Μυτιλήνη, η γοητεία του φυσιολάτρη

Υπάρχουν άνθρωποι που ηδονίζονται από τα κινηματογραφικά τοπία και πιστεύουν πως οι καλύτερες διακοπές γίνονται εκεί που νιώθεις το μεγαλύτερο μαγνητισμό. Δέκα χιλιόμετρα καθαρής αμμουδιάς, νερά με κρυστάλλινη διαύγεια και ένας ορίζοντας που δεν σταματάει παρά μόνο στο απέραντο γαλάζιο είναι η καλύτερη εγγύηση για τους λάτρεις της θάλασσας. Μόλις γύρισα από τα Βατερά, την ομορφότερη παραλία της Λέσβου, που συμπεριλαμβάνεται στο top ten των πιο προικισμένων παραλιών της Ελλάδος.

Αυτονόητο ότι η ακτή έχει «Γαλάζια Σημαία», ενώ κατά μήκος της λειτουργούν σύγχρονες ξενοδοχειακές μονάδες που διαθέτουν όλες τις ανέσεις. Επίσης υπάρχουν εστιατόρια, γραφικές ταβέρνες για νόστιμους γαστρονομικούς συνδυασμούς και κέντρα νυχτερινής διασκέδασης για βραδιές όλο ζωντάνια και ξεφάντωμα. Επιπλέον η περιοχή προσφέρεται για θαλάσσια σπορ, εκδρομές με καραβάκια στα γειτονικά ακρογιάλια και πεζοπορικές εξερευνήσεις.

Στα άκρα της θάλασσας εκβάλλουν δυτικά ο Αλμυροπόταμος και ανατολικά ο Βούρκος ποταμός, οι οποίοι αποτελούν ενδιαφέροντες υγροβιότοπους. Ειδικά ο Αλμυροπόταμος, ο οποίος πηγάζει απ’ τις θερμοπηγές του Πολιχνίτου και έχει νερό όλο το χρόνο, δίνει καταφύγιο σε πολλές χελώνες, νερόφιδα, νερόκοτες και διάφορα άλλα είδη πουλιών, που ξεκόβουν απ’ τους γειτονικούς υγροβιότοπους του κόλπου Καλλονής. Στα πλεονεκτήματα του Αλμυροπόταμου είναι οι παρόχθιοι δρόμοι, που επιτρέπουν την εύκολη εξερεύνησή του σε μεγάλο βάθος. Εξαιρετική και ενδιαφέρουσα είναι και η πανίδα της περιοχής με σπάνια είδη λουλουδιών.

Τα κοντινά καταπράσινα βουνά είναι κατάσπαρτα με μικρά ξωκλήσια και απομεινάρια πολιτισμού από άλλες εποχές. Μια ιστορία χιλιάδων χρόνων απλώνεται μπροστά στα μάτια του επισκέπτη που αντικρίζει μαρμάρινα υπολείμματα αρχαίων ναών να σώζονται στα θεμέλια παλαιοχριστιανικών εκκλησιών που μαρτυρούν ένα ένδοξο παρελθόν.

Μυθολογία

Μεταξύ μύθου και ιστορίας, σαν πρώτοι αποικιστές της Λέσβου αναφέρονται οι Πελασγοί. O Όμηρος ονομάζει το νησί Mάκαρος έδος, δηλαδή βασίλειο του Mάκαρα. Παιδιά του μυθικού εκείνου βασιλιά ήταν η Mυτιλήνη, η Mήθυμνα, η Άντισσα, η Aρίσβη, η Πύρρα και ο Έρεσος. Aπ’ αυτούς πήραν αντίστοιχα τα ονόματά τους και οι πόλεις του νησιού. H Mήθυμνα παντρεύτηκε το Θεσσαλό ήρωα Λέσβο, που είχε κάποτε φτάσει στο νησί, ενώ σύμφωνα με άλλη παράδοση, ήταν γυναίκα του Λεπέτυμνου, άλλου μυθικού επίσης ήρωα που έδωσε το όνομά του στο ομώνυμο βουνό του νησιού.

Kατά τον Tρωϊκό Πόλεμο, η πόλη της Mήθυμνας είχε υποστεί συχνά επιθέσεις των Aχαιών. Σε μια από τις επιχειρήσεις ο Aχιλλέας την είχε πολιορκήσει και την κυρίευσε ύστερα από προδοσία της Πεισιδίκης, κόρης του βασιλιά, η οποία του μήνυσε με την τροφό της, ότι θα τους παράδινε την πόλη, αν της υποσχόταν ότι θα την έπαιρνε γυναίκα του. Mετά την κατάληψη της πόλης όμως, ο Aχιλλέας σκότωσε την Πεισιδίκη, τιμωρώντας την για την προδοσία της πατρίδας της.

Πρέπει να δείτε
Στην ανατολική πλευρά του κόλπου της Καλλονής βρίσκεται ο Πολιχνίτος, που απέχει 6 χλμ. από τα Βατερά. Είναι από τις πιο γραφικές κωμοπόλεις της Λέσβου. Επιβλητικά αρχοντικά, νεοκλασικά δημόσια κτίρια, ένα πανέμορφο πολιτιστικό πολύκεντρο και η εντυπωσιακή τρίκλιτη βασιλική του Αγίου Γεωργίου συνθέτουν την εικόνα μιας περιοχής με πλούσιο παρελθόν. Το όνομά του πήρε από την ένωση των λέξεων «πολλά ίχνη» , γιατί κατά την προφορική παράδοση πολλά μικρά χωριουδάκια (ίχνη) κυρίως παραλιακά για τον φόβο των πειρατών αναγκάσθηκαν να μετοικήσουν στη σημερινή περιοχή, που βρίσκεται μακριά από τη θάλασσα, περιβάλλεται από υψώματα και είναι αόρατη, τόσο από τον κόλπο της Καλλονής όσο και από το Αιγαίο Πέλαγος.

Η φύση χάρισε στον Πολιχνίτο τις πιοθερμές πηγές στην Ευρώπη, που αναβλύζουν μέσα από ηφαιστειογενή πρωτογενή και δευτερογενή πορώδη πετρώματα. Η θερμοκρασία του νερού είναι μεταξύ 67 και 92 βαθμών Κελσίου και στους λουτήρες μεταξύ 42 και 44 βαθμών Κελσίου. Θεωρούνται εφάμιλλες του Βισμπάντεν της Γερμανίας και έχουν θεραπευτικές ιδιότητες (πέρα από τις χαλαρωτικές) για χρόνιους ρευματισμούς, αρθροπάθειες, χρόνιες σπονδυλαρθρίτιδες, οσφυοισχιαλγία, δευτεροπαθείς δερματικές παθήσεις, ουρική αρθρίτιδα, φλεγμονώδεις παθήσεις γυναικολογικής προέλευσης, δυσλειτουργία σαλπίγγων κ.ά.

Το νερό που τρέχει ελεύθερο και αχνίζει με φυσαλίδες, βάφει κόκκινο τον πυθμένα από θερμόφιλα ζωύφια που αναπτύσσονται. Στις εγκαταστάσεις είναι άοσμο με οξυανθρακιά χλωριούχα και θεϊκά άλατα ασβεστίου, νατρίου με ελεύθερο διοξείδιο του άνθρακα, ενώσεις σιδήρου, μαγνησίου, μαγγανίου με οξυγόνο και ίχνη ιωδίου, βρωμίου. Υπάρχουν δυο δεξαμενές η μία κατασκευασμένη επί τουρκοκρατίας, ενώ για τις ανάγκες των επισκεπτών λειτουργεί ανακαινισμένος ξενώνας με 20 κρεβάτια και μικρό καφενεδάκι.

Προχωρώντας προς τα βόρια βρίσκονται οι αλυκές Πολιχνίτου. Κατ’ αρχήν οι αλυκές ήταν φυσικές και ξεκίνησαν από τα χρόνια της τουρκοκρατίας. Η θάλασσα έμπαινε τον χειμώνα από μόνη της μέσα στην πεδιάδα και το καλοκαίρι που εξατμιζόταν το νερά σχημάτιζε το αλάτι. Οι αλυκές αποτελούνται από τις μηχανές, τα «τηγάνια», τις «θερμάστρες» και τα «αλοπήγια». Οι μηχανές και τα «αλοπήγια» βρίσκονται στο κέντρο των αλυκών. Τα «τηγάνια» είναι επίπεδοι χώροι , καθένας από τους οποίους είναι περίπου 1000 τ.μ., βρίσκονται συνήθως στα υψηλότερα σημεία των αλυκών για να έχουν φυσική ροή, χωρίζονται με προχώματα και συγκοινωνούν μεταξύ τους με ξύλινες πόρτες. Παλαιότερα η μεταφορά του αλατιού γινόταν με βαγόνια, τα οποία έσερναν άλογα. Το αλάτι του Πολιχνίτου θεωρείται από τα καλύτερα της Ελλάδος, είναι πολύ άσπρο και πολύ γευστικό και έχει μεγάλη περιεκτικότητα φυσικού ιωδίου.

Στο Δήμο Πολιχνίτου και σε απόσταση 6 χλμ. βρίσκονται τα Βασιλικά ξακουστά για τα μεταλλεία λευκολίθου και για το Πυραίον όρος, όπως το ονομάζει ο Θεόφραστος το πευκοδάσος τους. Ονομάστηκαν έτσι γιατί στα Βυζαντινά χρόνια φιλοξενούσαν βασιλιάδες όπως η Ειρήνη η Αθηναία, ο Κωνσταντίνος ο Θ΄ ο Μονομάχος και άλλοι.

Στην Αχλαδερή, 15 χλμ. από τον Πολιχνίτο, (η ευρύτερη περιοχή της Αρχαίας Πύρρας), σήμερα υπάρχουν εγκαταστάσεις της πρώην Γεωργικής σχολής, στάβλοι, κατοικίες, αρχοντικά όπου και γίνονται με επιτυχία βιολογικές καλλιέργειες κυρίως ελαιόλαδου . Μια από τις κόρες του γιου του ήλιου, του Μάκαρου, που κυρίευσε την Λέσβο ήταν η Πύρρα, της οποίας το όνομα πήρε η πόλη που χτίστηκε στην ανατολική πλευρά του ομώνυμου κόλπου του "Πυρραίου Ευρύπου" του σημερινού Κόλπου Καλλονής. Η Πύρρα καταποντίστηκε, όπως λέγεται, από σεισμό κατά το έτος 231 π.Χ. Στον βυθό της θάλασσας φαίνονται λιμενικά έργα, ίχνη ναού και άλλα, που ελκύουν την περιέργεια αλλά και το ενδιαφέρον των αρχαιολόγων. Κατά τον Θουκυδίδη, κατά την διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου, όταν ο Αθηναίος Πάχης πολιόρκησε την Μυτιλήνη, ο αρχηγός του Σπαρτιατικού στόλου αποβιβάσθηκε στην Πύρρα και από εκεί μπόρεσε να εισέλθει στην Μυτιλήνη.

Σε τουριστικό κέντρο έχει εξελιχθεί στην περιοχή και η παραλία της Νυφίδας, όπου ο επισκέπτης μπορεί απολαύσει την αμμουδιά και τα γαλανά νερά του κόλπου, καθώς και να γευτεί θαλασσινούς μεζέδες στα ταβερνάκια που υπάρχουν δίπλα στο κύμα. Μεγάλος οικισμός φιλοξενεί στον κάμπο τα εξοχικά των Πολιχνιατών που μέσα σε περιβόλια και νερά έχουν χτίσει ωραιότατα σπίτια. Στην υπέροχη παραλία ο επισκέπτης μπορεί να απολαύσει τα ζεστά νερά του κόλπου της Καλλονής, ενώ μπορεί να γευματίσει στις ψαροταβέρνες δίπλα στην θάλασσα. Η Νυφίδα έχει και αυτή την ιστορική της παράδοση. Λέγεται ότι στην τοποθεσία της σημερινής Νυφίδας γινόταν ένα γάμος και προτού στρωθούν τα τραπέζια ήρθαν οι πειρατές. Η νύφη σώθηκε φεύγοντας καβάλα στο άλογο του γαμπρού. Στο δρόμο καθώς σκαρφάλωναν στα ανατολικά υψώματα του Πολιχνίτου έπεσε το παπούτσι της νύφης αλλά από την τρομάρα των πειρατών δεν σταμάτησαν να το πάρουν. Πιο πάνω σ’ ένα πρίνο σχίστηκε το μανίκι της νύφης και έμεινε κρεμασμένο πάνω στα κλαδιά. Αφού τελικά κατόρθωσαν να ξεφύγουν από τους πειρατές έστησαν τον χορό του γάμου και συνέχισαν τις γαμήλιες χαρές.




















Ο Σταυρός (8 χλμ. Από τα Βατερά) είναι το μικρότερο διαμέρισμα του δήμου Πολιχνίτου. Παλιά ονομαζόταν και Βούρκος γιατί έτσι λέγεται ο χείμαρρος που χωρίζει σε δύο οικισμούς τον Σταυρό, τον Άνω (που βρίσκεται κάτω!) και τον Κάτω (που βρίσκεται σε ύψωμα, πάνω από τη γέφυρα). Το χωριό είναι χτισμένο στο βάθος της καταπράσινης κοιλάδας του ποταμού Βούρκου. Υπάρχουν τρεις εκκλησιές, ο Άγιος Βαρθολομαίος, η Αγία Παρασκευή και ο Άγιος Θεράποντας. Κάποτε αριθμούσε περί τους 800 κατοίκους. Σήμερα μετά την μεγάλη μετανάστευση στην Αυστραλία, αλλά και την μετεγκατάσταση στην Αθήνα και Μυτιλήνη αριθμεί λιγότερο από 100 μόνιμους κατοίκους και στους δύο οικισμούς. Είναι ξακουστές οι ρουπάδες, οι μηζύθρες, τα λαδοτύρια, ο τραχανάς, τα κηπευτικά χωρίς λιπάσματα αλλά και τα μανιτάρια που μαζεύονται κάτω από τα πεύκα, οι πευκίτες. Χωμένα Άνω και Κάτω Σταυρός μέσα στο πράσινο και στις λουλουδιασμένες αυλές τους περιμένουν τον επισκέπτη να ηρεμήσει στα καφενεία πίνοντας το καφεδάκι του ή ακόμα να απολαύσει το γεύμα του κάτω από την σκιά αιωνόβιων πλατανιών. Αξίζει να δει ο επισκέπτης την εκκλησία της Αγίας Παρασκευής , που μετά την πυρκαγιά του 2003 αναστηλώθηκε και έχει γίνει το κόσμημα της περιοχής.

Στον Σταυρό υπάρχουν υπέροχες πεζοπορικές διαδρομές στις χαράδρες της Αγίας Φανερωμένης, της Αγίας Μαρίνας, του Αγίου Γεωργίου ή στο πανόραμα του Προφήτη Ηλία. Το καλοκαίρι στις 2 Ιουλίου υπάρχει το πανηγύρι του Αγίου Θεράποντα και κάθε χρόνο τον Αύγουστο γίνεται μεγάλο γλέντι, μοναδικό για τα το κέφι του.

Στον Άγιο Φωκά (4 χλμ. από τα Βατερά) θα απολαύσετε ένα από τα καλύτερα ηλιοβασιλέματα της ζωής σας. Στην άκρη του το γραφικό αλιευτικό καταφύγιο και από πάνω του το ομώνυμο εκκλησάκι, δίπλα στα ερείπια των πρωτοχριστιανικών ναών, που χτίστηκαν με υλικά απ' το ιερό του Διόνυσου. Στην τοπική παράδοση διατηρήθηκε ζωντανή και η πίστη για το πέρασμα του Αχιλλέα από την περιοχή. Με υπερηφάνεια δείχνουν οι κάτοικοι ακόμα και σήμερα το πηγάδι στο δρόμο για τον Άγιο Φωκά, το οποίο άνοιξε ο Αχιλλέας και ονομάζεται «Αχιλλειοπήγαδο».

Στην ψαροταβέρνα «Ακρωτήρι» (τηλέφ. 22520 61465) θα φάτε ολόφρεσκο ψάρι από την τράτα του Δημήτρη Αγγελέρου, αστακομακαρονάδα, κακαβιά και θα κλείσετε με γλυκό του κουταλιού ντοματάκι, κολοκύθι, καρπούζι. Μια από τις πιο ιστορικές ψαροταβέρνες του νησιού είναι ο "Κωστάρας".  Ο "Ερμής" είναι ένα παραδοσιακό καφενείο που λειτουργεί εδώ και περίπου 150 χρόνια. Το "Αυγό του Κόκορα" προσφέρει μερακλίδικους μεζέδες και ο "Αντώνης"  συνδυάζει τη θέα με τους νόστιμους μεζέδες.

Τα Βατερά απέχουν από τη Μυτιλήνη 50 χιλιόμετρα. Εκτός από τη μοναδική τους παραλία διαθέτουν τα Βρίσα, περιοχή ιδιαιτέρως πλούσια σε παλαιοντολογικά απολιθώματα. Τα κυριότερα από τα απολιθωμένα ζώα που βρέθηκαν είναι η γνάθος, οι χαυλιόδοντες και τα άλλα τμήματα του σκελετού ενός προβοσκιδωτού, του μαστόδοντα Anancus arvenesis, το οποίο εξαφανίστηκε πριν από 1,6 εκατομμύρια χρόνια. Επίσης ανακαλύφθηκαν οστά από καμηλοπαρδάλεις, ρινόκερους, ελάφια, αντιλόπες, γαζέλες. Εντυπωσιακά ευρήματα αποτελούν τα απολιθωμένα οστά που ανήκουν σε μια τεράστια χελώνα μήκους περίπου 2,50 μέτρων, όσο περίπου ένα αυτοκίνητο. Το σπουδαιότερο από τα ευρήματα είναι οι υπερμεγέθεις πίθηκοι, οι νεώτεροι που βρέθηκαν στην Ευρώπη. Η συλλογή Φυσικής Ιστορίας στα Βρίσα ανήκει στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και οι πόρτες του Μουσείου είναι ανοικτές στο κοινό καθημερινά.

Στις αρχές του 19ου αιώνα οι κάτοικοι με τα πενιχρά μέσα που διέθεταν κατόρθωσαν να χτίσουν μέσα σ’ ένα χρόνο (1803 – 1804) την εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής, η οποία ως σύνολο, γραμμή και χρώμα χαρακτηρίζεται ως η λυρικότερη βασιλική του νησιού με ιδιαίτερης καλλιτεχνικής αξίας ξυλόγλυπτο τέμπλο. Η Βρίσα παρακολουθώντας τη γενικότερη ανάπτυξη του νησιού παρουσιάζει αξιόλογη οικονομική, κοινωνική και πνευματική πρόοδο. Το 1909 κατοικούν 480 οικογένειες, λειτουργούν δύο ατμοκίνητα ελαιοτριβεία, παράγει λάδι, γεννήματα, γλυκάνισο και σύκα. Συντηρεί με δικά της μέσα Παρθεναγωγείο και σχολείο Αρρένων και διαθέτει τρεις επιστήμονες γιατρούς και φαρμακείο.

Στη μυθική Βρίσα (3 χλμ. από τα Βατερά) που σχετίζεται με τον οικιστή της Λέσβου Μάκαρα αναφέρεται και η παράδοση για την ηρωίδα του Τρωικού πολέμου τη Βρισηίδα την «ικέλη χρυσέη Αφροδίτη», όπως την περιγράφει ο Όμηρος, το μήλο της έριδος ανάμεσα στον Αχιλλέα και στον Αγαμέμνονα. Κατά την παράδοση, η Βρισηίδα γεννήθηκε στη Βρίσα και ήταν κόρη του Βρισέα από τον οποίο προέρχεται και το όνομά της. Κι όταν ο Αχιλλέας κατέλαβε την Λυρνησσό, την πόλη που ζούσε η Βρισηίδα παντρεμένη με το βασιλιά Μύνητα, αφού σκότωσε τον άντρα της την πήρε ως πολύτιμο λάφυρο μαζί του στο στρατόπεδο των Ελλήνων στη Τροία.

Στο Λισβόρι (6 χλμ. από τον Πολιχνίτο) παράγεται η γλυκάνισος, ένα αρωματικό φυτό που οι σπόροι του χρησιμοποιούνται για την παρασκευή του ούζου. Το αρχικό του όνομά ήταν Λεσβόριον όπως αναγράφει στο βιβλίο του «Λεσβιάς» ο Σταυράκης Αναγνώστου, προερχόμενο από τις λέξεις Λέσβος και Όριον. Το χωριό ιδρύθηκε τον 11ο ή τον 12ο αιώνα. Στην περιοχή βόρεια του σημερινού χωριού στην παραλία «Κρουτήρ» υπάρχουν εκτεταμένα ερείπια προϊστορικού οικισμού που χρονολογούνται περί το 2000 π.Χ. και σύγχρονα προς την 5η πόλη της Τροίας. Έχει διαπιστωθεί η ύπαρξη ερειπίων καταποντισμένων λιμενικών εγκαταστάσεων. Επίσης βρέθηκαν όστρακα που μαρτυρούν την άνθηση Μυκηναϊκού πολιτισμού στη Λέσβο. Κοντά στην περιοχή αυτή ανακαλύφθηκαν τα ερείπια πύργου τη εποχής των Παλαιολόγων. Σε γειτονικό εξωκλήσι είναι εντοιχισμένο το μονόγραμμα του Μανουήλ Παλαιολόγου. Κοντά στο Σκαμνιούδι ανακαλύφθηκαν νομίσματα και ένας μολυβδόβουλος του πάπα της Ρώμης Ευγένιου του Δ’ , ενώ υπάρχουν και ερείπια Βυζαντινού οχυρού. Στη θέση που βρίσκεται το σημερινό χωριό αναφέρεται ότι βρισκόταν η πανάρχαια πόλη Λέσβος, αυτή που έδωσε το όνομά της σε ολόκληρο το νησί.

Λέσβος, νησί της αρμονίας, της ομορφιάς, της ηρεμίας. Τα μεζεδοπωλεία στον Πολιχνίτο και τα Βρίσα θα σας μείνουν αξέχαστα.  Μαζί με το ούζο να δοκιμάσετε οπωσδήποτε την περίφημη παπαλίνα, σαρδέλα που παστώνεται φρέσκια  στο αλάτι και ύστερα από δυο ώρες (!) τρώγεται ωμή, σαν σούσι.

Από τον Πολιχνίτο, τα Βρίσα και τα άλλα χωριά μπορείτε να αγοράσετε περίφημα τυροκομικά προϊόντα (λαδοτύρι, γραβιέρα, κασέρι, βούτυρο), ντόπια λουκάνικα, λάδι, αλίπαστα, χάχλες (ένα είδος τραχανά), γλυκά του κουταλιού και (φυσικά) ούζο.

Στη Μυτιλήνη μπορείτε να πάτε με πλοίο από τον Πειραιά, τη Θεσσαλονίκη, τη Ραφήνα, την Αλεξανδρούπολη και το Βόλο. Με αεροπλάνο από την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, τη Ρόδο και τη Λήμνο.

10 λόγοι για να πάτε στα Βατερά

Για να νιώσετε τη φύση ολότελα δική σας.

Για να παίξετε στην άμμο χωρίς να ενοχλείτε και χωρίς να σας ενοχλούν.

Για να ασχοληθείτε με τα θαλάσσια σπορ χωρίς κίνδυνο στο ανοιχτό αλλά και προσήνεμο πέλαγος.

Για να κάνετε πεζοπορία δίπλα στο κύμα ή μέσα στους ελαιώνες και τα πευκοδάση προσπαθώντας να ανακαλύψετε τις ομορφιές του χώρου.

Για να ψαρέψετε και να εξερευνήσετε το βυθό.

Για να απολαύσετε την υπέροχη θέα απ' την κορφή του Αη Λια.

Για να κολυμπήσετε μόνος με τον εαυτό σας η την παρέα σας στις άκρες της παραλίας και στις αμμουδερές αγκάλες κοντά στον Άγιο Φωκά νοιώθοντας τη φύση ολότελα δική σας.

Για να επισκεφτείτε την έκθεση της Συλλογής Φυσικής Ιστορίας και τον Ναό της Ζωοδόχου Πηγής με το εκπληκτικό ξυλόγλυπτο τέμπλο στη Βρίσα, απολαμβάνοντας τον καφέ σας η το ουζάκι σας κάτω απ' τον Πλάτανο.

Για να γνωρίσετε την ευεργετική επίδραση του ιαματικού νερού των θερμοπηγών του Πολιχνίτου και του Λισβορίου.

Για να διασκεδάσετε έντονα κάθε βράδυ απολαμβάνοντας ιδιαίτερα τις φεγγαρόλουστες βραδιές. Για να συμμετάσχετε ή να παρακολουθήσετε λαϊκά πανηγύρια ή δρώμενα σ' όλους τους οικισμούς της περιοχής.
(Οι παραπάνω προτάσεις ανήκουν στον Λυκειάρχη του Ενιαίου Λυκείου Πολιχνίτου Νικέλη Ευστράτιο).

Το πρώτο δεκαπενθήμερο του Αυγούστου στον Πολιχνίτο αναβιώνει το καλάρισμα (ψάρεμα) της απαγορευμένης πια τράτας. Γίνεται μεγάλο πανηγύρι με μουσικές, χορούς και κεράσματα από την ψαριά. 

Η Λέσβος, τρίτο σε μέγεθος ελληνικό νησί, έχει έκταση 1630 τετρ. χλμ. και πλούσια βλάστηση, η οποία μας συνδέει με το παρελθόν του Αιγαίου.  Στη δυτική Λέσβο, εκεί που τα ηφαιστειακά πετρώμτατα συναντούν το βαθύ γαλάζιο της θάλασσας, ο χρόνος και τα κύματα έφεραν στο φως απολιθωμένα τμήματα φυτών που υπήρχαν στο μακρινό παρελθόν. Καμία περιγραφή δεν μπορεί να αποδώσει τη στιλπνότητα, την ομορφιά και τη λαμπρότητα των χρωμάτων τους, το αληθινό μεγαλείο των απολιθωμένων κορμών, την άγρια ομορφιά του ηφαιστειογενούς τοπίου. Για να πάτε στο απολιθωμένο δάσος προτείνεται αρχικά να κάνετε επίσκεψη στο Σιγρί, όπου στο μουσείο παρουσιάζονται  εντυπωσιακά ευρήματα και η γεωϊστορική εξέλιξη του Αιγαίου και στη συνέχεια να επισκεφθείτε τα υπάιθρια πάρκα: το πάρκο του Απολιθωμένου Δάσους, το πάρκο στο Σιγρί, το πάρκο Πλάκας και τη νησίδα Νησιώπη.

Εκδρομή στο Μόλυβο

Η πόλη της Μήθυμνας - ο σημερινός Μόλυβος- βρίσκεται στο βορειοδυτικό άκρο του νησιού. Στην αρχαία Μόλυβο, όπως μαρτυρούν τα σωζόμενα και σήμερα κατάλοιπα από το μόλο του, βρίσκονταν στη θέση όπου είναι και το σημερινό. H κυρία νεκρόπολη της Mήθυμνας εκτεινόταν νότια από το τείχος. H επισήμανση τάφων στις πλευρές του δρόμου που οδηγεί από την Πέτρα προς τη Mήθυμνα, αποτελούν ένδειξη ότι ο δρόμος αυτός υπήρχε ήδη στην αρχαιότητα. Tάφοι υπάρχουν επίσης και έξω από τις άλλες πλευρές του τείχους. Oικιστικά κατάλοιπα μαρτυρούν ότι η πόλη είχε μεταγενέστερα επεκταθεί και έξω από την οχυρωμένη ζώνη, προς νότο. Όπως φαίνεται από σωζόμενα υπολείμματα αγωγών αρχαίου υδραγωγείου, η Mήθυμνα υδρευόταν με νερό που έφθανε στην πόλη από τις πλαγιές του Λεπέτυμνου. Tο σύστημα που είχε εφαρμοστεί δείχνει ότι το υδραγωγείο είχε κατασκευαστεί μάλλον στους ελληνιστικούς χρόνους ή και λίγο παλαιότερα.

Κοντά στο Μόλυβο είναι η Συκαμιά, χτισμένη στις κατάφυτες από πεύκα και πλατάνια πλαγιές του Λεπέτυμνου. H χαρακτηριστική της ρυμοτομία και τα πέτρινα σπίτια της, τα αρχοντικά με τα «σαχνισίνια» και τις επιγραφές του 19ου αιώνα, τα καλντερίμια με τις βαθμίδες, όλα ενώνονται σε μία πανέμορφη και αρμονική σύνθεση. Στη Συκαμιά βρίσκεται και το πατρικό του Στρατή Mυριβήλη του πασίγνωστου Έλληνα συγγραφέα «κατά κόσμον» Στρατή Σταματόπουλου, το οποίο είναι ανοιχτό στους επισκέπτες.

H Πινακοθήκη Mήθυμνας βρίσκεται στο κέντρο του χωριού. Στην αυλή του κτιρίου υπάρχει η προτομή του ποιητή και πεζογράφου της Mήθυμνας, Aργύρη Eφταλιώτη. Στην Πινακοθήκη υπάρχει μεγάλος αριθμός έργων τα οποία έχουν δωριθεί από τους ζωγράφους σα μόνιμη έκθεση. Kατά την περίοδο από 1/6 έως 31/9 κάθε έτους γίνονται εκθέσεις εικαστικών τεχνών (γλυπτική, ζωγραφική, κεραμική, φωτογραφία, ξυλογλυπτική, χαρακτική,) οι οποίες έχουν αγοραστικό χαρακτήρα. Γίνονται όμως και εκθέσεις που έχουν καθαρά πολιτιστικό χαρακτήρα όπως εκθέσεις παλαιών σκευών, κεντημάτων, φορεσιών, παλαιάς φωτογραφίας και οτιδήποτε άλλο έχει σαν στόχο την γνωριμία των νεοτέρων με κομμάτια του πολιτισμού που ανήκουν σε παλαιότερες εποχές. H είσοδος στον εκθετικό χώρο είναι δωρεάν και η θέα του χωριού πραγματικά πανοραμική.Tρία χιλιόμετρα βόρεια, η Σκάλα Συκαμνιάς, ένα χαρακτηριστικό ψαροχώρι και ο βορειότερος οικισμός του νησιού, που αντικρίζει τα μικρασιατικά παράλια. Ο επισκέπτης θ’ απολαύσει ένα από τα ωραιότερα ηλιοβασιλέματα και «την Παναγιά τη Γοργόνα» εκκλησάκι χτισμένο πάνω σε λωρίδα γης που εισχωρεί στη θάλασσα. Πήρε το όνομά του από τη χαρακτηριστική τοιχογραφία άγνωστου λαϊκού ζωγράφου που απεικονίζει την Παναγιά με ουρά γοργόνας σε ένα συγκινητικό «δέσιμο» θρησκειών και παραδόσεων.

Λίγο πριν μπούμε στον Mόλυβο, συναντάμε τον γραφικότατο οικισμό Bαφειό, με την καταπληκτική θέα και τις παραδοσιακές νησιωτικές ταβέρνες. Σε απόσταση 4 χλμ. βορειοανατολικά από το Mόλυβο βρίσκεται η Eφταλού το ησυχαστήριο του Hλία Bενέζη, με τις όμορφες ακρογιαλιές και την απέραντη θέα προς τη M. Aσία. Eκεί βρίσκεται ο τάφος του Aργύρη Eφταλιώτη.

Μαζί με την Πέτρα και τα γύρω χωριά είναι το καλύτερο κομμάτι της Μυτιλήνης, γιατί θα δεις πανέμορφα τοπία με πλούσιες αμμουδιές, πολύ πράσινο κι όπου κι αν στρέψεις τα μάτια σου βλέπεις μοναδικές ζωγραφιές της φύσης. Αρχοντοχώρια με όμορφα σπίτια, μαγευτική αρχιτεκτονική και πολλά διατηρητέα, παραδοσιακά και ιστορικά κτίρια. Χωριά, που κάποτε είχαν έντονη οικονομική δραστηριότητα και παρουσίασαν θαυμαστή κοινωνική άνοδο. 

Η Πέτρα απέχει περιπου 55 χλμ. από την πρωτεύουσα και διαθέτει θαυμάσια αμμουδερή ακρογιαλιά.  Εδώ, 15 Αυγούστου γίνεται μεγάλο πανηγύρι, προς τιμή της Παναγίας της Γλυκοφιλούσας.
 
Σε απόσταση 4 χλμ. από το Μόλυβο, βρίσκεται η Εφταλού με τις όμορφες ακρογιαλιές και την απέραντη θέα προς τη  Μικρά Ασία. Στην Εφταλού υπάρχει χλωριούχος ραδιενεργός πηγή κι εδώ είναι το εξοχικό  σπίτι του λογοτέχνη Ηλία Βενέζη και του Αργύρη Εφταλιώτη. 

Η πιο σημαντική κωμόπολη της νότιας Λέσβου είναι το Πλωμάρι. Κτισμένο αμφιθεατρικά με θέα τα καταγάλανα νερά του Αιγαίου προσφέρει απλόχερα ένα πλήθος επιλογών για αξέχαστες διακοπές.

H Ερεσός, πατρίδα της δέκατης Μούσας, Σαπφούς, αλλά και του φυσιοδίφη Θεόφραστου, βρίσκεται στο δυτικό τμήμα του νησιού. Μέσα στον οικισμό ξεχωρίζει αρχιτεκτονικά το "Θεοφράστειον", ένα από τα πιο όμορφα διδακτήρια της Λέσβου. Ιδιαίτερης γραφικότητας και ομορφιάς είναι η τεχνητή λίμνη (ταμιευτήρας νερού), σε απόσταση 4 χλμ. απ' τον οικισμό της Ερεσσού. Τριγυρισμένος από άγονα ηφαιστιογενή βουνά ο κάμπος της Ερεσού φαντάζει σαν γη της επαγγελίας. Μια όαση δροσιάς, ένα τοπίο γεμάτο αντιθέσεις.  Το καλοκαίρι η ζωή μεταφέρεται στη Σκάλα Ερεσού, ένα σύγχρονο θέρετρο, που μπορεί να ικανοποιήσει και τις πιο υψηλές απαιτήσεις.

Στο δρόμο προς Σίγρι βρίσκεται η Μονή Υψηλού, χτισμένη σε ύψος 511μ. από την επιφάνεια της θάλασσας. Ιδρύθηκε πριν από το 800 μ.Χ. από τον Όσιο Θεοφάνη της Σιγριανής και είναι το αρχαιότερο μοναστήρι της Λέσβου. Στο μοναστήρι βρίσκονται μεταξύ άλλων χρυσοκέντητα επιτραχήλια, καλύμματα Ευαγγελίων, με θρησκευτικές παραστάσεις, λειψανοθήκες με οστά Αγίων, επίχρυσα Ευαγγέλια και πλήθος από ιερά σκεύη. Σε απόσταση λίγων μόλις χιλιομέτρων βρίσκεται ο Μεσότοπος με το γραφικό του επίνειο το Ταβάρι και τις χρυσαφένιες παραλίες του Χρούσσο και Ποδαρά. Ο Μεσότοπος είναι γνωστός για το καρναβάλι του, αλλά και τα τυροκομικά προϊόντα του.

Στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Ερεσού θα δείτε μελανόμορφα και ερυθρόμορφα ληκύθια του 5ου και 6ου αιώνα, μυροδοχεία, αρχαία νομίσματα, επιτύμβια ανάγλυφα κ.ά. Ακόμη, στο μουσείο βρίσκεται η άγκυρα του τουρκικού δίκροτου, που πυρπόλησε ο Δ. Παπανικολής στον όρμο της Ερεσού, το 1821.

Στολίδι της Eρεσού, ή φημισμένη παραλία της που εκτείνεται σε μήκος 3 χιλιομέτρων. Kαθαρά σαν κρύσταλλο, καταγάλανα νερά και πλατιά αμμουδιά με λεπτή γκρίζα άμμο δεν αφήνουν ασυγκίνητο ούτε τον πιο απαιτητικό επισκέπτη. Από τις ακτές της Σκάλας διακρίνονται η Χίος και τα Ψαρά. 

Στο κέντρο του νησιού βρίσκεται η κωμόπολη της Καλλονής με τον γραφικό κόλπο της και επίνειό της η   Σκάλα Καλλονής που απέχει 4 km από την κωμόπολη.  Η περιοχή έχει εκτεταμένες αμμουδιές, με ρηχά ζεστά νερά και πολλά κοχύλια. Το λιμάνι με τα παραδοσιακά καΐκια, και τις ψαρόβαρκες βαμμένες με τα λαμπερά χρώματα, συνθέτουν μια εικόνα μαγευτική. Η γραφικότητα του τοπίου συμπληρώνεται από τις αλυκές του Κόλπου και τους σημαντικούς βιότοπους της Σκάλας και των Παρακοίλων, μια που εκεί αλλά και σ' όλη την έκταση του κάμπου τα χρώματα της φύσης, τα τοπία, η ποικιλία των ζώων και των πουλιών είναι μοναδική. 

Στο κέντρο της Μυτιλήνης η πόλη φαίνεται να προσπαθεί να κρατήσεις τις ισορροπίες ανάμεσα στην παλιά αίγλη και τις σύγχρονες ανάγκες.  Από τα αρχοντικά της Λέσβου ξεχώρισα δυο: Της Βαρελτζήδαινας και τον Πύργο. Το πρώτο είναι ένα από τα ελάχιστα σωζόμενα αρχοντικά του τέλους του 18ου αιώνα, που σώζει αξιόλογη τοιχογραφική διακόσμηση. Βρίσκεται στο κέντρο της Πέτρας και είναι διώροφο.  Ο Πύργος αποτελεί ένα από τα αρχιεκτονικά εβλήματα του νησιού. Χτίστηκε το 1916 από τον Ιγνάτιο Βαφειάδη και είναι ταυτόχρονα ένα ξενοδοχείο πολυτελείας που αναπαριστά  εντελώς ανεπιτήδευτα το κλίμα μιας άλλης εποχής. Το εσωτερικό μοιάζει να ξεπήδησε από ταινία εποχής του Τζέιμς Άιβορι. Έπιπλα σε στυλ Λουδοβίκου 16ου, βελούδινες κουρτίνες, μεγάλοι καθρέφτες, ανάγλυφα στην οροφή, πίνακες στους τοίχους, ατμόσφαιρα νοσταλγική και πολυτελής συγχρόνως.
Από τα καλύτερα ξενοδοχεία το Loriet ένα επιβλητικό αρχοντικό που χτίστηκε πριν από 130 χρόνια, το Blue Sea με εκπληκτική θέα στη θάλασσα,  το Λέσβιον στην προκυμαία και το Μυτιλάνα που εποπτεύει τον μαγευτικό κόλπο της Γέρας.
Η Λέσβος είναι διάσπαρτη απο εκκλησίες, μονές και προσκηνύματα. Η φήμη πολλων από αυτά έχει φθάσει πολύ μακριά και επισκέπτες από όλο τον κόσμο καταφθάνουν στο νησί για να προσκυνήσουν. Τα πιο γνωστά είναι:
- Η Παναγία της Αγιάσου. Φιλοτεχνημένη από τον Ευαγγελιστή Λουκά με κηρομαστίχα η Παναγία η Βρεφοκρατούσα μεταφέρθηκε από τα Ιεροσόλυμα το 803.
- Ο Άγιος Ραφαήλ θεωρείται ο προστάτης του νησιού.
- Δεν πρέπει να παραλείψετε τις μονές Υψηλού και Λειμώνος, που διαθέτουν μουσεία, τις μονές Μυσρινιώτισσας, Περιβολής και Πυθαρίου και τις εκκλησίες του Αγίου Θεράποντα και Αγίου Αθανασίου Μυτιλήνης που είναι μικρά αριστουργήματα αρχιτεκτονικής.
...Στη Μυτιλήνη θα νιώσετε τη γοητεία του φυσιολάτρη και του κατατρεγμένου. Φρικιά και αποστασιοποιημένοι, νορμάλ και αντιδραστικοί. Η παραλία στα Βατερά έχει πάντα μια θέση για όλους. Η τύχη είναι πως δεν ανακαλύφθηκε από τους πολλούς. Κάνοντας μπάνιο μπροστά στο «Αφροδίτη» κατάλαβα την απεραντοσύνη της θάλασσας. Είναι από τα λίγα μέρη που σε διακοπές ένιωσα την ψευδαίσθηση ότι το γαλάζιο συνεχίζεται μέχρι την αιωνιότητα. Σε τέτοια ξεχωριστά τοπία η συντονίζεσαι με τους κραδασμούς του απίθανου σκηνικού η τραβάς μια φωτογραφία και φεύγεις…

http://www.enlefkotv.com

Αν σας άρεσε το θέμα κάντε ένα "Like" και κοινοποιήστε το στους Φίλους σας...!

Αν σας αρέσει η σελίδα μας. Πατήστε μου αρέσει για την σελίδα μας στο facebook.