτυρες της ιστορίας αυτής καθώς στις στοές του νησιού έχει «στηθεί» το πολεμικό μουσείο της Λέρου. Γενικώς τα καταλύματα, οι ταβέρνες και οι υποδομές στη Λέρο είναι σε πολύ υψηλό επίπεδο. Αυτό όμως που θα σας κερδίσει από την πρώτη στιγμή είναι οι κάτοικοί της που διακρίνονται για την καλή τους διάθεση, το χιούμορ τους και τη φιλοξενία τους.

http://www.protothema.gr

Μέρη που πρέπει να επισκεφτείτε πριν... εξαφανιστούν!

Μερικά από τα πιο όμορφα και ενδιαφέροντα μέρη και μνημεία του πλανήτη, απειλούνται εξαιτίας των δραματικών κλιματικών αλλαγών.
Οι πλημμύρες, η αύξηση της θερμοκρασίας, η τήξη των πάγων και αρκετά ακόμη αποτελέσματα των κλιματολογικών αλλαγών που συντελούνται με όλο και ταχύτερους ρυθμούς, απειλούν πλέον να εξαφανίσουν από το χάρτη της γης πολλά μέρη, μνημεία, πόλεις, ακόμη και ολόκληρες χώρες.

Μαλδίβες και άλλα «υπό βύθιση» μέρη

Οι Μαλδίβες ( www.visitmaldives.com/en ) είναι η χώρα με το χαμηλότερο υψόμετρο στον κόσμο, με μέγιστο φυσικό επίπεδο του εδάφους τα 2,3 μέτρα και μέσο όρο μόλις 1,5 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Εάν η στάθμη της θάλασσας αυξηθεί πάρα πολύ, είναι πιθανό το μέρος αυτό να αποτελέσει την πρώτη χώρα που θα «καταπιεί» ο ωκεανός, λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη.
Η απειλή είναι τόσο σοβαρή που το 2008, ο πρόεδρος των Μαλδίβων ανακοίνωσε πως η κυβέρνηση θα αρχίσει να αγοράζει γη σε άλλες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ινδίας, για τις μελλοντικές κατοικίες των πολιτών που εκτοπίζονται από την άνοδο των υδάτων. Επιπλέον, σχεδόν το 90% των κοραλλιογενών υφάλων στις Μαλδίβες έχουν χαθεί λόγω της κοραλλιογενούς λεύκανσης.
Πολλά ακόμη μέρη αντιμετωπίζουν παρόμοια τύχη, όπως οι λευκές παραλίες της Γκόα, στην Ινδία, το νησιωτικό έθνος του Κιριμπάτι στον κεντρικό ειρηνικό ωκεανό, ακόμη και η γειτονική μας Βενετία.

Παγετώνας Franz Josef -Νότιο Νησί, Νέα Ζηλανδία

Ο παγετώνας Franz Josef ( www.franzjosefglacier.com ) θεωρείται ευρέως ως το στολίδι των παγετώνων στη δυτική ακτή της Νέας Ζηλανδίας. Κατεβαίνει από τα περίπου 3.500 μέτρα σε μόλις 240 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, στη μέση ενός εύκρατου τροπικού δάσους, κατέχοντας έτσι τον τίτλο του αλπικού παγετώνα που τερματίζει στο χαμηλότερο υψόμετρο στον κόσμο.

Οι παγετώνες στις Άλπεις της Νέας Ζηλανδίας, έχουν συρρικνωθεί σημαντικά από το 2000. Κατά μέσο όρο, αυτοί στις Νότιες Άλπεις έχουν μειωθεί κατά 38% και έχουν χάσει το 25% της έκτασής τους. Σύμφωνα με τους ειδικούς, ο παγετώνας Franz Josef Glacier μπορεί να εξαφανιστεί μέσα στα επόμενα 100 χρόνια.

Θάλασσα Wadden, Δανία

Η θάλασσα Wadden ( www.dutch-frisian-islands.com/waddensea-world-heritage ) βρίσκεται σε μια χαμηλού υψομέτρου περιοχή, που σχηματίστηκε πριν από περίπου 10.000 χρόνια, στο τέλος της τελευταίας εποχής των παγετώνων. Όμως, οι πολυετείς καταθέσεις, η άμπωτη και η παλίρροια, άλλαξαν την ακτή και το σχήμα της. Οι τουρίστες από τη Δανία και το εξωτερικό συρρέουν στη θάλασσα Wadden μαζικά, για να «περπατήσουν στο νερό» και να δουν το ποικιλόμορφο τοπίο, τις αμμώδεις παραλίες και τις παλιρροϊκές ελώδεις περιοχές, όπου η διαφορά μεταξύ χαμηλής και υψηλής παλίρροιας μπορεί να φτάσει και τα 1,8 μέτρα.

Εάν η στάθμη της θάλασσας ανέβει υψηλότερα και ταχύτερα από το αναμενόμενο, η θάλασσα του Wadden θα βυθιστεί, παίρνοντας μαζί της ένα μοναδικό τοπίο.

Νησί Komodo, Ινδονησία

Η θάλασσα που περιβάλλει το νησί Komodo ( www.komodonationalpark.org ) και τα γειτονικά νησιά του, αποτελεί ένα από τα καλύτερα σημεία για καταδύσεις στον κόσμο, χάρη στους θεαματικούς παρθένους κοραλλιογενείς υφάλους και τα αμέτρητα είδη ψαριών όλων των μεγεθών, σχημάτων και χρωμάτων.

Η αύξηση της οξύτητας και της θερμοκρασίας της θάλασσας, πιθανόν να εξαφανίσουν τελικά τα κοράλλια -κάτι που θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στη θαλάσσια ζωή- και επιπλέον επηρεάζουν την παράκτια περιοχή των νησιών.

Μεγάλος Κοραλλιογενής ύφαλος, Αυστραλία

Πρόκειται για το μεγαλύτερο κοραλλιογενή ύφαλο στον κόσμο, που απαρτίζεται από 2.900 ξεχωριστούς υφάλους, 940 νησιά και εκτείνεται σε μήκος μεγαλύτερο των 2.600 χιλιόμετρων σε μία θαλάσσια περιοχή έκτασης περίπου 344.400 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Βρίσκεται στη Θάλασσα των Κοραλλιών ( www.greatbarrierreef.org ), έξω από τις ακτές του Κουήνσλαντ της βορειοανατολικής Αυστραλίας και είναι ορατός ακόμη και από το διάστημα.

Όμως, η αλλαγή του κλίματος επηρεάζει αρνητικά τη ζωή του υφάλου, καθώς οι αυξανόμενες θερμοκρασίες του νερού, η ρύπανση των υδάτων, η οξίνιση των ωκεανών και οι κυκλώνες, απειλούν τον ύφαλο και έχουν προκαλέσει τη μαζική λεύκανση των κοραλλιών. Χρειάστηκαν 8.000 χρόνια για να δημιουργήσει η φύση αυτό το εκπληκτικό μέρος, το οποίο είναι τώρα υπό εξαφάνιση.

Μπαγκλαντές

Ευρισκόμενο στο χαμηλού υψομέτρου Δέλτα των ποταμών Γάγγη-Βραχμαπούτρα, το Μπαγκλαντές ( www.bangladesh.gov.bd ) πλήττεται από πολλά κλιματολογικά φαινόμενα. Περίπου το 50% της περιοχής θα πλημμυρίσει εάν η στάθμη της θάλασσας αυξηθεί μόλις κατά 1 μέτρο. Το Μπανγκλαντές βρίσκεται επίσης στην καρδιά της ζώνης των μουσώνων. Φυσικές καταστροφές όπως πλημμύρες, τροπικοί κυκλώνες, ανεμοστρόβιλοι και παλιρροϊκά κύματα, οδηγούν συχνά σε τραγικά αποτελέσματα.

Taj Mahal, Ινδία

Το Taj Mahal ( www.tajmahal.gov.in) αποτελεί σήμα κατατεθέν της Ινδίας. Αυτό το μνημείο, προσελκύει κάθε χρόνο 2-4 εκατ. τουρίστες, 200.000 από τους οποίους φτάνουν από το εξωτερικό. Σήμερα, τα ρυπογόνα αυτοκίνητα απαγορεύεται να κυκλοφορούν σε αυτή τη ζώνη και οι τουρίστες χρειάζεται να περπατήσουν για να φτάσουν μέχρι εκεί. Ο τεράστιος αριθμός των επισκεπτών που επισκέπτεται καθημερινά το Taj Mahal, επηρεάζει την κατάσταση του μνημείου και φαίνεται ότι η μοναδική μέθοδος για την επίλυση αυτού του προβλήματος είναι η μείωση των επισκεπτών.

Νεκρά θάλασσα, Ιορδανία και Ισραήλ

Συνορεύοντας με την Ιορδανία ανατολικά και με το Ισραήλ και τη Δυτική Όχθη στα δυτικά, η Νεκρά Θάλασσα ( www.deadsea.co.il ) είναι το χαμηλότερο σημείο στη γη (423 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας). Διαθέτει 10 φορές περισσότερο αλάτι από το νερό των ωκεανών (εκεί οι άνθρωποι επιπλέουν όπως οι φελλοί), ενώ τα ανόργανα άλατα που περιέχονται στη Νεκρά Θάλασσα λέγεται ότι έχουν θεραπευτικές ιδιότητες. Επίσης, η μεγαλύτερη ατμοσφαιρική πίεση σε αυτό το μεγάλο βάθος, έχει θετικές επιδράσεις για την ανθρώπινη υγεία. Τα τελευταία σαράντα χρόνια, η Νεκρά Θάλασσα έχει συρρικνωθεί κατά 1/3. Ο Ιορδάνης ποταμός αποτελεί μοναδική πηγή νερού της θάλασσας και πλέον, όλο και λιγότερο φτάνει στη Νεκρά Θάλασσα. Τελευταία, η Νεκρά Θάλασσα υποχωρεί περίπου ένα μέτρο κάθε χρόνο.

Τροπικό δάσος της Βόρνεο

Το νησί της Βόρνεο ανήκει σε τρεις χώρες: στο μικροσκοπικό σουλτανάτο του Μπρουνέι, στα Μαλαισιανά Sabah & Sarawak και στο ινδονησιακό Καλιμαντάν. Η Βόρνεο είναι το τρίτο μεγαλύτερο νησί στον κόσμο και τα τροπικά δάση της είναι ένα από τα πιο βιοποικίλα οικοσυστήματα της γης. Τα δάση της χαρακτηρίζονται από εκπληκτική χλωρίδα και πανίδα και τελευταία, λόγω των νόμιμων και παράνομων φυτειών, οι ουραγκοτάγκοι και άλλα απειλούμενα είδη ζώων απειλούνται. Περισσότερο από το μισό του δάσους έχει καταστραφεί και οι επιστήμονες πιστεύουν ότι -καθώς υπάρχει περιορισμένη ή ελλιπής επιβολή του νόμου- ολόκληρο το δάσος της Βόρνεο, σύντομα θα εξαφανιστεί.


πηγή  Clickatlife

Πώς δημιουργήθηκε η Πέτρα του Ρωμιού στην Κύπρο...

Μερικοί μύθοι παρουσιάζουν ενδιαφέρον. Ο μύθος της δημιουργίας Κύπρου και της διάσημης παραλίας Πέτρα του Ρωμιού στην Κύπρο είναι ένας από αυτούς! Ο διάσημος βράχος της παραλίας ονομάζεται είτε βράχος της Αφροδίτης αφού από εκεί δίπλα λένε ότι αναδύθηκε η θεά Αφροδίτη είτε Πέτρα του Ρωμιού! Το όνομα Πέτρα του Ρωμιού...
συνδέεται με τον Διγενή Ακρίτα. Ο μύθος θέλει τον Διγενή να ρίχνει τον τεράστιο αυτό βράχο από τη Μικρά Ασία για να κατατροπώσει τους Σαρακηνούς πειρατές. Ο βράχος έμεινε εκεί για πάντα από τότε και πήρε το όνομά του. Η πανέμορφη παραλία βρίσκεται στην Πάφο της Κύπρου.Στην περιοχή νότια της Πέτρας του Ρωμιούσύμφωνα με τους γεωλόγους είναι και το σημείο σύγκρουσης αφρικανικής και ευρασιατικής πλάκας που είχε ως συνέπεια τη βύθιση της πρώτης κάτω από τη δεύτερη. Γεγονός που με τη σειρά του προκάλεσε τη δημιουργία της Κύπρου. Να λοιπόν γιατί είναι το νησί της Αφροδίτης και να γιατί η Αφροδίτη αναδύθηκε από εκεί...Γιατί βρήκε πέρασμα!

πηγή  pamediakopes.gr

Το Ζαγόρι και η Ιστορία του...

Το Ζαγόρι ήταν μέλος του αρχαίου ελληνικού βασιλείου των Μολοσσών, ύστερη κλασική εποχή επικράτησε σε όλη την Ήπειρο. Η Ολυμπιάδα, η μητέρα του Μέγα Αλέξανδρου, καταγόταν από την πόλη «Μολοσσίδα», στην συμβολή των ποταμών Βοϊδομάτης, Αώος και Σαραντάπορου.

η Ολυμπιάδα,
η μητέρα του Μ. Αλέξανδρου

Το εδάφους του που είναι εξαιρετικά δύσβατο, με απότομες χαράδρες, πυκνά δάση και ατελείωτα βουνά, υπήρξε αποτρεπτικό παράγοντα για πολλούς λαούς, φυλές και αυτοκρατορίες στο πέρασμα των αιώνων να εισέλθουν και να εγκατασταθούν στην περιοχή. Η ιστορία του Ζαγορίου δεν περιλαμβάνει λεηλασίες, κατακτήσεις, εκτοπίσεις πληθυσμού, οπότε και κατόρθωσε να διατηρήσει πανάρχαια έθιμα και παραδόσεις.

Στην Βυζαντινή εποχή, δεν υπάρχουν πληροφορίες που να αναφέρουν καταστροφές από κάποιο κατακτητή. Κάτι ανάλογο συνέβη και στην Τουρκοκρατία: το δύσβατο έδαφος πρόσφερε ασφάλεια στον πληθυσμό.Από το 1430 που οι Τούρκοι κατέκτησαν την Ήπειρο, εγκαθιδρύθηκε ένα ειδικό καθεστώς μεταξύ του «Κοινού του Ζαγορίου» και των Οθωμανικών αρχών, και αποδίδονταν κάποιος φόρος ως αντάλλαγμα για την μερική αυτονομία της περιοχής. Η είσοδος τουρκικών στρατευμάτων γίνονταν μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις. Τα 14 χωριά του Ζαγορίου (τα υπόλοιπα ιδρύθηκαν αργότερα) από τον 16ο αιώνα γνώρισαν σταδιακά εμπορική και οικονομική άνθιση, καθώς η γη και τα περιουσιακά τους στοιχεία δεν κατασχέθηκαν ποτέ από τις τουρκικές αρχές. Αυτή η κατάσταση ευνοούσε και τους Τούρκους, εφόσον το Ζαγόρι δεν ήταν εστία επαναστάσεων και αναταραχών.

Από τον 17ο αιώνα, καθώς ο πληθυσμός της περιοχής αυξάνεται ραγδαία, επιφανείς Ζαγορήτες, ασχολούνται με το εμπόριο. Το Ζαγόρι αποκτά ισχυρούς εμπορικούς δεσμούς με την Κωνσταντινούπολη, τις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες και τη Ρωσία. Το βιοτικό επίπεδο του πληθυσμού ανέβηκε κατακόρυφα, με την ίδρυση σχολείων και βιβλιοθηκών σε κάθε χωριό. Η ευημερία της περιοχής συνεχίστηκε με αμείωτο ρυθμό και τον 18ο αιώνα, όπου ιδρύθηκαν και σχολειά θηλέων, κατασκευάστηκαν μύλοι για να αλέθουν καλαμπόκι, περίτεχνα κατασκευασμένες βρύσες και πετρόχτηστα γιοφύρια που είναι διάσπαρτα στην περιοχή.

Ανεκτίμητη ήταν η συμβολή των Ζαγορίσιων το φθινόπωρο του 1940 στην Πίνδο, όπου οι Ζαγορίσιοι πολέμησαν με αυτοθυσία για την πατρίδα. Ιδιαίτερη συμβολή είχαν οι γυναίκες του Ζαγορίου στον πόλεμο όπου μετέφεραν πυρομαχικά και εφόδια βοηθώντας τον Ελληνικό στρατό στην απόθηση του εχθρού.

 Δείτε μερικά από τα αξιοθέατα του Ζαγορίου...

Βοϊδομάτης Ποταμός

Δρακόλιμνη Γκαμήλας

Κολυμπήθρες στο Πάπιγκο

Μονή Βουτσάς

Μονή Παναγίας Σπηλιώτισσας

το γεφύρι του Κόκκορη στο φαράγγι του Βίκου

το γεφύρι του Μύλου

το γεφύρι του Πλάκιδα ή Καλογερικό

πηγή  www.discoverepirus.gr

Μιλάνο, πρωτεύουσα της μόδας...

Το Μιλάνο είναι η πόλη που συναγωνίζεται το Παρίσι για τον τίτλο της ευρωπαϊκής πρωτεύουσας της μόδας, οπότε αντιλαμβάνεστε ότι ίσως να είναι και ο Νο 1 προορισμός για shopping. Θα το αδικούσαμε όμως αν μέναμε μόνο σ’αυτό τη στιγμή που διαθέτει ιστορία και πλούσια παράδοση, σπουδαία αξιοθέατα, εξαιρετικό φαγητό, και μέρη για έντονη διασκέδαση. Βρίσκεται στη Βόρεια Ιταλία και είναι...
το βιομηχανικό και οικονομικό κέντρο της περιοχής, αλλά και έδρα του ιταλικού χρηματιστηρίου. Πασίγνωστες εταιρίες όπως η Alfa Romeo και η Pirelli αλλά και οίκοι όπως οιArmani, Versace, Prada κ.ά. έχουν εκεί την έδρα τους.
Η γνωριμία με την πόλη του Μιλάνου ξεκινά πάντα από τη φημισμένη πλατεία Ντουόμο(Duomo). Εκεί βρίσκεται ο υπέροχος και τεράστιος καθεδρικός ναός, χαρακτηριστικό δείγμα γοτθικού ρυθμού, που ξεκίνησε να κατασκευάζεται το 1386 και τελείωσε 5 αιώνες αργότερα!

 πλατεία Ντουόμο (Duomo) 

Βόρεια της πλατείας Ντουόμο συναντάτε την ιστορική στοά μαγαζιών Gallerie Vittorio Emannuele II, μια στοά-σύμβολο του Μιλάνου, όπου ακόμη κι αν δεν ψωνίσετε κάτι ή δεν καθίσετε σε κάποιο από τα πολυτελή καφέ της, αξίζει να περπατήσετε.

Gallerie Vittorio Emannuele II 

Η Πινακοθήκη της Μπρέρα όπου φιλοξενούνται έργα των Ραφαέλο και Ελ Γκρέκο συγκαταλέγεται ανάμεσα στα ενδιαφέροντα αξιοθέατα του Μιλάνου, όπως επίσης και ο ναόςSanta Maria delle Grazie όπου θα θαυμάσετε το Μυστικό Δείπνο του Λεονάρντο Ντα Βίντσι.

Santa Maria delle Grazie 

Η Σκάλα του Μιλάνου (Teatro alla Scala) είναι η πιο φημισμένη λυρική όπερα και καθρεφτίζει όλον τον πλούτο και την αισθητική της Αναγέννησης.

Σκάλα Μιλάνου

Σχέδια και σημειωματάρια του Λεονάρντο Ντα Βίντσι, που έζησε στο Μιλάνο κατά την εποχή του Λουδοβίκου Σφόρτσα μπορεί ο επισκέπτης να θαυμάσει στη βιβλιοθήκη Ambrosiana.

βιβλιοθήκη Ambrosiana 

 Για βόλτες προσφέρεται η περιοχή Μποβίζα-Ντεργκάνο με τα γραφικά σοκάκια, όπως επίσης και η συνοικία Ναβίλι με τα διάφορα καταστήματα και μπαράκια. Στο τετράγωνο Quadrillatero d’ Oro ετοιμαστείτε να ξοδέψετε! Οι βιτρίνες των καταστημάτων επώνυμων οίκων με είδη ρουχισμού, υποδήματα και αξεσουάρ θα σας μαγέψουν.

Quadrillatero d’ Oro 

 Πάμπολλες είναι οι προτάσεις διασκέδασης στην πόλη του Μιλάνου. Τα καφέ με τον αυθεντικό ιταλικό espresso και τα μπαράκια, εκτός από αξέχαστες στιγμές στην ιταλική πόλη, δίνουν και μαθήματα design. Ας μην ξεχνάμε ότι οι λέξεις στιλ, φινέτσα, κομψότητα είναι εδώ και χρόνια συνυφασμένες με τους Ιταλούς. Ικανοποιημένοι μένουν στο Μιλάνο και οι λάτρες των γαστρονομικών απολαύσεων, αφού είναι αμέτρητα τα εστιατόρια με καλό φαγητό, ιταλικό και μη. Κάθε χρόνο χιλιάδες είναι οι επαγγελματίες που σπεύδουν στο Μιλάνο μόνο και μόνο για να ενημερωθούν σχετικά με τη μόδα –όχι μόνο στα ρούχα, αλλά σε κάθε είδος- και στο πώς αυτή εξελίσσεται. Τα fashion shows και η εβδομάδα μόδας συγκεντρώνουν τα μεγαλύτερα ονόματα της showbiz, ενώ οι εκθέσεις με άλλο αντικείμενο γίνονται σημείο συνάντησης για πάμπολλες εταιρίες που εδρεύουν εκτός Ιταλίας. Η εύκολη και γρήγορη πρόσβαση και το γεγονός ότι η κουλτούρα των Ιταλών ταιριάζει πολύ με την ελληνική, έχουν εξασφαλίσει για το Μιλάνο μία θέση στην καρδιά των Ελλήνων, που το επιλέγουν για ολιγοήμερες ή μεγαλύτερης διάρκειας αποδράσεις.

πηγή  touristorama.com

Φλωρεντία, ανεξίτηλα λαμπερή...

Ένα τεράστιο υπαίθριο μουσείο: Αυτό είναι η Φλωρεντία. Ένα μουσείο χωρίς γυάλες και προθήκες. Όλα είναι γύρω σας. Μπορείτε να τα δείτε, να τα ψηλαφήσετε, να τα περπατήσετε. Πάρτε βαθιά ανάσα και αφήστε να σας κατακλύσει ένας διαφορετικός αέρας. Αέρας αναγέννησης.
Αν θες να θαυμάσεις τα έργα του ανθρώπου, πρέπει να ταξιδεύσεις στη Γηραιά Ήπειρο. Μια από τις πρώτες πόλεις που έρχονται στο μυαλό μου προς επίρρωση των παραπάνω είναι η Φλωρεντία, η «πρωτεύουσα» της Αναγέννησης...
Και μόνο αυτός ο «τίτλος» θα αρκούσε για να με πείσει. Δεν μπορεί να είναι «τυχαία» η πόλη που θεωρείται η «πρωτεύουσα» όχι μιας χώρας ή περιοχής, αλλά μιας ολόκληρης περιόδου και μάλιστα μιας από τις σημαντικότερες σε ολόκληρη την ιστορία της ανθρωπότητας. Ο κόσμος όπως τον γνωρίζουμε σήμερα δεν θα ήταν ο ίδιος χωρίς τη Φλωρεντία. Τόσο απλά.

ΣΥΝΑΘΡΟΙΣΗ «ΑΣΤΕΡΩΝ»
Τόνοι μελάνης έχουν χυθεί για να περιγράψουν την ομορφιά και τη σημασία της Φλωρεντίας. Λίγα γραμμάρια ακόμα, δεν θα προσθέσουν τίποτα στην αίγλη της, αλλά δεν θα την βλάψουν κιόλας (ελπίζω). Για να κάνω πιο εμφατική την αυτόκλητη και αχρείαστη «υπεράσπισή» της, θα αναφέρω απλώς κάποια ονόματα.

Θα έβρισκε η Αναγέννηση καλύτερο «πλαίσιο» για να αναπτυχθεί από αυτό που της προσέφεραν οι Brunelleschi, Donatello και Masaccio; Η ζωγραφική θα ήταν η ίδια χωρίς τον Botticelli και τον Giotto; Η αρχιτεκτονική και η γλυπτική χωρίς τον Arnolfo και τον Andrea Pisano; Ο σύγχρονος πολιτικός λόγος χωρίς τον Μακιαβέλι; Η ιταλική γλώσσα αλλά και η παγκόσμια λογοτεχνία χωρίς τον Δάντη, τον Πετράρχη και τον Βοκκάκιο; Η επιστήμη χωρίς τον Γαλιλαίο; Θα ήταν ίδια η αντίληψή μας για τον κόσμο χωρίς τη μεγαλοφυΐα του Λεονάρντο Ντα Βίντσι και του Μιχαήλ Άγγελου;

Είναι ποτέ δυνατόν να «στεγαστούν» όλες αυτές οι προσωπικότητες σε μια πόλη; Κι όμως είναι! Αρκεί να υπάρχει μια φωτισμένη δυναστεία, όπως αυτή των Μεδίκων που θα προσφέρει «γη και ύδωρ» και θα σχηματίσει ένα προστατευτικό κουκούλι, μέσα στο οποίο θα μπορέσουν να μεγαλουργήσουν απερίσπαστοι αυτοί οι στυλοβάτες τους δυτικού πολιτισμού.

ΠΕΡΙ «ΣΤΕΝΤΑΛΙΣΜΟΥ»
Βλέποντας τη Φλωρεντία από μακριά (από το Fiesole, για παράδειγμα) εντυπωσιάζεσαι από το κόκκινο χρώμα των κεραμιδιών που κυριαρχεί μέσα σε ένα τυπικό τοσκάνικο τοπίο ελαιώνων και αμπελιών. Όμως αυτή η αρχική εντύπωση είναι πολύ «φτωχή» σε σχέση με αυτό που σε περιμένει μόλις εισχωρήσεις στα ενδότερα.

Αν είστε λάτρεις του Ωραίου και του Απολύτου (που θα έλεγε και ο Γιάννης Ρίτσος) υπάρχουν αρκετές πιθανότητες να προσβληθείτε από μια τοπική «ασθένεια», με την κωδική ονομασία «Στενταλισμός». Τα κύρια σύμπτωματα είναι η τάση λιποθυμίας και ο ίλιγγος μπροστά στην εκθαμβωτική ομορφιά της πόλης. Ο πρώτος καταγεγραμμένος ασθενής δεν ήταν άλλος από τον περίφημο Γάλλο συγγραφέα Στεντάλ, ο οποίος μόλις αντίκρισε τη Βασιλική του Santa Croce (του Τιμίου Σταυρού, σαν να λέμε) ένιωσε τις δυνάμεις του να τον εγκαταλείπουν και χρειάστηκε να φύγει υποβασταζόμενος.

Θα χρειαστείτε τουλάχιστον 4-5 μέρες για να «εξερευνήσετε» τη Φλωρεντία με την «ησυχία» σας. Κάτι ακόμα που πρέπει να έχετε υπ' όψιν σας είναι ότι ενδείκνυται για τους οπαδούς της «περιπατητικής» σχολής. Τα περισσότερα από τα εκπληκτικά μνημεία της, βρίσκονται σε μικρή σχετικά ακτίνα. Αφήστε λοιπόν τα αυτοκίνητα κατά μέρος και βυθιστείτε στη μοναδική ατμόσφαιρά της.

ΑΦΕΤΗΡΙΑ ΠΕΡΙΠΑΤΩΝ
Ένα καλό σημείο εκκίνησης είναι ο κεντρικός σταθμός των τρένων απέναντι από την επιβλητική εκκλησία της Santa Maria Novella. Ένας από τους λόγους που καθιστούν το συγκεκριμένο σημείο ιδανική αφετηρία είναι και το γεγονός ότι είναι πολύ πιθανό να έχετε επιλέξει για τη διαμονή σας κάποιο από τα δεκάδες ξενοδοχεία-«παλατάκια» που υπάρχουν στη γειτονική Via Nazionale.

 η εκκλησία της Santa Maria Novella 

Από εκεί θα πάρετε τη Via dell' Ariento, θα περάσετε τη Δημοτική Αγορά (που θυμίζει την Boqueria της Βαρκελώνης, αλλά δεν την φτάνει) και το τεράστιο παζάρι έξω από αυτή και θα φτάσετε στη Basilica di San Lorenzo, έναν τεράστιο ναό που εντυπωσιάζει με τη λιτή αρχιτεκτονική του και τη στιβαρή κατασκευή του. Μην αρκεστείτε στην εξωτερική εντύπωση, αλλά από την πίσω πόρτα μπείτε στο υπέροχο αίθριο με τον κήπο και τις καμάρες.

Basilica di San Lorenzo

Επόμενος «στόχος» μια από τις πιο διάσημες πλατείες του κόσμου· η Piazza del Duomo. Για να φτάσετε εκεί πρέπει να διασχίσετε την Borgo San Lorenzo με τα δεκάδες μπιστρό, τρατορίες και τζελατερίες που θα σας δελεάσουν. Είναι λίγο «τουριστικά» τα μαγαζιά, αλλά μια bistecca alla fiorentina, εκτός από χορταστική, είναι και απόλαυση για τον ουρανίσκο. Ευκαιρίας δοθείσης, να σας υπενθυμίσω πως στην Ιταλία δεν ακολουθούν τα ελληνικά ωράρια, και μετά τις 12 τα μεσάνυχτα δεν θα βρείτε σχεδόν τίποτα ανοιχτό.

Piazza del Duomo

PIAZZA DEL DUOMO
Πρώτα θα συναντήσετε ένα από τα παλιότερα κτήρια της πόλης, το Βαπτιστήριο. Αν και υπήρχε ήδη από τον 5ο μ.Χ. αιώνα, τη σημερινή του μορφή πήρε τον 11ο μ.Χ αι. Αφιερωμένο στον Άγιο Ιωάννη το Βαπτιστή, εντυπωσιάζει με τις εξαιρετικές τοιχογραφίες του και τις υπέροχες, μπρούτζινες πύλες του.

 το Βαπτιστήριο, εσωτερική θέα 

Η πιο εκτυφλωτική από όλες είναι η ανατολική, αυτή που «βλέπει» προς τον καθεδρικό, η επονομαζόμενη και «Πύλη του Παραδείσου». Στα δέκα εκπληκτικά χαρακτικά που την κοσμούν, παρουσιάζονται «στιγμιότυπα» από την Παλαιά Διαθήκη.

  η «Πύλη του Παραδείσου» 

Στη συνέχεια η ματιά σας θα περιπλανηθεί στο πανύψηλο (82 μ.) καμπαναριό που άρχισε να κατασκευάζεται το 1334 σε σχέδια του περίφημου Giotto και ολοκληρώθηκε μετά το θάνατο του εμπνευστή του. Μπορείτε να ανεβείτε τα 414 σκαλοπάτια του και να απολαύσετε την ανεπανάληπτη πανοραμική θέα του καθεδρικού (Duomo), του εκθαμβωτικού θόλου αλλά και ολόκληρης της πόλης.

Αφού ολοκληρώσετε την περιήγησή σας στον καθεδρικό, θα κατευθυνθείτε προς το επίκεντρο της πολιτικής ζωής -τότε και τώρα- την Piazza della Signoria. Πριν όμως από αυτό αξίζει να κάνετε μια στάση στην Piazza della Republica, όπου εκτός από τις υπέροχες αψίδες θα βρείτε μερικά από τα καλύτερα cafés της πόλης.

Piazza della Republica

Πολύ κοντά βρίσκεται η Νέα Αγορά (Mercato Nuovo) που κατασκευάστηκε τον 16ο αιώνα και αποτελούσε το «θησαυροφυλάκιο» της πόλης. Σήμερα, εκεί θα βρείτε συγκεντρωμένα εργαστήρια λαϊκής τέχνης, καταστήματα με σουβενίρ, αλλά και τη Fontana del Porcellino, όπου επιβάλλεται να ρίξετε ένα κέρμα, αν επιθυμείτε να επιστρέψετε κάποτε στη Φλωρεντία.

Fontana del Porcellino

ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ
Η Piazza della Signoria (πλατεία της Γερουσίας) ήταν για αιώνες το κέντρο λήψης των αποφάσεων, καθώς εκεί βρίσκεται το Palazzo Vecchio (Παλιό Παλάτι). Είναι όμως ταυτόχρονα μια υπαίθρια έκθεση γλυπτικής. Η Loggia della Signoria, μια ειδική εξέδρα που κατασκευάστηκε τον 14ο αιώνα για δημόσιες εκδηλώσεις «καταλήφθηκε» στην πορεία από υπέροχα αγάλματα που βρήκαν καταφύγιο κάτω από τις αψίδες της. Εξαιρετικό δείγμα γλυπτικής είναι επίσης το σιντριβάνι του Ποσειδώνα (Fontana di Neptuno), ακριβώς δίπλα από το παλάτι.

Piazza della Signoria

Το Palazzo Vecchio με τον επιβλητικό Πύργο του Arnolfo (Torre d' Arnolfo) να φτάνει τα 94 μ. ύψος, να αποτελεί ένα ακόμα σύμβολο της πόλης που συναγωνίζεται σε αίγλη τον καθεδρικό. Σήμερα στεγάζει το Δημαρχείο της πόλης, όμως οι περισσότεροι χώροι του έχουν μείνει όπως την εποχή που οι Μέδικοι κινούσαν από εδώ τα ηνία της πόλης, πριν «μετακομίσουν» στην άλλη μεριά του ποταμού Arno, στο Palazzo Pitti.

Palazzo Pitti

Ακριβώς δίπλα από το παλιό παλάτι, βρίσκεται το Palazzo degli Uffizi, που στεγάζει την περίφημη Uffizi Gallery, τη σημαντικότερη ίσως συλλογή έργων αναγεννησιακής τέχνης παγκοσμίως. Αποτελούσε την ιδιωτική συλλογή της οικογένειας των Μεδίκων, ώσπου το τελευταίο μέλος της οικογένειας, η Anna Maria Ludovica, την δώρισε στην πόλη υπό τον όρο τα έργα να μη φύγουν ποτέ από τη Φλωρεντία. Στη μακρόστενη πλατεία έξω από την Uffizi Gallery, δεκάδες πλανόδιοι καλλιτέχνες προσπαθούν να κλέψουν λίγη από τη λάμψη των αναγεννησιακών «προκατόχων» τους και να δελεάσουν κάποιους από τους 1,5 εκατ. επισκέπτες. Είναι πάντως αξιοθαύμαστη η ταχύτητα με την οποία τα μαζεύουν, όταν «σκάσει μύτη» η αστυνομία.

 ποταμός  Arno 

ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ARNO
Και φτάνουμε στο αγαπημένο μου σημείο της πόλης, αυτό που εκτείνεται στις δύο όχθες του ποταμού Arno, ο οποίος το 1966 πλημμύρισε και κόντεψε να «πνίξει» ολόκληρη την πόλη. Σε πολλά σημεία της Φλωρεντίας, θα δείτε πάνω σε κτήρια -σε ύψος πολλές φορές 3-4 μέτρων- σημάδια να δείχνουν μέχρι που είχε φτάσει η στάθμη του νερού, προκαλώντας ανυπολόγιστες καταστροφές. Ευτυχώς, με πολύ κόπο και χρήμα, η πόλη επανήλθε στην πρότερη κατάσταση. Εδώ θα δείτε και το πιο όμορφο -κατά την ταπεινή μου γνώμη- στολίδι της πόλης, το Ponte Vecchio (παλιά γέφυρα). Ως και οι Ναζί την σεβάστηκαν αυτή τη γέφυρα και ήταν η μόνη που δεν ανατίναξαν, όταν αποχώρησαν από τη Φλωρεντία.

Στην απέναντι πλευρά του ποταμού εκτείνεται το τμήμα της πόλης που ονομάζεται Oltrarno (σημαίνει «πέρα από τον Arno»). Εδώ, πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφθείτε το Palazzo Pitti, όπου εκτός από τους πολυτελείς χώρους του παλατιού θα έχετε την ευκαιρία να απολαύσετε δύο εκθέσεις ζωγραφικής, μια έκθεση κοστουμιών, ένα μουσείο πορσελάνης και το Giardino di Boboli, τον πανέμορφο κήπο του παλατιού. Από εδώ, και αφού διασχίσετε υπέροχους δενδροφυτεμένους δρόμους, θαυμάζοντας δεξιά και αριστερά εντυπωσιακές επαύλεις και βίλες στη φλωρεντίνικη «Εκάλη», θα φτάσετε στο καλύτερο «παρατηρητήριο» της πόλης, στην Piazzale Michelangelo.

Απολαύστε το αλησμόνητο πανόραμα της πόλης, έχοντας όλα τα σημαντικά αξιοθέατα στα πόδια σας και όταν επιστρέψετε στην Ελλάδα, προσπαθήστε να περιγράψετε την εμπειρία στους φίλους σας. Θα διαπιστώσετε ότι τα καλολογικά στοιχεία και ο υπερθετικός βαθμός απλώς δεν θα είναι αρκετά.

Duomo, εσωτερικό

DUOMO
Ο καταπληκτικός γιγάντιος τρούλος είναι αυτός που κυριαρχεί και αποτελεί πλέον το σήμα κατατεθέν της πόλης. Πέρα από την αδιαμφισβήτητη ομορφιά του, εξακολουθεί να εντυπωσιάζει ακόμα και σήμερα ως ανυπέρβλητο τεχνικό επίτευγμα. Με διάμετρο 41,5 μ. και βάρος που φτάνει τους 27.000 τόνους δεν προτείνεται σε «Γαλάτες» που φοβούνται μήπως πέσει ο ουρανός και τους πλακώσει.

Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1420 σε σχέδια του Brunelleschi, ο οποίος κατέφυγε σε ένα συνδυασμό καινοτόμων και παραδοσιακών τεχνικών για να ολοκληρώσει το magnum opus του. Εσωτερικά διακοσμήθηκε από τους Vasari και Zuccari με μια γιγαντιαία τοιχογραφία που αναπαριστά τη Δευτέρα Παρουσία.

Μπορείτε να ανέβετε (με είσοδο πάντα), σκαρφαλώνοντας 440 απότομα σκαλοπάτια και περνώντας μέσα από σκοτεινές και στενές στοές. Όταν όμως φτάσετε στην κορυφή, έστω και λαχανιασμένοι, θα νιώσετε προς στιγμή κυρίαρχοι της πόλης. Το κατέβασμα δεν είναι λιγότερο επίπονο, θα έχετε όμως χρόνο να ξεκουραστείτε περιμένοντας στην ουρά για να δείτε τον καθεδρικό από μέσα (κι άλλο εισιτήριο!) Όσο περιμένετε τη σειρά σας, απολαύστε την περίτεχνη πρόσοψη με τα πράσινα, ροζ και λευκά μάρμαρα, αλλά και τα υπέροχα γλυπτά. Μόλις τα καταφέρετε να μπείτε μέσα, θα μείνετε άφωνοι από το μέγεθος του ναού (155 μέτρα μήκος, 90 μέτρα πλάτος), τις υπέροχες τοιχογραφίες και τα εκθαμβωτικά βιτρώ.

Αν θέλετε μπορείτε να επισκεφθείτε και την Κρύπτη, κάτω από το ναό, πληρώνοντας ένα ακόμα εισιτήριο. Εν ολίγοις, αν θέλετε να δείτε ολόκληρο το «συγκρότημα» του καθεδρικού (μαζί με το καμπαναριό του Giotto), θα πρέπει να πληρώσετε 4 (ολογράφως: τέσσερα) διαφορετικά εισιτήρια που θα σας στοιχίσουν συνολικά γύρω στα 20 ευρώ κατ' άτομο. Έλεος, γείτονες!

PONTE VECCHIO
Πήρε τη σημερινή της μορφή τον 14ο αιώνα, όταν η σημερινή εξαίσια πέτρινη κατασκευή αντικατέστησε την παλιότερη ξύλινη γέφυρα. Φιλοξενούσε ανέκαθεν εμπορικά καταστήματα, τα περισσότερα από τα οποία ήταν είτε κοσμηματοπωλεία είτε καταστήματα καλλυντικών (διαβάστε «Το άρωμα» του Πάτρικ Ζίσκιντ).

Ponte Vercchio

Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η γέφυρα ήταν αφιερωμένη στην ικανοποίηση της γυναικείας ματαιοδοξίας. Λέγεται ότι οικονομική έννοια της χρεωκοπίας στα αγγλικά (bankruptcy) έχει τις ρίζες της εδώ. Όταν κάποιος από τους εμπόρους δεν μπορούσε να πληρώσει τους φόρους, έβλεπε τον πάγκο του («banco») να θρυμματίζεται («rotto») από τους στρατιώτες, με αποτέλεσμα να μην μπορεί πλέον να πουλήσει το εμπόρευμά του. Κάθε συσχέτιση της χρεωκοπίας με την προσπάθεια ικανοποίησης της γυναικείας ματαιοδοξίας είναι συμπτωματική και κυρίως κακόβουλη.

travelstyle.gr