Ταξίδια γι΄ αυτούς που αγαπάνε το καλό κρασί

Σεμέλη
Στη Νεμέα της ορεινής Κορινθίας, τη μεγαλύτερη αμπελουργική ζώνη της Ελλάδας, εκεί όπου παράγεται το πασίγνωστο Αγιωργίτικο, το οινοποιείο «Domaine Helios» της «Σεμέλης» εντυπωσιάζει με το μέγεθός του, τη σχεδίαση και την αρχιτεκτονική του, ενώ διαθέτει και ξενώνες. Σε επίπεδο αισθητικής, εργονομίας και λειτουργικότητας, το «Domaine Helios» είναι ένα από τα πιο σημαντικά εγχειρήματα στο χώρο του κρασιού, τουλάχιστον για την Ελλάδα. Καθώς οι άνθρωποι της εταιρείας νιώθουν ήδη γοητευμένοι από την οινοποιία, θέλησαν να μοιραστούν την εμπειρία με τους φίλους του κρασιού και τους λάτρεις της φύσης. Οκτώ χώροι διαμονής υποδέχονται τους ταξιδιώτες που επιθυμούν να ζήσουν για κάποιες ημέρες την εμπειρία της δημιουργίας του κρασιού και τους ρυθμούς της ετήσιας πορείας ενός αμπελώνα. Η θέα από το οινοποιείο και τους ξενώνες είναι εκπληκτική και προσφέρει ξεχωριστή ηρεμία και γαλήνη. Κύριο μέλημα της «Σεμέλης» είναι να διατηρηθούν και να καλλιεργηθούν τα χαρακτηριστικά της φύσης με τον πιο ευγενικό και φυσικό τρόπο. Μέσω της φιλικής προς το περιβάλλον εργασίας που γίνεται στο αμπέλι και του ιδιαίτερου τρόπου που μεταχειρίζονται τα σταφύλια, οι άνθρωποι της εταιρείας στοχεύουν στην παραγωγή εκλεκτών οίνων. Στα «συν» του οινοποιείου συγκαταλέγεται και η πλεονεκτική γεωγραφική του θέση, αφού εξασφαλίζει άμεση πρόσβαση σε περιοχές με ιδιαίτερο πολιτιστικό ενδιαφέρον, όπως η Αρχαία Νεμέα και η Ακροκόρινθος.
(www.semeli-wines.gr)

Βιβλία Χώρα
Το «Κτήμα Βιβλία Χώρα» βρίσκεται στις πλαγιές του Παγγαίου, στο Κοκκινοχώρι Καβάλας. Η μακρά οινική παράδοση της περιοχής έχει τις ρίζες της στην αρχαιότητα, τότε που στην περιοχή καλλιεργούσαν μια ποικιλία σταφυλιού, τη «Βιβλία άμπελο», από την οποία παρήγαν τον περίφημο «Βίβλινο οίνο». Έτσι, ο τόπος πήρε το όνομα «Βιβλία Χώρα», όπως φαίνεται στα κείμενα του Ησίοδου και του Θεόκτιτου. Το 1998 δημιουργήθηκε εδώ ένας αμπελώνας βιολογικής καλλιέργειας, το «Κτήμα Βιβλία Χώρα», με σημαντικές ελληνικές και ξένες ποικιλίες. Η καλλιέργεια γίνεται με σεβασμό στο περιβάλλον και στην πανίδα της περιοχής, ενώ όλες οι αμπελουργικές εργασίες (ξεφύλλισμα, τρύγος) γίνονται με τον παραδοσιακό τρόπο, χωρίς χρήση ιδιαίτερων τεχνολογικών μέσων. Μέσα στον αμπελώνα βρίσκεται ένα εντυπωσιακά σύγχρονο οινοποιείο, στο οποίο παράγονται τα 11 κρασιά του Κτήματος. Στο διαγωνισμό που διοργανώνει κάθε χρόνο το έγκριτο περιοδικό οίνου «Decanter», ο «Όβηλος Λευκός» του 2005 και το «Κτήμα Βιβλία Χώρα Λευκός» του 2004 διακρίθηκαν ως τα καλύτερα κρασιά στον κόσμο στην κατηγορία τους («International Trophy»). Το 2008, στο δικτυακό τόπο Wein-Plus.de, το «Κτήμα Βιβλία Χώρα» τιμήθηκε με τον τίτλο «Οινοποιείο που χαρακτηρίζεται ως Επιλογή της Χρονιάς 2008 για τη μεγαλύτερη γκάμα οίνων υψηλής ποιότητας», διάκριση που δόθηκε πρώτη φορά σε ελληνικό οινοποιείο. Η εμπειρία ολοκληρώνεται με τη διαμονή στον ξενώνα, που έχει το στυλ της γαλλικής επαρχίας. (www.bibliachora.gr)

Gentilini
Αγαπάμε την Κεφαλονιά όχι μόνο για τις ατέλειωτες αμμουδιές της, αλλά και για τα ξεχωριστά, αρωματικά κρασιά της. Οι πρώτες αναφορές στα κεφαλονίτικα κρασιά με τη γεύση του μελιού βρίσκονται στα κείμενα του Ομήρου. Πιο γνωστά είναι αυτά της Ρομπόλα με φίνα αρώματα από άγουρα, ξινά φρούτα, όπως ο ανανάς, τα εσπεριδοειδή και το πράσινο μήλο. Το ήπιο κλίμα και τα βραχώδη ασβεστολιθικά εδάφη βοηθούν στην καλλιέργεια στις πλαγιές του Αίνου, πάνω από το Αργοστόλι. Η Ρομπόλα σερβίρεται δροσερή και ταιριάζει με θαλασσινά, λευκές σάλτσες και κρασιά, ενώ συνοδεύει υπέροχα τα κεφαλονίτικα πιάτα, όπως το παστίτσιο και την αλιάδα (σκορδαλιά). Το κτήμα της οικογένειας Τζεντιλίνι, με ιδιόκτητους βιολογικούς αμπελώνες, φτιάχνει κρασιά από το 1984. Δίνει έμφαση στην τοπική ποικιλία της Ρομπόλα και το κρασί με αυτό το όνομα κατετάγη ανάμεσα στα 100 κορυφαία κρασιά του κόσμου για το έτος 2010 από το περιοδικό «Wine Enthusiast». Τα 80 στρέμματα του κτήματος με τις πανάρχαιες ελιές και τον κυπαρισσώνα είναι ένας
τόπος μοναδικός για περισυλλογή, διάβασμα και ξεκούραση. Ο ξενώνας διαθέτει 6 δωμάτια, το καθένα με δική του αυλή και διαφορετική διακόσμηση υψηλής αισθητικής. H πισίνα μέσα στο δάσος θυμίζει κινηματογραφικό σκηνικό.
(www.gentiliniretreat.gr)

Αργυρίου
Οι αμπελώνες Αργυρίου εκτείνονται σε 270 στρέμματα, στα οποία καλλιεργούνται οι ποικιλίες Μαύρο Αραχώβης, Cabernet Sauvignon, Pinot Noir, Merlot, Syrah, Sauvignon Blanc, Μαλαγουζιά, Ασπρούδι, Ασύρτικο, Ροδίτης και Chardonnay. Η οινοποίηση γίνεται στο ιδιόκτητο οινοποιείο στην άκρη του χωριού. Εδώ έχουν εγκατασταθεί και τα δρύινα βαρέλια για την παλαίωση ορισμένων λευκών και ερυθρών κρασιών. Ανεβαίνοντας από την κεντρική πλατεία του χωριού προς την Άνω Σουβάλα, συναντάμε δεξιά το δρομάκι που οδηγεί στο «Αργυρίου Wine Tasting Guest House». Πρόκειται για μια μονάδα φιλοξενίας με 6 πανέμορφα δωμάτια, ένα εντυπωσιακό κελλάρι και χώρο οινογνωσίας, όπου ο επισκέπτης μπορεί να δοκιμάσει όλες τις ποικιλίες κρασιών του οινοποιείου. Πιστός στις αρχές της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής της περιοχής, ο ξενώνας έχει «γυμνή» πέτρα σε όλους τους τοίχους, ακόμη και στο μπάνιο, ξύλινα ταβάνια με εξωτερικά δοκάρια και έπιπλα με λεπτομέρειες ζωγραφισμένες στο χέρι. Τα δωμάτια που βρίσκονται στον επάνω όροφο έχουν πανοραμική θέα στο χωριό και στις καταπράσινες βουνοπλαγιές του Καλλίδρομου και της Οίτης. Στην κεντρική αίθουσα του ξενώνα, με το τζάκι και τους αναπαυτικούς καναπέδες, ακριβώς πάνω από το κελλάρι, διοργανώνονται βραδιές οινογνωσίας. (www.argyriouwinery.eu)

Κατώγι Αβέρωφ
Όταν το 1961 ο πολιτικός Ευάγγελος Αβέρωφ αποφάσισε να φέρει την ποικιλία Cabernet Sauvignon, τη «ναυαρχίδα» του Bordeaux, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, άρχισε να την καλλιεργεί πειραματικά στις πλαγιές της Πίνδου. Όταν οι ίδιοι οι Γάλλοι δοκίμασαν τα αποτελέσματα των προσπαθειών του και δήλωσαν ενθουσιασμένοι, εκείνος έχτισε ένα οινοποιείο για να σταματήσει να φτιάχνει το κρασί στο κατώγι του σπιτιού του. Κάπως έτσι ξεκινάει η ιστορία του οινοποιείου «Κατώγι Αβέρωφ» στο Μέτσοβο, στις αρχές της δεκαετίας του '70. Οι αμπελώνες του οινοποιείου είναι οι πιο ορεινοί στην Ελλάδα και από τους πιο ορεινούς της Ευρώπης. Είναι χαρακτηριστικό, άλλωστε, ότι ενώ τα περισσότερα οινοποιεία χρησιμοποιούν ειδικά συστήματα κλιματισμού για να διατηρούν τη θερμοκρασία στις κάβες τους χαμηλή, στο «Κατώγι Αβέρωφ» χρησιμοποιούν καλοριφέρ για να την ανεβάζουν όταν χρειάζεται. Για όσους αναζητούν μια πιο ολοκληρωμένη οινοτουριστική εμπειρία, λειτουργεί το ξενοδοχείο «Κατώγι» στον ίδιο χώρο. Πρόκειται για έναν όμορφο ξενώνα που συνδυάζει την παραδοσιακή αρχιτεκτονική της περιοχής με τις σύγχρονες τάσεις στην εσωτερική διακόσμηση. Καθένα από τα 15 δωμάτιά του έχει και το όνομα μίας ετικέτας κρασιού του οινοποιείου και έχει διακοσμηθεί ανάλογα. (www.katogihotel.gr)

Κτήμα Πατεριανάκη
Σε έναν από τους πιο παρθένους και μαγευτικούς ορεινούς τόπους της Κρήτης, στις Μελέσσες του νομού Ηρακλείου, το κτήμα της οικογένειας Πατεριανάκη προσφέρει εκλεκτό κρασί από σταφύλια βιολογικής καλλιέργειας. Από το 1371, ο οικισμός Μελέσσες αναφέρεται σε βενετικά κείμενα ως μία από τις περιοχές που διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην οινοπαραγωγή της εποχής. Στο κτήμα παράγονται με αγάπη και μεράκι 3 οικογένειες οίνων: ο ομώνυμος ερυθρός με την ονομασία προέλευσης, ο «Μελισσινός» (με λευκό, ροζέ και ερυθρό) και ο «Μελισσόκηπος» (με λευκό και ερυθρό). Στην «καρδιά» του κτήματος βρίσκεται το οινοποιείο, περιμετρικά οι αμπελώνες και σε πολύ κοντινή απόσταση το συγκρότημα με τις σουίτες. Αυτό σημαίνει πως το «Κτήμα Πατεριανάκη» διαθέτει το πρώτο οινοτουριστικό κατάλυμα της Κρήτης. Στο κτήμα προσφέρονται ξεναγήσεις στον αμπελώνα και στη διαδικασία παραγωγής και οινοποίησης, γευστικές δοκιμές, καθώς και εκπαιδευτικές δραστηριότητες. Οι πόρτες είναι πάντα ανοιχτές για όσους επιθυμούν να απολαύσουν τα κρητικά κρασιά, τις κρητικές σπεσιαλιτέ και την κρητική φιλοξενία. (www.paterianakis.eu)

 Vita.gr

Αγαπημένα καλοκαιρινά παραθαλάσσια στέκια σε όλη την Ελλάδα

Είµαστε πάλι έτοιµοι για διακοπές! Έστω και περιορισµένες. Χαλάρωση στην παραλία, φαγητό σε ταβερνάκια δίπλα στη θάλασσα, ποτά σε «άγρια» beach bar  ή σε µπαράκια µε cool µουσική. Σας προτείνουµε τα αγαπηµένα µας παραθαλάσσια στέκια. 

Aίγινα. 
«Ο Σκοτάδης», παραλία Αίγινας, τηλ. 22970-24.014. 
Ψαροταβέρνα µε ωραίο περιβάλλον (σερβίρει και στην ταράτσα), ωραίο φαγητό, λογικές τιµές. Δυνατό ατού, η ανοιχτή καθαρή κουζίνα – αλλά και οι πεντακάθαρες τουαλέτες, γιατί και αυτό µετράει – (10-20€ το άτοµο). 

Ανάφη. 
«Αρµενάκι». 
Κολλάς από το πρωί για καφέδες, χυµούς, αναφιώτικα τοστ, οµελέτες, γιαούρτι µε φρέσκα φρούτα και γλυκά. Συνεχίζεις όλη την ηµέρα µε µεζέδες, ρακές και έθνικ µουσικές και ξεφαντώνεις το βράδυ µε ζωντανή νησιώτικη µουσική, µε βιολιά και κιθάρες. 

Αστυπάλαια. 
«Ακτή», παραλία Πέρα Γιαλός. 
Κατακόρυφα πάνω από τη θάλασσα, γραφικό ταβερνάκι µε τραπέζια και πάγκους λαξευµένα στον βράχο φαναράκια και από πάνω ενοικιαζόµενα δωµάτια. Θέα στο κάστρο και το Αιγαίο και εξαιρετική κουζίνα (20-30€ το άτοµο). 

Ιος. 
«Ο Δράκος», Μυλοπότας, τηλ. 22860-91.281. Μοναδικός για την τοποθεσία του – περισσότερο πάνω στη θάλασσα δεν γίνεται. Εδώ θα απολαύσεις φρέσκα ψάρια, ωραίες σαλάτες, νοστιµότατα θαλασσινά (20-40€ το άτοµο). 

Κέρκυρα. 
«Τρύπας», Κυνοπιάστες, τηλ. 26610-56.333. 
Φηµισµένο – από το 1936 – κερκυραϊκό εστιατόριο, 8 χλµ. νοτιοδυτικά της πόλης της Κέρκυρας, µε εκκεντρική διακόσµηση από παλιά µπουκάλια και ιστούς αράχνης (µενού µε κρασί 35€ το άτοµο). 

Κεφαλονιά. 
«Η ταβέρνα της Ερασµίας», παραλία Πετανοί, Ληξούρι. Αστακοµακαρονάδα που σου µένει αξέχαστη για τη γεύση και την καλή τιµή της. Τέλειο ψήσιµο ψαριών σε ξύλα ελιάς. Κίµωλος. «Σάµπλος», Χωριό. Δικά τους κρέατα, λαδερά και µαγειρευτά. Η θέση της – στο πίσω µέρος της εκκλησίας, στην πλατεία – κάνει την ταβέρνα µοναδική. Ακόµη και αν δεν είσαι φανατικός κρεατοφάγος, αξίζει να πας για να νιώσεις την ατµόσφαιρα µιας άλλης εποχής (10-20€ το άτοµο). 

Κύθηρα. 
«Υδραγωγείο», Καψάλι. Μπαρ εστιατόριο µε µοναδική θέα στο Κρητικό Πέλαγος και τη νησίδα Χύτρα ή Αυγό. Πήρε το όνοµά του από τη δεξαµενή νερού που υπάρχει δίπλα του. Εξαιρετικοί τσιριγώτικοι µεζέδες και ψάρια από τη θάλασσα των Κυθήρων. 

Λέσβος.
«Congas», Μόλυβος. 
Εθνικ beach bar, λειτουργεί από το πρωί. Ωραία θέα, αιώρες, νόστιµες σαλάτες και δυνατά κοκτέιλ. Καλοκαιρινά πάρτι και live µε τζαµαϊκανούς µουσικούς. «Parasol», Ερεσός. Beach bar φτιαγµένο µε κορµούς δέντρων και εντυπωσιακό φωτισµό το βράδυ. Εθνικ, lounge και λάτιν µουσική, καθαρά ποτά. 

Μακρινίτσα. 
Καφενείο «Θεόφιλος».Φιλοξενεί από το 1910 την τοιχογραφία του Θεόφιλου «Ο Κατσαντώνης στα Τζουµέρκα». Το τηγάνισµα γίνεται σε άλλο χώρο ώστε να προφυλάσσεται το έργο. 

Μεγανήσι, Λευκάδα. «Trattoria Vezene», Βαθύ, τηλ. 26450-51.730 
(ανοιχτά Ιούλιο-Αύγουστο). 
Ενα από τα μυστικά στέκια που κυκλοφορεί το καλοκαίρι από στόμα σε στόμα. Ο Αρης Βεζενές ήταν µάνατζερ του εστιατορίου «Mylos» στο «Hilton» πριν γυρίσει στη γενέτειρά του και ανοίξει το καλό ιταλικό εστιατόριο (30-40€ το άτοµο).  Πρόσφατα άνοιξε και το δίδυμο αδελφάκι του στην Αθήνα, πίσω από το Χίλτον, στην οδό Βρασίδα. 

Μήλος  
«Αρχοντούλα», Πλάκα, τηλ. 22870-21.384. Γραφικό ταβερνάκι στο κέντρο της Πλάκας µε ελληνική κουζίνα αλλά και τοπικές συνταγές. Δοκιµάστε γαριδοµακαρονάδα και λαχανικά ψητά στα κάρβουνα. Στα συν του, το γρήγορο σέρβις ακόµη και όταν είναι γεµάτο (15€ το άτοµο). 

Μύκονος. 
«Αστρα», Πλατεία Τρία Πηγάδια. Σηµείο αναφοράς για τους επισκέπτες της Μυκόνου από το 1987, διακοσµηµένο από τον Μηνά. Αξέχαστα πάρτι και εξαιρετική µουσική µέχρι το πρωί. Το καλοκαίρι του 1992 έπαιξε εδώ για κάποιες µέρες ο Κιθ Ρίτσαρντς. 
«Χρύσα και Φιλιππής», τηλ. 22890-23.470. Εστιατόριο-µπαρ από τις αρχές της δεκαετίας του 1970, έγινε ο πιο κοσµοπολίτικος κήπος των Κυκλάδων και στέκι των πιο κοσµικών από τους κοσµικούς. Ναύπλιο. Μπαρ «Λάθος». Με διαφορά το καλύτερο µπαρ της περιοχής, καθαρά ποτά, σουρεαλιστική διακόσµηση θυµίζει παλαιοπωλείο-και επιλεγµένη jazz-ethnic-rock µουσική από µποµπινόφωνο και βινύλια. Θα το αναγνωρίσετε από το παλιό γραµµόφωνο που έχει κρεµασµένο στην είσοδο. 

Πάρος. 
«Golden Garden», Χρυσή Ακτή, Νάουσα, τηλ. 22840-51.43007. 
Το πιο ωραίο ανοιχτό µπαρ-αυλή του Αιγαίου µε φανατικούς πελάτες, στην άκρη της Χρυσής Ακτής (µπύρες από 3€, ποτό 6€). Στα «συν» του και το καλό φαγητό. 
«Μουράγιο», Πίσω Λιβάδι, τηλ. 22840-43.233. 
Πάνω στο λιµανάκι, αυτό που ονειρεύεσαι για το καλοκαίρι: παγωµένη µπίρα ή ουζάκι και µεζέδες θαλασσινοί. Αν ο Αντώνης έχει όρεξη και χρόνο, είναι η ιδανική παρέα. Ασε που το καλωσόρισµα στην ταβέρνα είναι µια πιατέλα µε αχινούς µέσα στο κέλυφός τους (από 20€ το άτοµο). 

Ρόδος. 
«Moooi», Πλατεία Αρίωνος 1, Παλιά Πόλη, τηλ. 22410-76.973. Μπαρ-εστιατόριο για Funky βραδιές στη µεσαιωνική πόλη της Ρόδου απέναντι από τα λουτρά. Ψαγµένη µουσική, funk, soul, jazz, acid jazz, ambient και καλό φαγητό σε µοντέρνο περιβάλλον. Από φέτος και κήπος. 
«Παλιός Μονόλιθος», Μονόλιθος, τηλ. 22460-61.276. 
Γαστρονοµικός προορισµός στα ορεινά της Ρόδου. Ο Ροδίτης Μανώλης και η Καστελλορίζια Δέσποινα Ηρώνια ανακαίνισαν την παλιά οικογενειακή ταβέρνα και µαγειρεύουν µε µεγάλη επιτυχία παραδοσιακά φαγητά (15-20€ το άτοµο). 

Σαµοθράκη. 
«Σωτήρος», Χώρα. 
Εξοχικό κέντρο λίγο έξω από τη Χώρα, την πρωτεύουσα της Σαµοθράκης, µία από τις καλύτερες ταβέρνες του νησιού που ειδικεύεται σε τοπικές σπεσιαλιτέ όπως το κατσίκι. 

«Λευκός Πύργος», Χώρα. 
Απαραίτητη στάση στο καφενείο για γιαούρτι µε γεύση πικραµύγδαλο, δηµιουργία του Γιώργου Στεργίου. Μόνιµος κάτοικος Γαλλίας, επιστρέφει τα καλοκαίρια στο νησί του και ανοίγει το καφενείο τού πατέρα του. 

Σαντορίνη
«Θέρος Wave Bar», παραλία Βλυχάδας. 
Ωραίο µπαράκι πάνω στο κύµα, ιδανικό για χαλάρωση µε πολύ καλή µουσική, λευκά έπιπλα και φοίνικες για εξωτικό κλίµα.

Σκόπελος. 
«Mercurius Bar Cafe», Χώρα Σκοπέλου. 
Δίπλα στο γραφικό εκκλησάκι του Αγίου Μερκουρίου, το µπαράκι έχει εξαιρετική θέα. Ιδανικό το ηλιοβασίλεµα και το βράδυ για παγωτά και κοκτέιλ. 
«The Blue Bar - Οιωνός», Χώρα Σκοπέλου. 
Ατµοσφαιρικό µπαράκι µε ψαγµένη τζαζ και ροκ µουσική, λειτουργεί όλο τον χρόνο. 

Σύµη
«Βαπόρι», Σύµη. Ανοιχτό από το πρωί για πρόγευµα µέχρι τα χαράµατα της εποµένης. Καθώς νυχτώνει η µουσική δυναµώνει, όπως και η διάθεση για «καθαρά» ποτά. 

Σύρος. 
«Αµβυξ», Ακτή Παπάγου 26, Ερµούπολη, τηλ. 22810-83.989. 
Ιταλικό εστιατόριο που ειδικεύεται στα φρέσκα χειροποίητα ζυµαρικά, τα ριζότο και τις αυθεντικές πίτσες (15-20€ το άτοµο). 

Σχοινούσα. 
Εστιατόριο «Deli», τηλ. 22850-74.278. 
Γκουρµέ εµπειρία στην άγονη γραµµή. Αστακοί, θαλασσινά, φρέσκο ψάρι και ζαρζαβατικά από το µποστάνι του παππού, σπιτικά γλυκά και παγωτά (από 16-20€ το άτοµο µε κρασί). 

Τζια. 
«All Around Βινύλιο», Βουρκάρι (http://www.allaroundvinylio.gr). 
Οµορφος κόσµος κάθε ηλικίας µε καλοκαιρινή διάθεση απολαµβάνει τη θέα από τη βεράντα του µπαρ στον κόλπο µε τα σκάφη, την Αγία Ειρήνη και το στενό του Λάµπρου Κατσώνη. Στο ισόγειο, κλασική µπάρα και χορευτική διάθεση. 

Τήλος 
«Μικρό Χωριό», Μικρό Χωριό. Το πιο εντυπωσιακό bar/disco/night club του Αιγαίου, τις νύχτες ζωντανεύει µε τον φωτισµό του το εγκαταλειµµένο χωριό και υπόσχεται µαγικές στιγµές στους επισκέπτες του νησιού. 

Υδρα
«Το Πευκάκι», Καµίνι, τηλ. 22980-52.702,             6973-535709      . Μεζεδοπωλείο με θέα από ψηλά, λίγα τραπεζάκια κάτω από την κληµαταριά και υδραίικες νοστιµιές από ένα ευγενέστατο ζευγάρι, την Αννα και τον Στέφανο Πετρολέκα (15-20€ το άτοµο). 
«Τέσσερις Εποχές», Πλάκες Βλυχού, τηλ. 22980-53.698 (www.fourseasonshydra.gr). 
Το εστιατόριο-ταβερνάκι του µικρού ξενώνα, µε τη λευκή πέργκολα και τα τραπεζάκια δίπλα στο κύµα, σε ταξιδεύει στο παρελθόν. Είναι ανοιχτό όλη την ηµέρα, µε µεζεδάκια, παραδοσιακή ελληνική κουζίνα και φρέσκο ψάρι (20€ το άτοµο). 

Χαλκιδική. 
«Bubbles», Καλλιθέα, τηλ. 23740-25.052. 
Clubbing και έντονες στιγµές µέχρι τις πρωινές ώρες. Οµορφος κόσµος, ωραία µουσική και διασκέδαση σε νεολαιίστικους ρυθµούς. Γνωστό για τα καθαρά ποτά του και την ποικιλία από σφηνάκια. 
«Κουρσάρος», Παλιούρι. Το πιο hot beach bar της Χαλκιδικής στην παραλία Ξενιά µένει ανοιχτό µέχρι τις πρωινές ώρες µε ελληνικές και ξένες επιτυχίες. 

Χίος. 
«Αγκυρα», Μέγας Λιµνιώνας, τηλ. 22710-32.178. 
Οικογενειακή ταβέρνα µε µεγάλη ποικιλία µεζέδων, παραδοσιακές λιχουδιές, φρέσκα ντόπια κρέατα και θαλασσινά, ψητά στα κάρβουνα, µαγειρευτά φαγητά και σπιτικά γλυκά (15-18€ το άτοµο).

από: tanea.gr

Πάρος: Τα πολλά της πρόσωπα

Ο γύρος της Πάρου σε μία μόλις ημέρα αρκεί για να καταλάβεις γιατί πλήθη τουριστών συρρέουν εδώ. Τη μια υπέροχη αμμουδιά διαδέχεται άλλη, μεγαλύτερη. Ανάμεσά τους μικρές απομονωμένες ακτές προς εξερεύνηση. Δεν χρειάζεται να προγραμματίσεις πού θα σταματήσεις για μπάνιο. Aν με τη φαντασία «γκρεμίσεις» ό,τι σ' ενοχλεί από τα υπεράριθμα ξενοδοχεία και εξοχικά, δεν έχεις παρά να ζηλέψεις τους πρώτους τουρίστες που την ανακάλυπταν τις δεκαετίες του '60 και του '70.

Η Πάρος, αν και κορεσμένη σε τουριστικές υποδομές, διατηρεί πολλούς ενδιαφέροντες μικρόκοσμους, που εναλλάσσονται ανά μικρές αποστάσεις, προκειμένου να προσαρμοστούν σε κάθε γούστο. Στη διαδρομή θα συναντήσεις καλαμιές και ροδοδάφνες, γκαζόν και φοίνικες, αρκετά κάμπινγκ και ακόμη περισσότερα ξενοδοχεία.

Η Νάουσα έχει κλέψει πλέον τα φώτα από την Παροικιά. Προσπαθεί να διαμορφώσει έναν κοσμικό χαρακτήρα, με σημείο αναφοράς πάντα τα γραφικά λιμανάκια της, εκείνα στα οποία τα καλοκαιρινά ξημερώματα ξενυχτισμένοι τουρίστες συναντιούνται με αγουροξυπνημένους ψαράδες έτοιμους να λύσουν το καΐκι. Λίγο πιο πίσω από το λιμάνι της, ένα άλλο της πρόσωπο, πιο μαζικό, με rooms to let και disco που συνεχίζουν να παίζουν το «Big in Japan», σε κάνει να νιώθεις σαν κομπάρσος σε ταινία των '80s, διασκεδάζοντας στους ρυθμούς ξεχασμένων σουξέ, ενώ οι τιμές γίνονται όλο και πιο φιλικές.

Φεύγοντας προς την ενδοχώρα, το χωριό Κώστος εμφανίζεται, με τους παππούδες στην κεντρική πλατεία να πίνουν το πρωινό καφεδάκι τους παίζοντας τάβλι, με απίστευτη ησυχία, με κάτι τεράστιες βουκαμβίλιες και μια ταμπέλα που οδηγεί στο έτερο ορεινό χωριό, τις Λεύκες. Δεν θα φανταζόμασταν ποτέ πως ένα τέτοιο χωριό επιβιώνει σε ένα από τα πιο τουριστικά νησιά της Ελλάδας. Ενώ ανεβαίνουμε περπατώντας για την εξαιρετική πλατεία της Αγίας Τριάδας, η υφάντρα, η κυρία Ανέζα, ξεπροβάλλει αποφασισμένη να μας δείξει ένα προς ένα όλα της τα υφαντά.

Επόμενη στάση, Χρυσή Ακτή. Βeach volley, windsurf και ένα κεφάτο beach bar για δροσιστικές μπίρες και κοκτέιλ. Δράση, θάλασσα, αλμύρα, ηλιοκαμένα σώματα και διαρκής ενημέρωση για τον καιρό. Για να είμαστε χαρούμενοι στην Πάρο της Χρυσής Ακτής, θέλουμε μεγάλα κύματα και δυνατό αέρα!

Στο δε ψαροχώρι της Αλυκής αγαπημένο παιχνίδι των πιτσιρικάδων είναι η απογευματινή βαρκάδα. Κατεξοχήν ψαράδες οι κάτοικοί του, διατηρούν την ευασθησία τους για καλό φρέσκο ψάρι ακόμα και τους μήνες αιχμής. Παράλληλα, διατηρούν το έθιμο της «Γιορτής του Ψαρά» κάθε Αύγουστο, ρίχνοντας βεγγαλικά από τα καΐκια στο λιμάνι και χορεύοντας μαζί με τους επισκέπτες τους σε νησιωτικούς σκοπούς.

Η Πούντα, πάλι, είναι έτοιμη για απογείωση! Προορισμός από μόνη της για πολλούς Ευρωπαίους φανατικούς λάτρεις του kitebording, ως ένα από τα διεθνή κέντρα του συγκεκριμένου σπορ. Οσοι έρχονται εδώ κατασκηνώνουν ή νοικιάζουν κάπου κοντά στην παραλία και αδιαφορούν για το τι συμβαίνει στο υπόλοιπο νησί.

Με μια πανοραμική πρώτη ματιά, η Παροικιά με όλες τις αστικές της πινελιές προετοιμάζει για επιστροφή στη μεγαλούπολη. Η αίσθηση αλλάζει μόλις για λίγο χαθεί κάποιος στα δρομάκια της παλιάς πόλης, στην αυλή της Παναγιάς της Εκατονταπυλιανής, σε μικρά καφενεία και ταβερνάκια, όταν συναντήσει υπέροχα πρόσωπα ηλιοκαμένων γερόντων, βέρους Παριανούς να διηγούνται ιστορίες και ανέμελα παιδιά σε ένα ατελείωτο καλοκαιρινό παιχνίδι μέχρι αργά το βράδυ. Τότε που φεύγει το τελευταίο καράβι της ημέρας και μια τελευταία ματιά στη φωτισμένη Παροικιά θυμίζει πως, πρώτα απ' όλα, η Πάρος σήμερα είναι ένας από τους σημαντικότερους τουριστικούς προορισμούς της χώρας.

Επιλέξτε προσεκτικά ανάμεσα στις γεμάτες τρέλα μέρες της τουριστικής της παραζάλης ή στις πιο ήπιες, εκείνες που το νησί αφήνει να φανούν τα πραγματικά του χρώματα.

ΠΩΣ ΠΑΜΕ

Για την Πάρο έχουν δρομολόγια η Blue Star Ferries, η NEL Lines, η Αnek, η Hellenic Seaways και η Sea Jet. Αεροπορικά δρομολόγια πραγματοποιεί η Olympic air.

ΔΙΑΜΟΝΗ

Porto Paros Villas (T/22840-52.669, 52.670, 210-68.30.942, www.portparosvillas.com). Μπανγκαλόου σε ωραίο σημείο ανάμεσα στις Κολυμπήθρες και στο Μοναστήρι, με πλαζ της μονάδας και θέα στη Νάουσα. Από 130 έως 170 ευρώ το ένα. Δίπλα του λειτουργεί η δεύτερη μονάδα του Porto Paros, συνδυάζοντας πολλά δωμάτια, κήπους και φιλικές τιμές. Από 100 έως 140 ευρώ το δίκλινο. Οι δύο μονάδες μοιράζονται εστιατόριο, πισίνα, τένις, μπιτς βόλεϊ, γήπεδο μπάσκετ και πάρκο με νεροτσουλήθρες, το Aqua Paros.
Petres (Τ/22840-52.467, www.petres.gr). Ενα όμορφο και ήσυχο ξενοδοχείο στον Αγιο Ανδρέα της Νάουσας, με γυμναστήριο, σάουνα, jacuzzi, πισίνα και γήπεδο τένις. Ολα τα δωμάτια βλέπουν θάλασσα. Από 78 έως 132 ευρώ το δίκλινο.
Astir of Paros (Τ/22840-51.976, www.astirofparos.gr). Πεντάστερο ξενοδοχείο, συνώνυμο της κοσμικής ζωής στο νησί, λίγο έξω από τη Νάουσα, με όμορφους τροπικούς κήπους πάνω στη θάλασσα, ελικοδρόμιο, 2 εστιατόρια, φάρμα με βιολογικά προϊόντα και άλλες παροχές. Ενδεικτικές τιμές: 200 ευρώ το δίκλινο τη χαμηλή περίοδο, 552 ευρώ η executive souite.
Lefkes Village (T/22840-41.827, www.lefkesvillage.gr). Ξενοδοχείο στο ορεινό χωριό Λεύκες, που κρατάει ζωντανή την αισθητική του Αιγαίου με ποικίλους τρόπους στα δωμάτια και στους κήπους του. Από 70 έως 150 ευρώ.
Porto Paradiso (T/6995-602.553, www.porto-paradiso.com). Λιτά, άνετα, πέτρινα δωμάτια και ένα διαμέρισμα πάνω στην αμμουδιά της Χρυσής Ακτής, με θέα στη θάλασσα. Παρέχεται και χώρος φύλαξης windsurf. Από 50 έως 100 ευρώ το δίκλινο.
Poseidonion of Paros (Τ/22840-42.650, www.poseidon-paros.gr). Ξενοδοχείο της Χρυσής Ακτής σε προνομιακή θέση, ιδανικό για οικογένειες με πισίνες, εστιατόριο και μπαρ, τένις, spa και άλλες παροχές. Από 105 ευρώ το δίκλινο τη χαμηλή περίοδο έως 355 ευρώ το deluxe διαμέρισμα την υψηλή περίοδο.
Αγγελική (Τ/22840-91.235, 91.318, www.hotelageliki.com). Απλά, πεντακάθαρα και οικονομικά δωμάτια πάνω από την ψαροτεβάρνα της οικογένειας, με θέα στο λιμάνι της Αλυκής. Από 30 έως 70 ευρώ το δίκλινο, ανάλογα με την περίοδο.

Για κρατήσεις που αφορούν τη διαμονή σας επισκεφθείτε τo:
www.booking.com

ΦΑΓΗΤΟ

• Αλυκή (Τ/22840-91.235, 91.318). Παλιά ψαροταβέρνα με δικό της καΐκι πάνω στο λιμανάκι της Αλυκής.
• Δαμιανός (Τ/22840-51.057, 51.100). Ψαροταβέρνα μπροστά στη θάλασσα, γνωστή για την κακαβιά, την αστακομακαρονάδα της και άλλα θαλασσινά, στο λιμανάκι του Αμπελά.
• Γεμενί (Τ/22840-51.445, www.yemeni.gr). Παραδοσιακό οινομαγειρείο στη Νάουσα, με κοφτά τραπεζομάντιλα και μαγειρευτά της κυρα-Μαριώς Ζούμη.
• Ο Κλαρίνος (Τ/22840-41.608). Ψησταριά στις Λεύκες για κρέας και τοπικά πιάτα, όπως καραβόλους σκορδαλιά και ρεβίθια φούρνου.
• Το Μουράγιο. Φρέσκο ψάρι και προσεγμένες δροσερές σαλάτες δίπλα στην προκυμαία όπου δένουν τα καΐκια στην Αλυκή.
• Ο Μπαρμπαρόσσας (Τ/22840-51.391, www.barbarossa-paros.com). Γνωστό και ιστορικό εστιατόριο σε λιμανάκι της Νάουσας, που λειτουργεί αδιάκοπα από το 1963.
• Οινόη (Τ/22840-53.103). Προσιτή ταβέρνα με ωραίες γεύσεις σε μια αυλή της Νάουσας γεμάτη με γεράνια και βουκαμβίλιες.

ΓΙΑ ΚΑΦΕ/ΓΛΥΚΟ/ΠΟΤΟ
Καφενείο της Μαριγώς (Τ/22840-44.014). Για καφέ και γλυκό του κουταλιού ή τσίπουρο και μεζέδες, στην όμορφη πλατεία της Αγίας Τριάδας στο χωριό Λεύκες.
Χαμηλοθώρης (Τ/22840-51.570). Ζαχαροπλαστείο στη Νάουσα με μεγάλη ποικιλία νοστιμότατων γλυκών και παγωτών, δικού του εργαστηρίου. Ανοιχτό όλο το εικοσιτετράωρο.
Comeback. Μπαρ με ωραία ατμόσφαιρα σε ένα από τα λιμανάκια της Νάουσας.
Golden Garden. Για χαλαρό ποτό στη Χρυσή Ακτή, πάνω στο δρόμο προς Δρυό.

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ

Aqua Paros (T/22840-52.669). Νεροτσουλήθρες, πισίνα, εστιατόριο και μπαρ δίπλα στις Κολυμπήθρες.
Paros Kite Pro Center (T/22840-92.229, www.paroskite-procenter.com). Σταθμός του παγκόσμιου πρωταθλήματος kiteboarding και σχολή εκπαίδευσης για αρxάριους, αλλά και προχωρημένους, στην αμμώδη παραλία της Πούντας. Παραδίδονται και μαθήματα windsurfing.
Windsurf & Kiteboard Club (T/22840-42.900, 6932-737.376, www.sundwind.gr). Ενοικίαση εξοπλισμού και μαθήματα κυρίως windsurf αλλά και kiteboard στη Χρυσή Ακτή.
Πεζοπορία. Δύο διαδρομές ήπιας δυσκολίας που μπορείτε να ακολυθήσετε είναι: 1) Το παλιό βυζαντινό μονοπάτι, γνωστό και ως «βυζαντινός δρόμος», που ξεκινά από το χωριό Πρόδρομος στις Λεύκες (μία ώρα περίπου). 2) Στο χωριό Μάρπησσα, πίσω από τους μύλους υπάρχει μονοπάτι που κινείται ανατολικά και ανεβαίνει στο λόφο του Κεφάλου. Εδώ θα δείτε τα ερείπεια του ενετικού κάστρου του Νικολάου Α' Σωμαρίπα και το μοναστήρι του Αγίου Αντωνίου του 16ου αιώνα.

ΕΚΘΕΣΕΙΣ / ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ

Holland Tunel (Τ/22840-22.195, www. Hollandtunnelgallery.com). Γκαλερί με πολύ ενδιαφέρουσες εκθέσεις στην Παροικιά, αλλά και στο Μπρούκλιν.
Φεστιβάλ στο Πάρκο (T/22840-53.560, www.parkoparos.gr). Ενημερωθείτε από την ιστοσελίδα του πάρκου για τις φετινές ημερομηνίες και το πρόγραμμα του καλοκαιρινού φεστιβάλ.

ΑΓΟΡΕΣ

- Μωραΐτης (Τ/22840-51.350, 51.706, www.paroswines.gr). Οινοποιείο με οικογενειακή παράδοση στο παριανό κρασί και πολύ καλή συλλογή βιολογικών και μη κρασιών. Από το 2001 το παλιό οινοποιείο έχει διαμορφωθεί σε μουσειακό και εκθεσιακό επισκέψιμο χώρο.
- Τριπολιτσιώτης Στέλιος (Τ/22840-52.817, 52.584). Παντοπωλείο στη Νάουσα για παραδοσιακά προϊόντα Πάρου και άλλων κυκλαδίτικων νησιών.
- Υρια (Τ/22840-24.359, 28.388, www.yriaparos.com). Ομορφα κεραμικά θα βρείτε στο κατάστημα της Παροικιάς ή/και στο εργαστήρι πάνω από το χωριό Κώστος στην ενδοχώρα.

 kathimerini.gr

Λιμνοσπήλαιο Μελισσάνη

Εξαιρετικό γεωλογικό φαινόμενο το λιμνοσπήλαιο Μελισσάνη βρίσκεται στον Καραβόμυλο, 2 χιλιόμετρα από τη Σάμη Κεφαλονιάς.Η οροφή της κεντρικής αίθουσας του σπηλαίου έχει πέσει.Έτσι έχουν δημιουργηθεί δύο τμήματα, ένα ανοιχτό και ένα ....σκεπασμένο.

Η ξενάγηση στο σπήλαιο γίνεται με βαρκούλες.Ξεκινάει από το ξεσκέπαστο τμήμα του σπηλαίου και όπου το φως παιχνιδίζει στο νερό και τα τοιχώματα και συνεχίζεται στο σκεπασμένο τμήμα.

Το μήκος του λιμνοσπήλαιου στη Μελισσάνη είναι 160 μέτρα και το μεγαλύτερο βάθος της λίμνης είναι 39 μέτρα.

Στο κέντρο της λίμνης εκεί όπου αρχίζει το σκεπασμένο τμήμα υπάρχει ένα μικρό νησάκι, πάνω στο οποίο βρέθηκαν ευρύματα που πιστοποιούν τη λατρευτική λειτουργία του σπηλαίου κατά την αρχαιότητα.Γι'αυτό το λόγο το σπήλαιο Μελισσάνη ονομάζεται και Σπήλαιο των Νυμφών.

Η διαδρομή παρόλο που είναι μικρή είναι πανέμορφη και οι οδηγός της βάρκας αναλαμβάνει και τη ξενάγηση.

i-diadromi

Πρωτοχρονιά στο Ρίο της Βραζιλίας

Είναι γνωστό για το καρναβάλι του, αλλά την παραµονή της Πρωτοχρονιάς η µητρόπολη ζει µια ξεχωριστή γιορτή µε απίθανα κορµιά να κινούνται στις παραλίες στον ρυθµό εξωτικών χορών και να στέλνουν καραβάκια στη θεά της θάλασσας Γεµαγιά...

Ηταν τη δεκαετία του ‘50, μετά το «τσόρο» – το μουσικό είδος των τελών του 19 ου αιώνα – και τη σάμπα, όταν ένα νέο μουσικό είδος ξεκίνησε στο Ρίο ντε Τζανέιρο: η μπόσα νόβα. Ενα καινούργιο απαλό τραγουδάκι, «Το κορίτσι από την Ιπανέμα» των Τομ Ζομπίμ και Βινίσιους Μοράες, έκανε τον γύρο του κόσμου, κάνοντας διάσημη την Ιπανέμα και το Ρίο ντε Τζανέιρο, που αποθεώθηκε στη συνέχεια με τη Σελεσάο, όταν κατέκτησε το πρώτο της Παγκόσμιο Κύπελλο το 1958.

Εξωτικές παραλίες γεμάτες μελαψές καλλονές με σφριγηλά κορμιά, ρυθμός, χορός και τραγούδι, γρήγορα πανάκριβα αυτοκίνητα, πολυτελή ξενοδοχεία, αστέρες του Χόλιγουντ και προσωπικότητες του διεθνούς τζετ σετ εξακολουθούν ακόμη να χαρακτηρίζουν το εκτυφλωτικό Ρίο.

Αν και όλη η υφήλιος μιλάει για το καρναβάλι, οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν πόσο ιδιαίτερα γιορτάζεται η παραμονή του νέου έτους. Στις ίδιες καυτές παραλίες με τους κοκοφοίνικες, πλούσιοι και φτωχοί, άνδρες, γυναίκες και παιδιά, ντόπιοι και ξένοι, ντυμένοι στα λευκά θα τραγουδήσουν, θα χορέψουν, θα ανοίξουν σαμπάνιες και φτηνά κρασιά, θα στείλουν λουλούδια και καραβάκια στη θεά της θάλασσας Γεμαγιά, θα στήσουν τελετές στην άμμο, και θα ευλογηθούν από τη «μάε ντε σάντο», προσδοκώντας ο καπνός του πούρου της στα πρόσωπά τους να διώξει κάθε κακό της παλιάς χρονιάς και να πραγματοποιήσει τις μικρές επιθυμίες των απλών ανθρώπων.

Στο Σέντρου του Ρίο ντε Τζανέιρο

Το εµπορικό κοµµάτι βρίσκεται στο Σέντρου – το κέντρο της πόλης. Πανύψηλοι ουρανοξύστες φιλοξενούν τα γραφεία µεγάλων εταιρειών και τραπεζών κάνοντάς το πολύβουο και µε ασταµάτητη δραστηριότητα αφού εδώ εργάζονται χιλιάδες εργαζόµενοι.

Στο Σέντρου βρίσκονται τα περισσότερα µουσεία καθώς και τα όσα εναποµείναντα αποικιοκρατικά κτίσµατα. Το κέντρο διασχίζουν δύο µεγάλες λεωφόροι: η Αβενίδα Ρίου Μπράνκου και η Αβενίδα Πρεζιντέντε Βάργκας.

Η πλατεία Λάργκο ντα Καριόκα, στην καρδιά του Σέντρου, φιλοξένησε το 1723 την πρώτη δηµόσια κρήνη µε νερό του ποταµού Ρίο Καριόκα. Εδώ θα παρατηρήσετε και το συγκρότηµα που αποτελείται από ένα µοναστήρι και δύο εκκλησίες αφιερωµένες στον Σάντου Αντόνιου, που κτίστηκαν το 1608 από τους φραγκισκανούς µοναχούς σε ρυθµό µπαρόκ.

Παρά τη φήµη της ως εγκληµατικής πόλης, µπορώ να πω ότι το Ρίο, δεν έχει κάτι παραπάνω από οποιαδήποτε µεγαλούπολη και αν τηρήσει κάποιος τους κανόνες ασφαλείας δείχνοντας µια µικρή προσοχή, δεν έχει να φοβηθεί τίποτε.

Στην περιοχή βρίσκεται και το Teatro Municipal. Το εντυπωσιακό θέατρο κτίστηκε το 1905 και στεγάζει την όπερα και τη συµφωνική ορχήστρα της πόλης. Εκτός από το θέατρο διαθέτει και πολύ κοµψό καφέ.

Στον λόφο της Ζάχαρης

Ορατός από τις παραλίες του Ρίο όπου δεσπόζει στο βάθος, ο «λόφος της Ζάχαρης» βρίσκεται σε ύψος 396 µέτρων πάνω από τον κόλπο Γκουαναµπάρα. Θα τον επισκεφθείτε µε το εναέριο τελεφερίκ, που εκτελεί δύο διαδροµές, για να απολαύσετε την εκπληκτική θέα. Ο λόφος είναι πολύ δηµοφιλής στους αναρριχητές καθώς έχουν ήδη καταγραφεί 50 αναρριχητικές διαδροµές.

Το Κουρκουβάντου µε το άγαλµα του Λυτρωτή Χριστού

Σύµβολο της πόλης το άγαλµα του Λυτρωτή Χριστού πάνω στον λόφο Κουρκουβάντου, που σηµαίνει καµπούρα, είναι βεβαίως το δηµοφιλέστερο αξιοθέατο του Ρίο. Είναι το σηµείο όπου τα πρωινά συνωστίζονται οι τουρίστες στο τρενάκι της Ρούα Κόσµε Βέλιο για την ανάβαση στον 710 µ. ύψους λόφο.

Με ανοιχτά τα χέρια ο Λυτρωτής Χριστός φαίνεται να αγκαλιάζει την πόλη και να προστατεύει τους κατοίκους της. Το άγαλµα που τοποθετήθηκε ως εθνικό µνηµείο για τον εορτασµό της πόλης για τα εκατό χρόνια από την ανεξαρτησία από τους Πορτογάλους, ολοκληρώθηκε το 1931 από τον Γάλλο Πολ Λαντόβσκι µε την οικονοµική βοήθεια του Βατικανού.

Πρόκειται για έναν τσιµεντένιο σκελετό, επενδυµένο µε πλάκες σαπωνόλιθου, ύψους 30 µ., µήκους (των ανοιχτών χεριών) 28 µ. και µε βάρος πάνω από 1.000 τόνους. Ο οδοντωτός εγκαινιάστηκε το 1884, και αρχικά κινούνταν µε ατµό, ενώ από το 1912 µε ηλεκτρικό ρεύµα. Σήµερα το τρένο µπαίνει στο δάσος από µια µεταλλική γέφυρα 75 µέτρων.

Η λιµνοθάλασσα Ροντρίγκου ντε Φρέιτας

Μια «καρδιά» µε περίµετρο 8 χλµ. όπου καθρεφτίζονται 5 συνοικίες του Ρίο είναι η λιµνοθάλασσα Ροντρίγκου ντε Φρέιτας. Αγαπηµένη διαδροµή για ποδηλάτες, µιας και υπάρχει σηµατοδοτηµένος ποδηλατόδροµος, ενώ περιµετρικά βρίσκονται αθλητικά γήπεδα, καθώς και ιδιωτικά κλαµπ για θαλάσσια σπορ.

Αγαπηµένη και για οικογένειες για την κυριακάτικη βόλτα, γι’ αυτό άλλωστε θα βρείτε πολλά εστιατόρια όλων των ειδών, τα περισσότερα εκ των οποίων φιλοξενούν ζωντανές ορχήστρες. Το 1895 ιδρύθηκε εκεί και η Λέσχη Κωπηλασίας, την οποία διαδέχθηκε το 1912 η ποδοσφαιρική λέσχη Φλαµένγκο όπου ανήκουν ο Τσίκο και ο Ροµάριο.

Το Νιτερόι και τα άλλα µουσεία του Ρίο

Αξίζει να διαθέσετε χρόνο για να επισκεφθείτε κάποια από τα µουσεία της πόλης: το Εθνικό Καλών Τεχνών µε πίνακες ζωγραφικής και γλυπτά, όπου θα έχετε την εικόνα της βραζιλιάνικης τέχνης του 20ού αιώνα, το Λαϊκής Τέχνης Edson Carneiro, πολύ ξεχωριστό µε πολύ καλό πωλητήριο, το µουσείο πολύτιµων λίθων του καταστήµατος H Stern, το Carmen Miranda αφιερωµένο στη βραζιλιάνα χολιγουντιανή σεξοβόµβα µε διάφορα κοστούµια της και φωτογραφίες, και το µουσείο του διάσηµου «καριόκα» µουσικοσυνθέτη Εκτόρ Βίλα Λόµπος, «πατέρα» της σύγχρονης βραζιλιάνικης κλασικής µουσικής, συνθέτη και των πασίγνωστων λυρικών τραγουδιών Μπατσιάνας Μπραζιλέιρας.

Μην παραλείψετε το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης στο Νιτερόι, έργο του αρχιτέκτονα Νιµάγερ που µοιάζει µε ιπτάµενο δίσκο και είναι πολύ όµορφα φωτισµένο τα βράδια. Θα φτάσετε από τη γέφυρα Πρεζιντέντε Κόστα ε Σίλβα, που εγκαινιάστηκε το 1974, και έχει µήκος 14 χλµ. στον κόλπο της Γκουαναµπάρα. Το µουσείο φιλοξενεί περιοδικές εκθέσεις καθώς και τη συλλογή σύγχρονης τέχνης του δόκτορος Ζουάου Σαταµίνι.

Τα ελικοειδή Καλκαντάου

Σίγουρα θα προσέξετε τα µωσαϊκά πεζοδρόµια της παραλίας Κοπακαµπάνα, που σχεδιάστηκαν από τον Μπουρλ Μαρξ – τον διασηµότερο σχεδιαστή εξωτερικών χώρων. Ακολουθώντας τη γραµµή της ακτής, ελικοειδή µοτίβα µε πορτογαλέζικη πέτρα από λευκές, µαύρες και κόκκινες πλάκες κατά µήκος του πεζοδρόµου είναι θα λέγαµε ορόσηµο της παραλίας.

Κάτω από τη σκιά των φοινικόδεντρων, θα τα περπατήσετε µαζί µε καριόκας και τουρίστες ενώ οι µικροπωλητές θα τα διαλέξουν για να αραδιάσουν την πραµάτεια από γυαλιά ηλίου, µαγιό και παρεό, και οι υπαίθριοι ζωγράφοι για να εµπνευστούν ένα γρήγορο πορτρέτο. Αλλοι θα προτιµήσουν το τζόγκινγκ, ή το ποδήλατο στον ενδιάµεσο ποδηλατόδροµο, ενώ δίπλα στη λεωφόρο θα τρέχουν πανάκριβα σπορ αυτοκίνητα και λιµουζίνες.

Η παραµονή της Πρωτοχρονιάς στο Ρίο…

Σίγουρα µετά το Καρναβάλι, η Πρωτοχρονιά στο Ρίο ντε Τζανέιρο είναι η σηµαντικότερη γιορτή. ∆εν είναι µόνο οι επισκέπτες απ’ όλον τον κόσµο, αλλά και οι ντόπιοι που συµµετέχουν µε την ψυχή τους. Περισσότεροι από 2 εκατοµµύρια κάθε χρόνο είναι οι συµµετέχοντες που κατακλύζουν την Κοπακαµπάνα ως κέντρο των εκδηλώσεων.

Μουσικές σκηνές κατά µήκος της παραλίας φιλοξενούν ζωντανά σόου µε χορευτική µουσική. Τα µεσάνυχτα µε την έλευση του νέου χρόνου αρχίζουν τα πυροτεχνήµατα. Βρίσκονται σε βάρκες σε ασφαλή απόσταση από την ακτή και διαρκούν περίπου 20 λεπτά.

Αλλοι τα παρακολουθούν από τα µεγάλα ξενοδοχεία, άλλοι από τα κρουαζιερόπλοια, ενώ η πλειονότητα στέκεται στην άµµο της παραλίας. Οσοι επισκεφθήκατε παραµονή Πρωτοχρονιάς το Ρίο πριν από µερικά χρόνια, θα θυµάστε τα πυροτεχνήµατα από το Κάστρο της Κoπακαµπάνα, τα οποία όµως πλέον απαγορεύονται για λόγους ασφαλείας.

Αντ’ αυτού µια γιγαντιαία ρόδα τοποθετήθηκε στον ίδιο χώρο µε ειδικά εφέ που προβάλλει εικόνες της πόλης την ώρα της αντίστροφης µέτρησης. Επίσης για τους ίδιους λόγους έχουν µαταιωθεί τα πάρτι στην Ιπανέµα, µια και πρόκειται για µια στενή λωρίδα άµµου.

Εφέτος αναµένεται λαµπρή γιορτή, καθώς το 2014 θα φιλοξενηθεί το Παγκόσµιο Κύπελλο ποδοσφαίρου. Αν προτίθεστε να ταξιδέψετε, καλό είναι να προγραµµατίσετε το ταξίδι σας εγκαίρως ώστε να πετύχετε καλύτερες τιµές.

Στις διάσηµες παραλίες

Φαίνονται εντυπωσιακές, µε ξανθιά άµµο, κοκοφοίνικες και τα πολυτελή ξενοδοχεία στην αντίπερα πλευρά του δρόµου. ∆υστυχώς όµως δεν φηµίζονται για τα καθαρά και ήρεµα νερά τους. Μόνο ανυποψίαστοι ξένοι αποτολµούν να κολυµπήσουν, καθώς τα νερά είναι πρωτίστως επικίνδυνα.

Και είναι χιλιάδες οι τουρίστες που τις κατακλύζουν µαζί µε καριόκας και φαβελάδος. Πλούσιοι και φτωχοί, νέες και νέοι επιδεικνύουν τα κάλλη τους µε µικροσκοπικά µαγιό ή αθλούµενοι µε το «φουτεβόλεϊ» που παίζεται µόνο µε τα πόδια, το κεφάλι και το στήθος, το σέρφινγκ, και κάποιοι την καποέιρα (το άθληµα της καποέιρα είναι ένα αµάλγαµα φυλετικής πάλης µε συνοδεία µουσικής κρουστών, χορών και αφρικανικών τραγουδιών).

Ξεκινώντας από τη Λεµπλούν µε τα ανεµόπτερα, µετά την Ιπανέµα, την Κοπακαµπάνα και, τέλος, τη Λεµέ, οι συνεχόµενες αυτές παραλίες συγκεντρώνουν τον περισσότερο κόσµο που στην πλειονότητά του επιζητεί γνωριµίες.

Η Ιπανέµα θεωρείται η πιο σικ παραλία της πόλης, καθώς είναι πιο ήρεµη από την Κοπακαµπάνα, πιο ασφαλής και πιο καθαρή. Η λέξη Ιπανέµα είναι ινδιάνικη και σηµαίνει «επικίνδυνα νερά», καθώς έχει ψηλά κύµατα.

Στις τουριστικές αυτές περιοχές η αστυνόµευση είναι ακόµη πιο έντονη έτσι ώστε η παραµονή των τουριστών να είναι απόλυτα ασφαλής. Αν και δεν πρόκειται για οργανωµένες παραλίες µε τα δικά µας πρότυπα, τίποτε δεν θα σας λείψει, καθώς συνεχώς περνούν πλανόδιοι πωλητές µε δροσιστικά ποτά και φρούτα, και είναι πολλά τα κιόσκια για κάποιο σνακ.

Η φαβέλα Ροσίνια

Η φαβέλα Ροσίνια βρίσκεται µετά την παραλία Λεµπλούν στη σκιά των πολυτελών ξενοδοχείων του Ρίο και είναι η µεγαλύτερη και καλύτερα οργανωµένη φαβέλα, ενώ πολλοί κάτοικοί της ανήκουν στη µεσαία τάξη.

Η Ροσίνια ξεκίνησε να δηµιουργείται τη δεκαετία του ’40, όταν µια οµάδα αστέγων καταπάτησε γη που αρχικά ανήκε στον Γάλλο Don Castro Guidon και η εταιρεία που ανέλαβε την πώλησή της κήρυξε πτώχευση.

Καταλαµβάνει έκταση 723 τ.χλµ. πάνω στους λόφους και οι κάτοικοί της ξεπερνούν τις 200.000. Σχολεία, νηπιαγωγεία και παιδικοί σταθµοί, δηµόσια κέντρα υγείας, ραδιοφωνικός σταθµός, γήπεδο ποδοσφαίρου, σχολή σάµπας, τράπεζα, τηλεφωνικό κέντρο, ταχυδροµεία, ένα ξενοδοχείο, περισσότερα από 2.000 καταστήµατα, µία κεντρική αγορά φρούτων και κρεάτων καθώς και δύο αστυνοµικά τµήµατα εξυπηρετούν τους κατοίκους της φαβέλας.

Υπάρχει συγκοινωνία µε αυτοκίνητα ή µηχανάκια-ταξί που µεταφέρουν τους κατοίκους σε διάφορα σηµεία της φαβέλας. ∆ιάσηµος, µε πολλά βραβεία, είναι ο συνεταιρισµός µοδιστρών της Ροσίνια, ο οποίος έχει ράψει ρούχα για λογαριασµό µεγάλου βραζιλιάνικου οίκου υψηλής ραπτικής αλλά και για τον Καρλ Λάγκερφελντ, και έχει εκθειαστεί από συντάκτες µόδας των περιοδικών «Vogue» και «Elle».

Μπορείτε να επισκεφθείτε τη φαβέλα καλύτερα σε οργανωµένη περιήγηση µε ξεναγό ώστε να εξασφαλίσετε µια ασφαλή περιήγηση. Οπως και να ’χει, µη φορέσετε εντυπωσιακά ρούχα, κοσµήµατα και αφήστε τις ακριβές φωτογραφικές µηχανές στο ξενοδοχείο.

Πρόσβαση

Αρκετές είναι οι αεροπορικές εταιρείες που πετούν για Ρίο ντε Τζανέιρο μέσω ενδιάμεσου σταθμού.

Ανάμεσά τους η Lufthansa μέσω Φραγκφούρτης, η Alitalia μέσω Ρώμης, η Iberia μέσω Μαδρίτης, η KLM μέσω Αμστερνταμ, κ.ά.

Μέσα στην πόλη προτιμήστε καλύτερα, για λόγους ασφαλείας, τα ταξί, τα οποία έχουν και οικονομικές τιμές.

Διαμονή

Η ζωή κυλά στις παραλίες, ειδικότερα κατά την περίοδο των εορτών όπου είναι το επίκεντρο των εκδηλώσεων, οπότε διαλέξτε ξενοδοχείο σε κάποια απ’ αυτές.

Θρυλικό το πολυτελές ξενοδοχείο «Copacabana Palace» (τηλ.:+55-2154.870.70) στην ομώνυμη παραλία, που κτίστηκε το 1920 από τον Γάλλο Ζοζέφ Ζιρ. Στα δωμάτιά του φιλοξενήθηκαν προσωπικότητες από τη Μάρλεν Ντίντριχ ως τη βασίλισσα Ελισάβετ.

Μόλις δύο τετράγωνα από την ίδια παραλία και οικονομικότερο, το τριών αστέρων «Hotel Astoria Copacabana» (Rua Republica do Peru, τηλ.:             +55-2125.459.090      ).

Στην παραλία Ιπανέμα, πολύ καλό το «Ipanema Plaza» (τηλ.:            +55-2136.872.000      ).

Φαγητό

Στο Ρίο παρελαύνουν όλες οι κουζίνες του κόσμου, μέσα από τα αμέτρητα εστιατόρια, διασκορπισμένα σε κάθε γωνιά της πόλης: από ένα ζεστό χοτ ντογκ ή ένα βραστό καλαμπόκι στα κιόσκια, στη φεϊζοάδα, που είναι και το εθνικό φαγητό με μαύρα φασόλια και διάφορα είδη χοιρινού κρέατος, στα τυπικά βραζιλιάνικα μπάρμπεκιου με τις σούβλες, με διάφορα κρέατα να πηγαινοέρχονται από τραπέζι σε τραπέζι, αλλά και στην εκλεπτυσμένη γαλλική κουζίνα.

Φυσικά θα απολαύσετε τον καλό καφέ της «Confeitaria Colombo» (Rua Goncalves Dias 32), που άνοιξε στο Σέντρου το 1894 ως βικτοριανή τσαγερία και διαθέτει ποικιλία από σάντουιτς, ενώ τα Σάββατα σερβίρει και φεϊζοάδα μια και η παράδοση θέλει να τρώγεται μόνο το Σάββατο.

Στην Ιπανέμα, το «Casa da Feijoada» (Rua Prudente de Moraes 10) θεωρείται ένα από τα καλύτερα εστιατόρια βραζιλιάνικης κουζίνας.

Καλό εστιατόριο για μπάρμπεκιου με μεγάλη ποικιλία στον μπουφέ με σαλάτες και θαλασσινά είναι το «Marius» (Av. Atlantica 290-B, Leme), όπου μπορείς να φας όσο θέλεις με την ίδια τιμή.

Στο Σέντρου το «Cais do Oriente» (Rua Visconde de Itabora 8) στεγάζεται σε μια παλιά αποθήκη του 1878, με έπιπλα-αντίκες και μεγάλους καθρέπτες. Το μενού περιλαμβάνει πιάτα μεσογειακά και εξωτικά, όπως τη γλυκόξινη πάπια και το τηγανητό ρύζι με ξηρούς καρπούς και το ριζότο γαρίδας με βασιλικό.

Το «Porco» (v. Infante Dom Henrique s/n, Parque do Flamengo) είναι μια «τσουρασκαρία», δηλαδή ένας «ναός» του ψητού κρέατος, όπου θα απολαύσετε διάφορα κρέατα και κρεατονοστιμιές, ψημένα αργά στα κάρβουνα ή στη σούβλα. Περιλαμβάνεται επίσης μπουφές με διάφορες σαλάτες και ορεκτικά, όλα μαζί στην ίδια τιμή.

Στην Ιπανέμα και η «Churrascaria Carreto» (Rua Visconde de Piraj 112), με μεγάλη ποικιλία κρεάτων και μπουφέ με σαλάτες και ορεκτικά, αλλά και με θαλασσινά για όσους δεν αγαπούν το κρέας.

Φυσικά παντού σερβίρεται το διάσημο ποτό «καϊπιρίνια» - το κοκτέιλ από «κατσάσα» (ρούμι ζαχαροκάλαμου), με πράσινο λεμόνι, ζάχαρη και θρυμματισμένο πάγο.

 tovima.gr

Σαμοθράκη: Ένα παράξενο, ιδιαίτερο και μυστηριώδες νησί

Λένε ότι η Σαμοθράκη είναι παράξενο νησί, ιδιαίτερο, μυστηριώδες. Και ότι όποιος πηγαίνει εκεί βιώνει, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, το μυστήριό της. Ειδικά τα βράδια του καλοκαιριού, όταν έχει φεγγάρι, πάνω από το... «Φεγγάρι», όπως αποκαλούν οι ντόπιοι το όρος Σάος (και την ψηλότερη κορυφή του), που δεσπόζει στο νησί. Αλλά και την άνοιξη! Οταν οι μυρωδιές της φύσης μπλέκονται με τον θαλασσινό αέρα, σε μια συνάντηση με τη Σαμοθράκη στην αυθεντική της κατάσταση, με τους δικούς της μόνο ανθρώπους, χωρίς τους ξένους του καλοκαιριού.

Σε τούτο τον τόπο, ήδη από την αρχαιότητα, κατέφτανε κόσμος από πολλά και διάφορα μέρη. Ηταν τα Καβείρια Μυστήρια, η μεγάλη εξάπλωση των οποίων άρχισε τον 3ο αιώνα π.Χ.· τα μυστήρια εκείνα για τα οποία έχουμε τα λιγότερα στοιχεία -λιγότερα και από τα Ελευσίνια- και τελούνταν στο χώρο του «Ιερού των Μεγάλων Θεών», τον σημαντικότερο αρχαιολογικό τόπο στο νησί σήμερα, ενώ λέγεται ότι η μύηση σε αυτά σχετιζόταν περισσότερο με τη ζωή και λιγότερο με το θάνατο.

Οι μυημένοι, βέβαια, οι οποίοι ήταν και ελεύθεροι, και δούλοι, φρόντισαν να κρατήσουν καλά κρυμμένα τα μυστικά τους. Σήμερα το μόνο που γνωρίζουμε είναι ότι η θρησκεία των Καβείρων και οι μυστηριώδεις ιεροτελεστίες τους ενέπνεαν παντού φόβο, επειδή θεωρούσαν πως οι Κάβειροι ήταν πολύ σκληροί όταν επέβαλλαν τιμωρίες. Αλλά και ότι όσοι μυούνταν στα μυστήρια των Καβείρων αποκτούσαν τη δύναμη να αποφεύγουν τους κινδύνους, να πετυχαίνουν στις πιο αβέβαιες προσπάθειες και να νικούν τους εχθρούς. Ισως με αυτό να συνδέεται και ο θρύλος που θέλει τους γονείς του Μεγάλου Αλεξάνδρου, τον Φίλιππο Β΄ και την Ολυμπιάδα, να συναντιούνται για πρώτη φορά στο νησί. Αλλά και η σύλληψη του μετέπειτα μεγάλου στρατηλάτη να... πραγματοποιείται εδώ.

Η Σαμοθράκη, όμως, είναι γνωστή σε ολόκληρο τον κόσμο και για έναν ακόμη λόγο, για το περίφημο αρχαιοελληνικό άγαλμα της Νίκης, ύψους 2,75 μέτρων, που βρέθηκε στο νησί το 1863 και εκτίθεται σήμερα στο Μουσείο του Λούβρου, στο Παρίσι. Στο μουσείο του αρχαιολογικού χώρου που αναφέραμε παραπάνω και αξίζει να το επισκεφτείτε στην περιοχή του Παλαιοχωρίου, υπάρχει ένα αντίγραφο της Νίκης, που πρέπει οπωσδήποτε να δείτε.

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ

Η γνωριμία με τη Σαμοθράκη, που την προσεγγίζουμε αφού ταξιδέψουμε ώς την Αλεξανδρούπολη και περάσουμε απέναντι με φέρι, δεν μπορεί παρά να περιλαμβάνει πολλή και πυκνή βλάστηση, τρεχούμενα νερά και... βουνό, λιγότερη παραλία και θάλασσα. Εδώ, άλλωστε, στην «ψηλή Θράκη», όπως είναι η ερμηνεία του ονόματός της από το «σάμος», που στα αρχαία ελληνικά σημαίνει «ψηλός», το μεγαλύτερο μέρος της έκτασής της καταλαμβάνει το όρος Σάος, που είναι «τόσο ψηλό, που κρύβει το φεγγάρι». Εξ ου, λοιπόν, και η ψηλότερη κορυφή του, η οποία αγγίζει τα 1.611 μέτρα, ονομάζεται «Φεγγάρι». Η δε Σαμοθράκη είναι το τρίτο ψηλότερο νησί της χώρας, μετά την Κρήτη και την Εύβοια!

Η βόλτα, λοιπόν, στο βουνό είναι εκ των ων ουκ άνευ. Από τα ψηλά του έρχεται το ποτάμι που ακούει στο όνομα «Φονιάς» (!) και το οποίο κατεβαίνοντας δημιουργεί μια σειρά από μικρές και μεγάλες βάθρες - ιδανικές για κολύμπι στα πολύ κρύα νερά τους. Κάθε χρόνο, μάλιστα, έρχονται εδώ ουκ ολίγοι κατασκηνωτές από όλο τον κόσμο για να απολαύσουν τη σκιά του βουνού και τη δροσιά των υδάτων του μακριά από τη θάλασσα και την πολυκοσμία.

Οι βάθρες είναι αρκετές και ο βαθμός δυσκολίας για να προσεγγίσετε τις ψηλότερες από αυτές μεγαλώνει, γι' αυτό επιδείξτε σύνεση και προσοχή. Το όνομα του ποταμού, άλλωστε, τα λέει όλα. Υπάρχουν όμως και άλλα σημεία με βάθρες, πιο τουριστικά και πιο προσιτά στους περισσοτέρους, όπως η Γριά Βάθρα, που βρίσκεται πιο χαμηλά, στην περιοχή των Θερμών. Εδώ υπάρχουν επίσης θερμά λουτρά, ενώ το καλοκαίρι συνωστίζονται οι περισσότεροι επισκέπτες του νησιού, γι' αυτό υπάρχει καλή τουριστική υποδομή.

Από τα Θερμά, μπορείτε να κινηθείτε προς το Παλαιοχώρι με τα αρχαία του, αλλά και την παραλιακή -και λιγότερο γραφική- Καμαριώτισσα, που φιλοξενεί το λιμανάκι του νησιού, ενώ συγκεντρώνει και το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της Σαμοθράκης, ειδικά το χειμώνα και την άνοιξη, όταν δεν έχουν ανοίξει ακόμα τα... καλοκαιρινά στέκια. Τούτη την εποχή, θα βρείτε εδώ και τα περισσότερα καταλύματα και ταβέρνες.

Και η βόλτα συνεχίζεται. Σε απόσταση 7 - 8 χιλιομέτρων από την Καμαριώτισσα, δεσπόζει η αμφιθεατρικά χτισμένη και πολύ περιποιημένη Χώρα του νησιού, το οικιστικό στολίδι της Σαμοθράκης. Με πάμπολλα φροντισμένα και πολλά αναπαλαιωμένα σπίτια, αλλά και καφενεία, μπαράκια, ταβερνάκια και πολύ συμπαθητικά καταστήματα (στο φόρτε τους το καλοκαίρι και αυτά), η βόλτα στα καλντερίμια της Χώρας είναι must και... αγαπημένη συνήθεια τα ανοιξιάτικα και καλοκαιρινά απογεύματα και βράδια στο νησί, ακόμη και τώρα που δεν είναι όλα ανοιχτά.

Το σημειώνουμε και αυτό και προχωράμε ακόμη πιο ανατολικά για τα υπόλοιπα χωριά του νησιού, με μια στάση που επιβάλλεται στον ορεινό Προφήτη Ηλία. Εδώ ερχόμαστε οπωσδήποτε για κατσικάκι στη σούβλα, το οποίο σερβίρεται σε οποιαδήποτε ταβέρνα του χωριού κι αν επιλέξουμε να καθίσουμε. Είναι το έτερο must (γαστρονομικό αυτήν τη φορά) της περιήγησής μας στο νησί και δεν το παραβλέπουμε.

Κι αν τέλος μας έπιασε η ζέστη και επιθυμούμε μια βουτιά σε νερό... θαλασσινό, η Σαμοθράκη διαθέτει κάμποσες βοτσαλωτές παραλίες, αλλά και μία (και μοναδική) αμμώδη και πολύ καλή επιλογή, την Παχιά Αμμο, με τα καθαρά της νερά, λίγη οργάνωση και πολύ ελεύθερο χώρο και άνεση. Για μπάνιο με φόντο το επιβλητικό Σάος και μια αίσθηση μυστηρίου να πλανάται στον αέρα... Είναι τα σύννεφα που «παιχνιδίζουν» στην κορυφή του. Ισως και οι Κάβειροι που μένουν για πάντα εδώ.

ΠΩΣ ΠΑΜΕ

Για να φτάσουμε στη Σαμοθράκη, πρέπει πρώτα να διανύσουμε 840 - 850 χιλιόμετρα ώς την Αλεξανδρούπολη από την Αθήνα και περίπου 330 χιλιόμετρα από τη Θεσσαλονίκη, είτε με το αυτοκίνητό μας, είτε με ΚΤΕΛ, είτε με τρένο. Από την Αθήνα επίσης, μπορούμε να ταξιδέψουμε ώς την πρωτεύουσα του νομού Εβρου αεροπορικώς και από εκεί να συνεχίσουμε ακτοπλοϊκώς ώς τη Σαμοθράκη (Λιμεναρχείο Σαμοθράκης, Τ/25510-41.305).

 kathimerini.gr