.png "English"){kind=small}
Μια διαδρομή, πολλά χωριά και περισσότερες εκπλήξεις. Στο Κεντρικό Ζαγόρι χτυπάει η καρδιά της ευρύτερης περιοχής μακριά από την έντονη τουριστική ανάπτυξη και κοντά σε πλαγιές με οξιές, πεύκα, πουρνάρια, έλατα και πέτρινα γεφύρια.
Μια διαδρομή, πολλά χωριά και περισσότερες εκπλήξεις. Στο Κεντρικό Ζαγόρι χτυπάει η καρδιά της ευρύτερης περιοχής μακριά από την έντονη τουριστική ανάπτυξη και κοντά σε πλαγιές με οξιές, πεύκα, πουρνάρια, έλατα και πέτρινα γεφύρια. Από το Δίλοφο μέχρι και το Τσεπέλοβο, η διαδρομή είναι εύκολη (δεν περιλαμβάνει το σύνολο των χωριών του Κεντρικού Ζαγορίου) και απολαυστική. Ιδίως τώρα τον χειμώνα
Το ψηλό σπίτι (το ψηλότερο στο Ζαγόρι και ιδιοκτησίας σήμερα της οικογένειας Λουμίδη) που μας υποδέχεται στην είσοδο του Διλόφου (35 χλμ. από τα Γιάννινα) κρύβει τη δική του ιστορία. Κάποτε, λοιπόν, ένας Διλοφίτης παντρεύτηκε μια κοπέλα από το γειτονικό Κουκούλι. Η κοπέλα όμως γρήγορα έπαθε κατάθλιψη (αφού της έλειπε το πατρικό της) και ο γαμπρός σήκωσε το σπίτι τους ώστε εκείνη να έχει θέα στο χωριό της. Το πανέμορφο χωριό με την Αναγνωστοπούλειο Σχολή και την εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου έχει κάτι από την ατμόσφαιρα της ταινίας «Αναπαράσταση» του Θεόδωρου Αγγελόπουλου. Μπορεί οι σκηνές από το θρυλικό φιλμ να γυρίστηκαν στη γειτονική Βίτσα και στο Μονοδέντρι , το Δίλοφο όμως σήμερα αντέχει στον χρόνο αναλλοίωτο.
Στη συνέχεια κάνω στάση στο επόμενο χωριό που δεν είναι άλλο από το Κουκούλι. Εδώ το αρχοντικό του Πλακίδα είναι δυστυχώς ετοιμόρροπο, όμως βρίσκω λόγους να μείνω για λίγο στον οικισμό ανάμεσα στη χαράδρα του Βίκου και στο Βικάκι. Το Μουσείο του Λαζαρίδη , το παλιό σχολείο και η Κοίμηση της Θεοτόκου αιχμαλωτίζονται στον φακό μέχρι την επόμενη στάση που γίνεται στο Καπέσοβο, στην άκρη του φαραγγιού της Μεσαριάς. Η Πασχάλειος Σχολή, το παλιό σχολείο (σήμερα είναι μουσείο) και ο ναός του Αγίου Νικολάου είναι μερικές μόνο από τις εικόνες ενός χωριού που κάποτε φημιζόταν για τους θρυλικούς αγιογράφους του που έχουν αφήσει τη σφραγίδα τους σε εκκλησίες όλης της περιοχής.
Αμέσως μετά το Καπέσοβο, βρίσκω μια διακλάδωση και πηγαίνοντας αριστερά θα με βγάλει στο Βραδέτο (και με λίγη ακόμη οδήγηση ή περπάτημα στη θέση Μπελόη). Δεξιά, οδηγεί στο Τσεπέλοβο και στο Σκαμνέλλι (μέσα από μια διαδρομή στη δασωμένη πλαγιά της Τύμφης), όπου ψάχνω τη θέση Μπόκοβο και την ωραία θέα στο φαράγγι του Χάβου.
Το ψηλό σπίτι (το ψηλότερο στο Ζαγόρι και ιδιοκτησίας σήμερα της οικογένειας Λουμίδη) που μας υποδέχεται στην είσοδο του Διλόφου (35 χλμ. από τα Γιάννινα) κρύβει τη δική του ιστορία. Κάποτε, λοιπόν, ένας Διλοφίτης παντρεύτηκε μια κοπέλα από το γειτονικό Κουκούλι. Η κοπέλα όμως γρήγορα έπαθε κατάθλιψη (αφού της έλειπε το πατρικό της) και ο γαμπρός σήκωσε το σπίτι τους ώστε εκείνη να έχει θέα στο χωριό της. Το πανέμορφο χωριό με την Αναγνωστοπούλειο Σχολή και την εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου έχει κάτι από την ατμόσφαιρα της ταινίας «Αναπαράσταση» του Θεόδωρου Αγγελόπουλου. Μπορεί οι σκηνές από το θρυλικό φιλμ να γυρίστηκαν στη γειτονική Βίτσα και στο Μονοδέντρι , το Δίλοφο όμως σήμερα αντέχει στον χρόνο αναλλοίωτο.
Στη συνέχεια κάνω στάση στο επόμενο χωριό που δεν είναι άλλο από το Κουκούλι. Εδώ το αρχοντικό του Πλακίδα είναι δυστυχώς ετοιμόρροπο, όμως βρίσκω λόγους να μείνω για λίγο στον οικισμό ανάμεσα στη χαράδρα του Βίκου και στο Βικάκι. Το Μουσείο του Λαζαρίδη , το παλιό σχολείο και η Κοίμηση της Θεοτόκου αιχμαλωτίζονται στον φακό μέχρι την επόμενη στάση που γίνεται στο Καπέσοβο, στην άκρη του φαραγγιού της Μεσαριάς. Η Πασχάλειος Σχολή, το παλιό σχολείο (σήμερα είναι μουσείο) και ο ναός του Αγίου Νικολάου είναι μερικές μόνο από τις εικόνες ενός χωριού που κάποτε φημιζόταν για τους θρυλικούς αγιογράφους του που έχουν αφήσει τη σφραγίδα τους σε εκκλησίες όλης της περιοχής.
Αμέσως μετά το Καπέσοβο, βρίσκω μια διακλάδωση και πηγαίνοντας αριστερά θα με βγάλει στο Βραδέτο (και με λίγη ακόμη οδήγηση ή περπάτημα στη θέση Μπελόη). Δεξιά, οδηγεί στο Τσεπέλοβο και στο Σκαμνέλλι (μέσα από μια διαδρομή στη δασωμένη πλαγιά της Τύμφης), όπου ψάχνω τη θέση Μπόκοβο και την ωραία θέα στο φαράγγι του Χάβου.
Μια ακόμη εναλλακτική διαδρομή στο Κεντρικό Ζαγόρι έχει ως αφετηρία το Δίλοφο. Ακολουθώντας τις ταμπέλες για τους Κήπους θα μετρήσω στη σειρά μια ομάδα εκπληκτικώνπέτρινων γεφυριών: του καπετάν Αρκούδα, του Κόκκορη και το Καλογερικό (ή Πλακίδα) λίγο πριν φτάσω στην άλλοτε πρωτεύουσα όλου του Ζαγοριού. Οι αμπελώνες, οι μπαξέδες και τα τόσα ποτάμια γύρω από τους Κήπους δημιουργούν ένα ανεπανάληπτο φυσικό σκηνικό που η αλήθεια είναι πως έχει την τιμητική του το φθινόπωρο και την άνοιξη. Αποκτά όμως μια άλλη διάσταση στην καρδιά του χειμώνα.
Όμορφα χωριά, όμορφα... περπατιούνται! Μπορείτε να αρχίσετε από το Δίλοφο, που έχει τα δικά του προνόμια. Το πρώτο είναι πως χαρακτηρίστηκε πολύ νωρίς διατηρητέο και άρα τα αυτοκίνητα εδώ δεν έχουν καμία θέση
Φορέστε άνετα παπούτσια και περπατήστε στα πέτρινα καλντερίμια του, ψάχνοντας κρυφές γωνιές ενός από τους ωραιότερους οικισμούς της περιοχής. Σε υψόμετρο 880 και με μια πλατεία με πλάτανο που θυμίζει σκηνικό θεάτρου αναζητήστε τον ναό της Κοίμησης της Θεοτόκου και μετρήστε τα αποτυπώματα από μια εποχή που ήταν πραγματικό αρχοντοχώρι (μάλιστα παλιά λεγόταν Σωποτσέλι).
Φορέστε άνετα παπούτσια και περπατήστε στα πέτρινα καλντερίμια του, ψάχνοντας κρυφές γωνιές ενός από τους ωραιότερους οικισμούς της περιοχής. Σε υψόμετρο 880 και με μια πλατεία με πλάτανο που θυμίζει σκηνικό θεάτρου αναζητήστε τον ναό της Κοίμησης της Θεοτόκου και μετρήστε τα αποτυπώματα από μια εποχή που ήταν πραγματικό αρχοντοχώρι (μάλιστα παλιά λεγόταν Σωποτσέλι).
Σεργιάνι στο Δίλοφο και το Τσεπέλοβο
Σειρά έχει το Τσεπέλοβο σε μεγαλύτερο υψόμετρο (1.080) και από εδώ είχαν καταγωγή δύο κορυφαίοι ηθοποιοί του θεάτρου: η Μαρίκα Κοτοπούλη και ο Δημήτρης Μυράτ. Για πολλά χρόνια το Τσεπέλοβο αποτελούσε το διοικητικό κέντρο όλης της περιοχής (σήμερα είναι το μεγαλύτερο χωριό του Κεντρικού Ζαγορίου), ενώ στη βόλτα σας γρήγορα θα καταλάβετε πως η πελεκητή πέτρα έχει τον κύριο λόγο στην κατασκευή των σπιτιών και των εκκλησιών. Ο ναός του Αγίου Νικολάου με τις σπουδαίες αγιογραφίες από Καπεσοβίτες καλλιτέχνες ξεχωρίζει από παντού, ενώ το μαγαζάκι « Σπίτι της Μέλισσας » (τηλ. 26530 81320) αποτελεί μια ακόμη «υποχρεωτική» στάση σας για αγορές.
Στην κεντρική πλατεία του χωριού, ο Μωυσής Σανοζίδης διατηρεί το μαγαζί του με μελισσοκομικά προϊόντα από τις 200 κυψέλες του. Θα βρείτε μέλι, βασιλικό πολτό, γύρη, κερί, ρακόμελο και λικέρ μελιού σ΄ ένα συμπαθητικό μαγαζάκι με άποψη και γούστο.
Στην κεντρική πλατεία του χωριού, ο Μωυσής Σανοζίδης διατηρεί το μαγαζί του με μελισσοκομικά προϊόντα από τις 200 κυψέλες του. Θα βρείτε μέλι, βασιλικό πολτό, γύρη, κερί, ρακόμελο και λικέρ μελιού σ΄ ένα συμπαθητικό μαγαζάκι με άποψη και γούστο.
ΠΩΣ ΝΑ ΠΑΤΕ
Το Δίλοφο (απ΄ όπου μπορείτε να αρχίσετε την περιήγησή σας) βρίσκεται στο Κεντρικό Ζαγόρι, σε απόσταση 32 χλμ. από τα Ιωάννινα, κοντά στη Χαράδρα του Βίκου, στον Εθνικό Δρυμό ΒίκουΑώου. Προσεγγίζεται άνετα με παράκαμψη (15 χλμ.) από τον βασικό οδικό άξονα που συνδέει Ιωάννινα Τσεπέλοβο.
ΦΑΓΗΤΟ
Στο Δίλοφο « Λίθος » (τηλ. 26530 22600). Θα φάτε αγριογούρουνο κρασάτο, μοσχαράκι ελευθέρας βοσκής, χοιρινό κρασάτο με μανιτάρια και γαλοτύρι. Το «μυρμηγκάτο»- δηλαδή κρέμα σοκολάτα και παντεσπάνι- είναι το καλύτερο επιδόρπιο σ΄ έναν χώρο-σημείο αναφοράς στο χωριό και στην περιοχή.
« Τo Σωποτσέλι » (τηλ. 26510 70202). Το όνομα του καφενείου έχει το παλιό όνομα του χωριού, που στα σλαβικά σημαίνει τόπος με πολλά νερά. Το καλοκαίρι τα τραπεζάκια τοποθετούνται έξω, κάτω από τον πλάτανο, προσφέροντας στιγμές μοναδικής απόλαυσης! Τις κρύες νύχτες του χειμώνα και υπό τον ήχο σπάνιων δημοτικών τραγουδιών θα απολαύσετε πολλά πιάτα της ώρας και κρέας στα κάρβουνα από τα χέρια της Χριστίνας.
Στο Καπέσοβο « Στέρνα » (τηλ. 26510 33570, 6977202817). Το μικρό μαγαζί αποτελεί κόσμημα για το χωριό με πιάτα ημέρας, γίγαντες και μια μεγάλη γκάμα γλυκών από τα οποία ξεχωρίζουν τα μπισκότα με ταχίνι και το σταφυδόγλυκα. Επίσης υπάρχει τσίπουρο παραγωγής τους. Οι εκπλήξεις βέβαια δεν σταματούν εδώ, αφού οι κοπέλες του μαγαζιού φτιάχνουν κοσμήματα με χάντρες που στολίζουν τους τοίχους.
Στους Κήπους « Στου Μιχάλη » (τηλ. 26530 71630). Αγριογούρουνο με κάρυ, ελάφι κοκκινιστό, ζαρκάδι λεμονάτο και γίδα βραστή. Πού όλα αυτά; «Στου Μιχάλη» που δεν κλείνει ποτέ και αποτελεί εγγύηση για ένα καλό φαγητό σε ζεστό χώρο.
« Μαργαρίτες » (τηλ. 26530 71410). Αξίζει να θυμάστε πως πολλοί έρχονται εδώ για τα χειροποίητα γλυκά της Νινέτας Μπέλλου, όπως μήλα με γρεναδίνη, χυμό ρόδι και σαντιγί. Πάντως, πολλοί επιλέγουν επίσης μερικά από τα ωραία πιάτα τους όπως πράσα με κεφτέδες στο πήλινο, τηγανιά χοιρινό με μετσοβόνε, αλλά και ζαγορίσιες πίτες. Ακόμη, τα τρία είδη ριζότου είναι πολύ δημοφιλή, ενώ το κρασί από την Πύλη Τρικάλων θεραπεύει ουρανίσκους!
« Η Σάλα της Μαρίας » (τηλ. 26533 00309). Η κυρία Αγγελική Κατσαρού μαγειρεύει και θα νιώσετε σαν στο σπίτι σας σε μία από τις δύο αίθουσες (οι καπνιστές κάτω!) του εστιατορίου. Μπορείτε επίσης να κάτσετε και για καφέ ή τσίπουρο. Η κουζίνα είναι παραδοσιακή, οι πίτες (κρεατόπιτα, αλευρόπιτα, χορτόπιτα) υπέροχες και το αρνάκι στη γάστρα μοναδική εμπειρία. Για το τέλος, πορτοκαλόπιτα. Στο Βραδέτο « Καφενείο Κωνσταντίνας Κωνσταντοπούλου » (τηλ. 26530
71701). Περάστε μέσα στο καφενείο της 77χρονης Κωνσταντίνας Κωνσταντοπούλου, πάρτε θέση δίπλα στην ηρωική σόμπα και δοκιμάστε μία από τις πίτες, το τσίπουρο και τα άλλα πιάτα σε ένα στέκι που δεν κλείνει ποτέ!
« Τo Σωποτσέλι » (τηλ. 26510 70202). Το όνομα του καφενείου έχει το παλιό όνομα του χωριού, που στα σλαβικά σημαίνει τόπος με πολλά νερά. Το καλοκαίρι τα τραπεζάκια τοποθετούνται έξω, κάτω από τον πλάτανο, προσφέροντας στιγμές μοναδικής απόλαυσης! Τις κρύες νύχτες του χειμώνα και υπό τον ήχο σπάνιων δημοτικών τραγουδιών θα απολαύσετε πολλά πιάτα της ώρας και κρέας στα κάρβουνα από τα χέρια της Χριστίνας.
Στο Καπέσοβο « Στέρνα » (τηλ. 26510 33570, 6977202817). Το μικρό μαγαζί αποτελεί κόσμημα για το χωριό με πιάτα ημέρας, γίγαντες και μια μεγάλη γκάμα γλυκών από τα οποία ξεχωρίζουν τα μπισκότα με ταχίνι και το σταφυδόγλυκα. Επίσης υπάρχει τσίπουρο παραγωγής τους. Οι εκπλήξεις βέβαια δεν σταματούν εδώ, αφού οι κοπέλες του μαγαζιού φτιάχνουν κοσμήματα με χάντρες που στολίζουν τους τοίχους.
Στους Κήπους « Στου Μιχάλη » (τηλ. 26530 71630). Αγριογούρουνο με κάρυ, ελάφι κοκκινιστό, ζαρκάδι λεμονάτο και γίδα βραστή. Πού όλα αυτά; «Στου Μιχάλη» που δεν κλείνει ποτέ και αποτελεί εγγύηση για ένα καλό φαγητό σε ζεστό χώρο.
« Μαργαρίτες » (τηλ. 26530 71410). Αξίζει να θυμάστε πως πολλοί έρχονται εδώ για τα χειροποίητα γλυκά της Νινέτας Μπέλλου, όπως μήλα με γρεναδίνη, χυμό ρόδι και σαντιγί. Πάντως, πολλοί επιλέγουν επίσης μερικά από τα ωραία πιάτα τους όπως πράσα με κεφτέδες στο πήλινο, τηγανιά χοιρινό με μετσοβόνε, αλλά και ζαγορίσιες πίτες. Ακόμη, τα τρία είδη ριζότου είναι πολύ δημοφιλή, ενώ το κρασί από την Πύλη Τρικάλων θεραπεύει ουρανίσκους!
« Η Σάλα της Μαρίας » (τηλ. 26533 00309). Η κυρία Αγγελική Κατσαρού μαγειρεύει και θα νιώσετε σαν στο σπίτι σας σε μία από τις δύο αίθουσες (οι καπνιστές κάτω!) του εστιατορίου. Μπορείτε επίσης να κάτσετε και για καφέ ή τσίπουρο. Η κουζίνα είναι παραδοσιακή, οι πίτες (κρεατόπιτα, αλευρόπιτα, χορτόπιτα) υπέροχες και το αρνάκι στη γάστρα μοναδική εμπειρία. Για το τέλος, πορτοκαλόπιτα. Στο Βραδέτο « Καφενείο Κωνσταντίνας Κωνσταντοπούλου » (τηλ. 26530
71701). Περάστε μέσα στο καφενείο της 77χρονης Κωνσταντίνας Κωνσταντοπούλου, πάρτε θέση δίπλα στην ηρωική σόμπα και δοκιμάστε μία από τις πίτες, το τσίπουρο και τα άλλα πιάτα σε ένα στέκι που δεν κλείνει ποτέ!
Το Γεφύρι του Πλακίδα
Το λένε και «κάμπια εν κινήσει», λόγω της κατασκευής του, το φωτογραφίζουν όλοι και δύσκολα το μάτι σας δεν θα πέσει πάνω του λίγο πριν φτάσετε στους Κήπους- έχοντας ως αφετηρία το Δίλοφο. Το τρίτοξο γεφύρι του Πλακίδα (ή και Καλογερικό) μετά τη συμβολή του Μπαγιώτικου ρέματος με το Βικάκι, αρχικά ήταν ξύλινο και μετατράπηκε σε πέτρινο το 1748 με χορηγία της Μονής Προφήτη Ηλία της Βίτσας. Για πολλά χρόνια εξυπηρετούσε τους Κήπους, το Δίλοφο και το Κουκούλι. Η ανακαίνιση του γεφυριού ολοκληρώθηκε μεταξύ 1863- 1864 με λεφτά των Αλέξιου και Ανδρέα Πλακίδα απ΄ το Κουκούλι.
Τη Μονή Ρογκοβού
Το μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη Ρογκοβού ξετυλίγει τη δική του ιστορία σε μια εκπληκτική γεωγραφική θέση. Το 1815 εδώ οργανώθηκε Πανεπιστήμιο με διευθυντή τον Γεώργιο Γεννάδιο, γεγονός που εντασσόταν σε μια κρυφή συλλογική προσδοκία: στην αυτόνομη ηγεμονία του Ζαγορίου και την απόσχισή του από την οθωμανική επικυριαρχία. Αφιερωμένη στον Ιωάννη τον Πρόδρομο και με καθολικό που χτίστηκε στα 1749 (ανιστορήθηκε το 1765), έχει τη δική της ιστορική σημασία και ανακαινίστηκε από τον Νούτσο Κοντοδήμο, που εικόνα του σώζεται στον ναό. Επίσης, αξίζει να δείτε το ξυλόγλυπτο τέμπλο του ναού και την εντυπωσιακή εικόνα του Προδρόμου.
Θα φθάσετε στη Μονή Ρογκοβού ως εξής: από το Καπέσοβο και με πορεία στο Τσεπέλοβο θα δείτε μια παράκαμψη (υπάρχει ταμπέλα) που κατεβαίνει στην κατάφυτη κοιλάδα του ποταμιού Βικάκι.
Τη θέα στη χαράδρα του Βίκου
Από το χωριό Βραδέτο θα ακολουθήσετε τις πινακίδες (βορειοδυτικά του) και έπειτα από περπάτημα σε χωματόδρομο και μονοπάτι 30 λεπτών θα βγείτε στον εξώστη της θέσης Μπελόη με θέα στη χαράδρα του Βίκου. Τα πράγματα δεν είναι απλά, αφού βρίσκεστε σε ένα από τα εμβληματικότερα σημεία με θέα στο τοπίο (το άλλο είναι στην Οξυά) και αυτή η εμπειρία δεν ξεχνιέται. Η διάρκεια είναι 1 ώρα και 10 λεπτά με επιστροφή και το μονοπάτι είναι εύκολο.
Τη θέα στο φαράγγι του Χάβου
«Απίθανη ομορφιά σε 100 μέτρα». Η ταμπέλα- 5 χλμ. μετά το Σκαμνέλλιυποδεικνύει την υπέροχη θέση Μπόκοβο και λίγο μετά το σύντομο μονοπάτι θα απολαύσετε ανεπανάληπτη θέα στο φαράγγι του Χάβου. Ο ομώνυμος ποταμός χύνεται στο σκαμνελλιώτικο ρέμα και καταλήγει στο Βικάκι. Ιδανική θέση για τους λάτρεις της φωτογραφίας!
Το Λαογραφικό Μουσείο Αγάπιου Τόλη
Ο Αγάπιος Τόλης είναι φαινόμενο συλλέκτη, αφού 62 χρόνια μαζεύει αδιάκοπα υλικό και σήμερα τα εκθέματά του (από την τοπική ζωή) έχουν φτάσει τις 40.000! Είναι χαρακτηριστικό πως ο κ. Τόλης δεν δημιούργησε οικογένεια, αλλά αφοσιώθηκε στην πλούσια συλλογή του που σήμερα αποτελεί σημείο αναφοράς για τους Κήπους και σύντομα θα στεγαστεί σε καινούργιο χώρο (τηλ. 26530 71826).
Εναλλακτικές δραστηριότητες
Πώς θα σας φαινόταν το πέρασμα της χαράδρας του Βίκου, αλλά και η πεζοπορία από τους Κήπους στο Κουκούλι και στη Βίτσα από παλιά μονοπάτια; Απευθυνθείτε στην εταιρεία Robinson Εxpeditions που ξέρει το θέμα καλά και θα οργανώσει τις εναλλακτικές δραστηριότητές σας. Επίσης, μαζί τους θα έχετε την ευκαιρία για εξορμήσεις με ποδήλατα βουνού. (τηλ. 26530 71517, www.robinson.gr).
Τη Σκάλα του Βραδέτου
Η Σκάλα του Βραδέτου είναι η κορυφαία σε ολόκληρη την Ήπειρο και μέχρι το 1974 ήταν ο μοναδικός τρόπος για να επικοινωνεί το Βραδέτο με τα υπόλοιπα χωριά. Δρόμοι ανοίχτηκαν, η πρόσβαση εδώ είναι εύκολη, όμως μερικά πράγματα συνεχίζουν να εντυπωσιάζουν τον ανήσυχο ταξιδιώτη. Τα 1.120 λιθόστρωτα σκαλοπάτια που αρχίζουν από τη χαράδρα της Μεσαριάς και καταλήγουν στην είσοδο του Βραδέτου είναι δύσκολα στην ανάβαση, αξίζουν όμως τον κόπο. Προσεγγίστε την περίφημη Σκάλα (από μονοπάτι 550 μέτρων μετά το Καπέσοβο), θαυμάστε τη και μη φοβηθείτε να την ανεβείτε. Βέβαια μπορείτε και να την κατεβείτε (με αφετηρία το Βραδέτο) και με πεζοπορία μίας ώρας. Αυτό που πρέπει να θυμάστε είναι πως όλα εδώ είναι μελετημένα (κάθε στροφή έχει υπολογιστεί να στρίβει ένα μουλάρι με σαμάρι) και το χρώμα στην πέτρα των σκαλοπατιών δεν είναι τυχαίο: στη λευκή περπατούν οι άνθρωποι και στη μαύρη τα ζώα! Τη
Το λένε και «κάμπια εν κινήσει», λόγω της κατασκευής του, το φωτογραφίζουν όλοι και δύσκολα το μάτι σας δεν θα πέσει πάνω του λίγο πριν φτάσετε στους Κήπους- έχοντας ως αφετηρία το Δίλοφο. Το τρίτοξο γεφύρι του Πλακίδα (ή και Καλογερικό) μετά τη συμβολή του Μπαγιώτικου ρέματος με το Βικάκι, αρχικά ήταν ξύλινο και μετατράπηκε σε πέτρινο το 1748 με χορηγία της Μονής Προφήτη Ηλία της Βίτσας. Για πολλά χρόνια εξυπηρετούσε τους Κήπους, το Δίλοφο και το Κουκούλι. Η ανακαίνιση του γεφυριού ολοκληρώθηκε μεταξύ 1863- 1864 με λεφτά των Αλέξιου και Ανδρέα Πλακίδα απ΄ το Κουκούλι.
Τη Μονή Ρογκοβού
Το μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη Ρογκοβού ξετυλίγει τη δική του ιστορία σε μια εκπληκτική γεωγραφική θέση. Το 1815 εδώ οργανώθηκε Πανεπιστήμιο με διευθυντή τον Γεώργιο Γεννάδιο, γεγονός που εντασσόταν σε μια κρυφή συλλογική προσδοκία: στην αυτόνομη ηγεμονία του Ζαγορίου και την απόσχισή του από την οθωμανική επικυριαρχία. Αφιερωμένη στον Ιωάννη τον Πρόδρομο και με καθολικό που χτίστηκε στα 1749 (ανιστορήθηκε το 1765), έχει τη δική της ιστορική σημασία και ανακαινίστηκε από τον Νούτσο Κοντοδήμο, που εικόνα του σώζεται στον ναό. Επίσης, αξίζει να δείτε το ξυλόγλυπτο τέμπλο του ναού και την εντυπωσιακή εικόνα του Προδρόμου.
Θα φθάσετε στη Μονή Ρογκοβού ως εξής: από το Καπέσοβο και με πορεία στο Τσεπέλοβο θα δείτε μια παράκαμψη (υπάρχει ταμπέλα) που κατεβαίνει στην κατάφυτη κοιλάδα του ποταμιού Βικάκι.
Τη θέα στη χαράδρα του Βίκου
Από το χωριό Βραδέτο θα ακολουθήσετε τις πινακίδες (βορειοδυτικά του) και έπειτα από περπάτημα σε χωματόδρομο και μονοπάτι 30 λεπτών θα βγείτε στον εξώστη της θέσης Μπελόη με θέα στη χαράδρα του Βίκου. Τα πράγματα δεν είναι απλά, αφού βρίσκεστε σε ένα από τα εμβληματικότερα σημεία με θέα στο τοπίο (το άλλο είναι στην Οξυά) και αυτή η εμπειρία δεν ξεχνιέται. Η διάρκεια είναι 1 ώρα και 10 λεπτά με επιστροφή και το μονοπάτι είναι εύκολο.
Τη θέα στο φαράγγι του Χάβου
«Απίθανη ομορφιά σε 100 μέτρα». Η ταμπέλα- 5 χλμ. μετά το Σκαμνέλλιυποδεικνύει την υπέροχη θέση Μπόκοβο και λίγο μετά το σύντομο μονοπάτι θα απολαύσετε ανεπανάληπτη θέα στο φαράγγι του Χάβου. Ο ομώνυμος ποταμός χύνεται στο σκαμνελλιώτικο ρέμα και καταλήγει στο Βικάκι. Ιδανική θέση για τους λάτρεις της φωτογραφίας!
Το Λαογραφικό Μουσείο Αγάπιου Τόλη
Ο Αγάπιος Τόλης είναι φαινόμενο συλλέκτη, αφού 62 χρόνια μαζεύει αδιάκοπα υλικό και σήμερα τα εκθέματά του (από την τοπική ζωή) έχουν φτάσει τις 40.000! Είναι χαρακτηριστικό πως ο κ. Τόλης δεν δημιούργησε οικογένεια, αλλά αφοσιώθηκε στην πλούσια συλλογή του που σήμερα αποτελεί σημείο αναφοράς για τους Κήπους και σύντομα θα στεγαστεί σε καινούργιο χώρο (τηλ. 26530 71826).
Εναλλακτικές δραστηριότητες
Πώς θα σας φαινόταν το πέρασμα της χαράδρας του Βίκου, αλλά και η πεζοπορία από τους Κήπους στο Κουκούλι και στη Βίτσα από παλιά μονοπάτια; Απευθυνθείτε στην εταιρεία Robinson Εxpeditions που ξέρει το θέμα καλά και θα οργανώσει τις εναλλακτικές δραστηριότητές σας. Επίσης, μαζί τους θα έχετε την ευκαιρία για εξορμήσεις με ποδήλατα βουνού. (τηλ. 26530 71517, www.robinson.gr).
Τη Σκάλα του Βραδέτου
Η Σκάλα του Βραδέτου είναι η κορυφαία σε ολόκληρη την Ήπειρο και μέχρι το 1974 ήταν ο μοναδικός τρόπος για να επικοινωνεί το Βραδέτο με τα υπόλοιπα χωριά. Δρόμοι ανοίχτηκαν, η πρόσβαση εδώ είναι εύκολη, όμως μερικά πράγματα συνεχίζουν να εντυπωσιάζουν τον ανήσυχο ταξιδιώτη. Τα 1.120 λιθόστρωτα σκαλοπάτια που αρχίζουν από τη χαράδρα της Μεσαριάς και καταλήγουν στην είσοδο του Βραδέτου είναι δύσκολα στην ανάβαση, αξίζουν όμως τον κόπο. Προσεγγίστε την περίφημη Σκάλα (από μονοπάτι 550 μέτρων μετά το Καπέσοβο), θαυμάστε τη και μη φοβηθείτε να την ανεβείτε. Βέβαια μπορείτε και να την κατεβείτε (με αφετηρία το Βραδέτο) και με πεζοπορία μίας ώρας. Αυτό που πρέπει να θυμάστε είναι πως όλα εδώ είναι μελετημένα (κάθε στροφή έχει υπολογιστεί να στρίβει ένα μουλάρι με σαμάρι) και το χρώμα στην πέτρα των σκαλοπατιών δεν είναι τυχαίο: στη λευκή περπατούν οι άνθρωποι και στη μαύρη τα ζώα! Τη
Βοτανολογική Συλλογή Κ. Λαζαρίδη
Βρίσκεται στο Κουκούλι και στεγάζεται στο πατρικό σπίτι του δημιουργού του Κώστα Λαζαρίδη, που με μεράκι συγκέντρωσε όλη τη σπάνια χλωρίδα του Βίκου και συγκεκριμένα πάνω από 1.300 είδη φυτών. Εδώ επίσης θα βρείτε πολλές πληροφορίες και υλικό για τους περίφημους Βικογιατρούς, ενώ το μουσείο-κόσμημα δημιουργήθηκε με χρήματα του Ριζαρείου Ιδρύματος (τηλ. 26530 71775)
Βρίσκεται στο Κουκούλι και στεγάζεται στο πατρικό σπίτι του δημιουργού του Κώστα Λαζαρίδη, που με μεράκι συγκέντρωσε όλη τη σπάνια χλωρίδα του Βίκου και συγκεκριμένα πάνω από 1.300 είδη φυτών. Εδώ επίσης θα βρείτε πολλές πληροφορίες και υλικό για τους περίφημους Βικογιατρούς, ενώ το μουσείο-κόσμημα δημιουργήθηκε με χρήματα του Ριζαρείου Ιδρύματος (τηλ. 26530 71775)
ΤΑ ΝΕΑ
